تابستان است و میوه های آبدار و شیرین رنگارنگش. میوه های پر از قندی که شاید در هیچ فصل دیگری نتوانید مشابه آنها را در شیرینی پیدا کنید. اما این به معنی چاقی و اضافه وزن تحمیلی در تابستان نیست. در فهرست میوه های تابستانی، گزینه هایی هستند که می توانید با خیال راحت در رژیم لاغری تان جا دهید و بدون عذاب وجدان مصرفشان کنید.


هندوانه، طالبی، خربزه :
این صیفی جات خنک و آبدار و شیرین، برخلاف چیزی که مردم تصور می کنند، جزو میوه های کم کالری به حساب می آیند. بنابراین می توانید با خیال راحت تابستان تان را با خوردن این صیفی جات بگذرانید و دلهره چاق شدن نداشته باشید.


هر 100 گرم از هندوانه 25 کیلوکالری انرژی دارد و این رقم در خربزه و طالبی برای همین وزن، به 23 کیلوکالری می رسد. قند این میوه ها از نوع فروکتوز است که زود هضم می شود و حتی برای افراد دیابتی هم خطرناک نیست.


هندوانه رسیده ویتامین های B، B2، PP و C هم دارد و در آن مقادیر کمی بتاکاروتن، پکتین، اسید فولیک، ناتوریم، فریوم، فسفر و کلسیم موجود است. طالبی هم منبع خوبی از ویتامین A است و پتاسیم، اسید فولیک، فیبر، منیزیم، ید و ویتامین های B6 بالایی دارد. خربزه هم به جز تاثیری که بر لاغری دارد، سرشار از ویتامین A و C است و کلسیم و آهن بالایی دارد.


خیار :
آنهایی که رژیم لاغری دارند، می دانند که هیچ چیز به اندازه خیار شکم پرکن و پرخاصیت و کم کالری نیست. خیار بوته ای که در مردادماه بار می دهد، با داشتن 5کالری در 100گرم، یک میوه کم کالری تابستانی محسوب می شود که در رژیم های لاغری خوردن آن آزاد است. به خصوص اگر با آب لیموترش خورده شود، می تواند چربی سوز خوبی در وعده صبحانه شما باشد.


انبه :
در هر 100 گرم انبه 55تا 70کیلو کالری وجود دارد اما جزو میوه های دارای کالری منفی به حساب می آید. یعنی فرایند هضم و جذب آن بیشتر از میزان کالری دریافتی شما انرژی می طلبد. به همین دلیل، اگر نگران چاق کنندگی میوه های تابستانی هستید لازم نیست انبه را در لیست سیاه خود قرار دهید.


آلبالو :
آلبالو میوه ای کم کالری و سرشار از ویتامین Cاست. آلبالو در هر 100 گرم حدود 20 کیلو کالری دارد و برخلاف گیلاس که در 100 گرمش 76 کیلو کالری وجود دارد، یک میوه لاغر کننده به حساب می آید. به خصوص اگر در وعده صبحانه مصرف شود.


ویتامین C دارها :
برای لاغر شدن، هر میوه ای که ویتامین C داشته باشد به شما توصیه می کنیم. مرکبات بهترین منابع ویتامین C هستند اما به جز آنها، توت فرنگی، انبه، آناناس و کیوی و هندوانه هم منابع خوبی از ویتامین C هستند. کسانی كه روزانه مقادیر بیشتری از ویتامین C مصرف می‌كنند، كمر و پشت باریك‌تری دارند. آنها در انجام ورزش‌های هوازی هم 25 درصد بیش از دیگران چربی می‌سوزانند.


یک فنجان آناناس تازه 25 میلی گرم ویتامین C و 100گرم آن 45کیلوکالری دارد که البته نسبت به هندوانه و خربزه و طالبی میوه پرکالری تری به حساب می آید اما جزو کالری منفی ها به حساب می آید. توت فرنگی هم که در هر 100گرم آن 35کیلو کالری وجود دارد، جزو میوه های غنی از ویتامین C است که با خوردن 8عدد از آن می توانید 40درصد نیاز روزانه تان به این ویتامین را برطرف کنید.



