تِـهــــــــران را دوستـــــ دارم

بــس کـ ه شَبـیـ ه مــَـــــــن استـــــ

پُـرهیـــاهــــــــو،

آلـــــــــــوده،

دوستــــــ نـداشتـنــــی!

پُــر رفتـــــ و آمَــــد و سـر آخــــــــــر؛

تـنـــــــــــــــهآ . . .

سیاوش

تصور کن


تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته!
جهانی که هر انسانی تو اون خوشبخته خوشبخته!
جهانی که تو اون پول و نژاد و قدرت ارزش نیست!
جواب هم‌صدایی‌ها پلیس ضد شورش نیست!
نه بمب هسته‌ای داره، نه بمب‌افکن نه خمپاره!
دیگه هیچ بچه‌ای پاشو روی مین جا نمی‌زاره!
همه آزاده آزادن، همه بی‌درد بی‌دردن!
تو روزنامه نمی‌خونی، نهنگا خودکشی کردن!

جهانی را تصور کن، بدون نفرت و باروت!
بدون ظلم خود کامه بدون وحشت و طاغوت!
جهانی را تصور کن، پر از لبخند و آزادی!
لبالب از گل و بوسه، پر از تکرار آبادی!

تصور کن اگه حتی تصور کردنش جرمه!
اگه با بردن اسمش گلو پر میشه از سرمه!
تصور کن جهانی را که توش زندان یه افسانه‌س!
تمام جنگای دنیا، شدن مشمول آتش‌بس!
کسی آقای عالم نیست، برابر با هم‌اند مردم!
دیگه سهم هر انسانِ تن هر دونه‌ی گندم!
بدون مرزو محدوده، وطن یعنی همه دنیا!
تصور کن تو می‌تونی بشی تعبیر این رویا!

قول داده اَم…
گاهـــی
هَر اَز گاهـــی
فانـــوس یادَت را
میان ایـن کوچه ها بـی چراغ و بـی چلچلـه، روشَـن کنَم
خیالـت راحـَــت! مَـن هَمان منـــَــم؛
هَنوز هَم دَر این شَبهای بـی خواب و بـی خاطـــِره
میان این کوچـه های تاریک پَرسـه میزَنـَم
اَما بـه هیچ سِتاره‌ی دیگـَری سَلام نَخواهــَـم کَرد…
خیالَت راحَت !

پَروردگــارا !!
آرامِش را هَمچون دانـه های برفِ
شَب یَــلدا
آرام و بیـصدا بَــر سَرزَمــینِ قَلب کَـسآنـی کِ
بَرآیَــم عزیــز هَسـتند
جـآری کُن !

شام مهتاب


تو اون شام مهتاب كنارم نشستي
عجب شاخه گل‌وار به پايم شكستي

قلم زد نگاهت به نقش‌آفريني
كه صورتگري را نبود اين ‌چنيني

پريزاد عشق رو مه ‌آسا كشيدي
خدا را به شور تما شا كشيدي

تو دونسته بودي چه خوش‌باورم من

شكفتي و گفتي از عشق پرپرم من

تا گفتم كي هستي تو گفتي يه بي ‌تاب
تا گفتم دلت كو تو گفتي كه در ياب

قسم خوردي بر ماه كه عاشق‌‌ تريني
تو يك جمع عاشق تو صادق ‌تريني

همون لحظه ابري رخ ماه رو آشفت
به خود گفتم اي واي مبادا دروغ گفت

گذشت روزگاري از اون لحظه ناب
كه معراج دل بود به درگاه مهتاب


در اون درگه عشق چه محتاج نشستم
تو هر شام مهتاب به يادت شكستم

تو از اين شكستن خبر داري يا نه
هنوز شور عشق رو به سر داري يا نه


هنوز هم تو شب‌هات اگه ماه رو داری
من اون ماه رو دادم به تو يادگاری

بهار نارنج

مهم ترین خاصیت دارویی بهار نارنج تأثیر آن روی سیستم عصبی بدن است. بهار نارنج آرامش‌بخش و ضدهیجانات دستگاه عصبی است و سردردهای میگرنی را كاهش می‌‌دهد. بهارنارنج در تقویت معده بسیار مؤثر است و تپش نامنظم قلب، تشویش و اضطراب را از بین می‌برد. بهار نارنج اشتها آور و ضد سرفه است و مشکل کم‌خوابی را نیز برطرف می‌کند.

