عاشقی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب و گریه نیست / عاشقی یک کلبه ی ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل و پروانه نیست / عاشقی تنهای تنها یک تب است / بی تو مردن در سکوت یک شب است .

یه دفعه ، مثل یه شمع داشتی خاموش میشدی اگه پروانه نبود تو فراموش میشدی آره پروانه شدم که پرم سوخته شه تا آتیش دل تو ، به دلم دوخته شه که بسوزه پرو بالم که ، راحت بشه خیالم

به دريايي در اوفتادم که پايانش نمي‌بينم به دردي مبتلا گشتم که درمانش نمي‌بينم در اين دريا يکي در است و ما مشتاق در او ولي کس کو که در جويد که جويانش نمي‌بينم چه جويم بيش ازين گنجي که سر آن نمي‌دانم چه پويم بيش ازين راهي که پايانش نمي‌بينم درين ره کوي مه رويي است خلقي در طلب پويان وليک اين کوي چون يابم که پيشانش نمي‌بينم به خون جان من جانان ندانم دست آلايد که او بس فارغ است از ما سر آنش نمي‌بينم دلا بيزار شو از جان اگر جانان همي خواهي که هر کو شمع جان جويد غم جانش نمي‌بينم برو عطار بيرون آي با جانان به جان بازي که هر کو جان درو بازد پشيمانش نمي‌بينم عطار نیشابوری

<strong>گفتم عشق چیست ؟ </strong><br>به گل گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من خوشگل تر است..."<br> به پروانه گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من زیبا تر است..." <br>به شمع گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من سوزان تر است..." <br>به عشق گفتم: "آخر تو چیستی؟" گفت: "نگاهی بیش نیستم

من با تو نگویم که تو پروانه من باش <br>چون شمع بیا روشنی خانه من باش<br> در کلبه من رونق اگر نیست صفا هست<br> تو رونق این کلبه و کاشانه من باش

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان<br> ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی <br>جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر <br>در کنارم بنشانند سهی بالایی