میوه های ممنوعه تابستان
اگر رژیم لاغری دارید، باید بدانید که هلو، شلیل، آلو زرد، انگور و گلابی جزو میوه های ممنوعه برای رژیم دارها به حساب می آیند. هر عدد شلیل حدود 50 کالری دارد، هر عدد آلود زرد 75 کالری و هر عدد هلو 60 کالری دارد. در 100 گرم انگور 80 کالری و در همین میزان گلابی هم 60 کالری وجود دارد. بنابراین سعی کنید برای چاق تر نشدن در روزهای تابستان دور این میوه ها را خط بکشید.

چه خوگشله من هیچ وقت نمیتونم تو دیوان حافظ این شعرهای قشنگشو پیدا کنم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟چرا؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

برخی از پزشکان نیز معتقدند که هسته این میوه ترکیبات سیانیدریکی دارد که می تواند به افراد صدمه بزند. لذا از خوردن گوجه سبز به همراه هسته آن و اصولا از مصرف هر هسته تلخی باید پرهیز کرد.

علی شریعتی در ۳۰ خرداد ۱۳۵۶ در حالیکه سه هفته از سفرش به انگلستانمی‌گذشت، در ساوت‌همپتون درگذشت. دلیل رسمی مرگ وی انسداد شرائین و نرسیدن خون به قلب اعلام شد؛ هرچند مرگ وی به دلیل نداشتن سابقهٔ بیماری قلبی، عدم کالبدشکافی و اعلام نتیجه سریع و خبرداشتن سفارت ایران در لندن از مرگ وی قبل از اعلام رسمی خبر مشکوک بود.شریعتی وصیت کرده بود که وی را در حسینیهٔ ارشاد دفن کنند، ولی در قبرستانی کنار آرامگاه زینب کبری، در شهر دمشق نگهداری می‌شود و خانواده‌اش هزینه نگهداری جسد وی را متقبل شدند.

بخشی از روایت سروش درباره مرگ علی شریعتی : بیمارستان ساوت همپتن، یک گزارش مفصل طبی در باب مرگ دکتر ارائه کرد و در آن گفته بود چیز مشکوکی دیده نشده است و مرگ او مثلا بر اثر به قتل رسیدن، دسیسه، زهر، دشنه و چیزی از این قبیل نبوده و به نظر می آید که به مرگ طبیعی از دنیا رفته است; مرگ طبیعی یعنی با سکته. اتفاقا همان روزی که به ساوت همپتن رفته بودیم و برای اولین بار با جای خالی مرحوم شریعتی روبه رو شدیم و بعدا به بیمارستان رفتیم، در همان اتاقی که مرحوم دکتر خوابیده بود، سطلی بود که شاید در آن، نزدیک به ۴۰ تا ته سیگار بود یعنی در همان مدت کوتاه، مرحوم دکتر مقدار زیادی سیگار کشیده بود. طبیبان مجلس ما بهتر از من می دانند که در حالت عصبی شدید و با آن فشاری که دکتر، در آن روزها، در آن قرار داشت، امکان چنین رخدادی وجود داشته است، خصوصا این که شب قبل از حادثه مرحوم شریعتی به فرودگاه هیثرو رفته بود چون قرار بود دختران او بیایند، همه مسافران آمده بودند الا دختران او. دوست ما نقل می کرد که فوق العاده مضطرب شده بود. چون خانمش از تهران تلفنی به او گفته بود که دخترها از گمرک و قسمت کنترل گذرنامه گذشته اند و به طرف هواپیما رفته اند. وقتی دخترها نیامده بودند، او شدیدا مضطرب شده بود که مبادا دوباره حیله ای در کار بوده و به نام سوار شدن هواپیما، دخترک ها را هدایت کرده اند و به جای دیگری برده اند و مثلا آنها را گروگان گرفته اند یا زندان انداخته اند. همه این فکرها از سر او گذشته بود و او را فوق العاده درپیچیده بود. البته دخترها آمده بودند و با او به ساوت همپتن رفته بودند. این فشارها بوده و بعد هم این همه سیگار مصرف شده بود که من گمان می کنم به بهترین وجهی می تواند علت یک سکته قلبی ناگهانی را توضیح بدهد