هــَر که مـــــ ـــي آيَــ ــد؛

دو رکــْعَــت شِکَسْـ ــــــتْ،

در مــَن مــي گــُــــــذارَدْ!


شَبيــــ ــه مَسْجــِدي ميــان رآهــي،

ميـــ ـزبــآن نمــآزهــاي شِکَستـْـه اَمْ . . .

شَبــــ کِــہ میرِسَـــد

کِتآبِــــ دِلَــــم رآ وَرَق مـے زَنَــم

وَ روُزهآ بـــے تُـــو بُودَטּ رآ

شُمآرِہ مــے کُـــــنَم

اِے کآش مِــــــثلِ قآصِدَکــــ

عآشِـــــق بُودے

وُ اَحـــــوآلِ دِلَـــــم رآ

مـــے پُرسیــــدے

دَر اينـ شَبــهايِ بـــآرانـے
غَــــــمـ اَنگيــز اَستـ تَنـــــــهايـــــے
بــِـــهـ اُمـــــيدِ نِگـــــآهے تَلــخـ کِهـ مي آيـــے

بِهـ اِحســــآسَتـ قَسَــــــمـ يــِــکــ شَبــ
دِلــَمـ ميــــ ـميرَد اَز حَسرَتـــــ
وَ

مَنــ آهِستِهـ ميگــــــويَمــ :
تــُــــو هَـــــــمـ ديـــــگَر نِمـــيـــآيــے

یــﮧ دنیـآ فـــآصله ســت
بیــ نِ دنیـــآے ڪـسے ڪــﮧ شَبــآ بــآ قـُـرص خــوآبـش مــےبـــَره
بــــآ اون ڪَســـے ڪـﮧ بــــآ یـﮧ اِسـ اِمـ اسِـ دوســـِت دآرمـ میخــــوآبـ ه

شَب خوآبیدی توی تَختِت هِی قِل میخوری

بَعد گوشیت رو بَر میداری می نِویسی"خوابَم نمیبَره"

سَرد میشی...

بُغض می کُنی...

میبینی هیچکَس رو نَداری کهـ اینو واسَش بِفرِستی
تَنهایی سَخته...خِیــــــلی!

تو را مَن چـَشم دَر راهـَم نه مِثلِ شِعر نیمایی
شَباهِنگام و دَر ماتـَمِ میانِ خواب و بیداری

تو را مـَن چـَشم دَر راهَم سَحَر پـَهلویِ نیلوفَر

کِنارِ بَستَر شَب بو ؛تو هَم اَز شَرق می آیی

هَمیشِه با خودَم هَستی مِیانِ چَشم و دَر سینـِه

تو را هَر لَحظهِ می فَهمَم؛ تو یـِک اِحساسِ زیبایی

عَزیزَم کاسهِ چَشمَم سَرایت وای کَم گُفتـَم

تـَمامِ هَستی ام اَز تو؛ تو کِه یـِک قِسمَت اَز مایی

تو را با غِیر میبینَم صَدایَم دَر نَمی آیـَد...

دِلَم میسوزَد و کاری زِ دَستَم بَر نَمی آیـَد..

شِکَستَم ؛ بادِه خوردَم ؛ خون گِریستـَم؛کـُنجی اُفتادَم

تـَحَمُل میرَود اَما شَبِ غَم سَر نـَمی آیـَد

اَوَليْنْ دُونِهِ كِبْريْتَمُو رُوشَنْ ميْكُنَمْ...اْ"

بِه يْاَدْ رُوزْآىِ اَوَّلِ آشْنآييمُونْ...

يِكِىْ آزْ رُوزآ پُشْتِ هَميْن مآنيْتُور،تْو هَمْين دُنيآيِ مَجآزيْ،ديْدَمِشْ.

بَرآمْ مِثْل هَمِه ىِ آدَمآىِ عآدِى ديگَسْت!!

سَر مُوضُوْعْى بْآهَمْ بَحْثِموْن ميْشِه...