[هاله سحابی]: وقتی دکتر مصدق فوت کرد میگویند در آمریکا رادیو اعلام کرده که مصدق، نخست وزیر سابق ایران، در تبعید فوت کرد و یک استاد دانشگاه او را شست وشو داد و دفن کرد. شما خود این ماجرا را برای ما تعریف کنید.
[دکتر سحابی]: دکتر مصدق روزهای آخر به بیماری مبتلا شده بود و پزشکان تشخیص سرطان فک داده بودند و بارها به او تذکر دادند که به سفر خارج برای معالجه راضی شود. دکتر مصدق از پیشنهاد پزشکان برمی آشفت و به فرزندش مرحوم غلامحسین خان مصدق که پزشک بود با تندی میگفت شماها این همه درس خواندید که پدرتان برای معالجه به فرنگ برود؟ به هر حال بیماری لاعلاج بود و روزهای آخر عمر، او را به بیمارستان نجمیه ی تهران منتقل کرده بودند. وقتی خبر مرگ او را شنیدم به اتفاق مرحوم آقای عباس رادنیا به بیمارستان رفتیم. فرزند ایشان را دیدم که در راهرو بیمارستان ایستاده بود و در تنهایی و ناچاری تصمیم گرفته بود پیکر او را در سر قبر آقا دفن کنند.
پیش از این او خود وصیت کرده بود که در محل شهدای سی تیر به خاک سپرده شود ولی با وجود حاکمیت ساواک و ممانعت دولت چنین امکانی وجود نداشت. […] من از فرزندان دکتر مصدق خواهش کردم که او را در آنجا دفن نکنیم و با سادگی وی را به سمت خانه اش در احمدآباد تشییع کنیم و در همان منزل به امانت به خاک بسپاریم تا در شرایط بهتری در آینده او را به مقبرهی خوب و آبرومندی منتقل سازیم. سرانجام جنازه ی او با حضور چند تن از افراد خانواده و دوستان جبهه ای و آشنایان دیگر به طرف احمدآباد تشییع شد. من و آقای رادنیا هم به اتفاق آیت الله زنجانی در پی آنها رفتیم. در خانهی احمدآباد دیدیم که وفاداران وی در طبقه ی بالا دور هم جمع شده اند و بحث میکنند و جنازه هم پایین در میان چند تن از روستاییان باقی بود. من خود آستین ها را بالا زده و با آب روندهای که در آنجا بود بر روی تختی پیکر او را غسل و شست وشو دادم و کفن پوشاندم. آیتالله زنجانی هم بر جنازه نماز خواند. در اتاقی از منزل مسکونیاش قبری کندند. من خود ناظر این کار بودم تا درست انجام شود. از آنجا که خاک همه اش خاک دستی بود گفتیم آجر بیاورند و آنجا را به اندازه ی یک قبر چینی نمودند و روی آن هم چوب های ضخیم نهادیم. او را با همان تابوتی که در آن قرار داشت در قبر قرار دادیم تا روزی این امانت به قبرستان مناسبی منتقل شود، یا در همانجا بازسازی و کامل شود. ولی تاکنون متأسفانه هیچ اقدامی برای انتقال وی یا بنایی مناسب انجام نشده است.
ترکمـان، محمد، یادنامه ی دکتر یدالله سحابی: اسوه ی اخلاق و سلوک اجتماعی، تهران: قلم، ۱۳۷۷، ص ۱۲۰. شابک. ۹۶۴-۳۱۶-۱۴۸-

آفرین چی هست حالا؟
والا من که یه دام داشتم (اینجا بهش میگن کاسی) برادرم رفته یه شهر دیگه با خودش برده

باید جزیره ای تو مالدیو باشه
درسته؟