كَمْ كَمْ رآبِطَمُونْ بيشْتَر ميْشِه...اِعْتِمآدآ شُرُوعْ ميْشِه...

كِبْريْتَمْ دآرِه خآمُوشْ ميْشِه...

سَعْى ميكُنَمْ اُونْجُورى كِهْ دوسْتْ دآرِه بْآشَمْ...هَنْوزْ نِمْيدُونَمْ چِرْآ!!

دآرَمْ بِه پَيآمْ هآشْ عْآدَتْ ميْكُنَمْ...بِه صُبحِت بِخْير گُلَم...بِه شَبِتْ قَشَنْگ...

آزَمْ ميْپُرْسِه بِهِتْ ميگَمْ گُلَمْ نآرآحَتْ نِمْيشْى؟...

يِه اِحسْآسْ خُوبْ...دآرَمْ عآشِقْ ميشَمْ؟؟!!!

نَه مَگِه بِه آينْ ميْگَنْ "عِشْق"

اَوَليْنْ دُونِهِ كِبْريْتَمْ ...سُوختْ ...خْآمُوشْ شُدْ...نَيُومَدْ...ا

روسَریت رآ دُرست ببند.لبـآسهآیت پـُوشیده بـآشد.آرایش نـَکـטּ حَتے اگـر رآه دآرد زیبـآ هـَم نَبـآش ... دُخترک پنهـآטּ کـُـטּ خُودت رآ...دَر دآنشگـآه هِـزآراטּ خواستگـآر دارے ... امـآ تنهـآ خواستـآر ِ یک شَبند.در خیابـآטּ هـِزارآטּ رآننده ے شَخصے دآرے امـآ مـَقصد هَمــہ مـَکاטּ ِ خـآلیست و بَس.کـَمے نگـآه کـُـטּ ؟؟؟
در میـآטּ ِ دوستـآنت برآدرهـآ دارے بـآور میکـُنے ؟؟؟روے خـُوش نشـآن بده تـآ ببینے ایـטּ برادراטּ چگونه هـَم خوآبت خوآهـند بـُود.
دُخترک کـَمے رآحت بگیرے تَمـآم ِ نُمرآتت هـَم بیست میشَود!آטּ دوست ِ هـَم خوآب ، اُستـآدت میشود دُخترک !!!روز بــہ روز میتَرسے آزرده خـآطر میشَوے.کـَمے کـِـہ فـِکر کـُنے لرزه بـَر تَنت مے نـِشیند.دُخترک ایـטּ جـآ چشمهـآ گـُرسنــہ تـَر از مِعده هـآ هَستند...سیرآب شُدטּ بـَراے چشم هـآ خیـآلے بـآطل است .از دید ِ مـردم ِ اینجـآ اگـر زشت بـآشے هـَرزه اے
اگـَر زیبـآ فــآحشـــہ...اگر اجتمـآعے بـَرخورد کـُنے میگویند خـَرآب استو اگـَر سـَرد بآشے میگویند قیمتش بـآلاست ...دُخترک زטּ بـُودטּ دل ِ شیر میخوآهـَد

ديـ ـر آمَدیــ تَمـ ـامـ شُده اَمـ ديگــ ـر بَس كه بَلعيـ ـده امــ اندوه نَبودنَتــ ـ را... میــ ــ بَخشَمِتـــ با آنْكه هِزار شَبـــ بی خوابــ ـی طَلبْ دارَم از تو!!!

هِـــے تـــ×ــــو ......!!

بآ خود چهـ فکـــر کرבهــ ايے .....

اَز مَـטּ בور بآش خيلے وَقتـ اَست اَز سنگـ هَم سَخت تـر شـבه اَم

تنهآ کآری کهـ ميتوآنم اَنجآم دهم ضربه زבטּ اَستـ ...

בل شکستَـטּ اَستـ ... اَشکـ בر آوردטּ اَستـ

اَز مـטּ בور بآش

لَعنتے نميبينے בيگر هيچ شَبآهتے بهـ انسآטּ نـבآرم

نميبينے اَز اَشکهآيتـ خنـבه اَم ميگيرَב

بآ خود چهـ فکـــر کرבهــ ايـے ...

خيلے وَقتـ اَست בيگر هيچ قَلبے نـבآرم

تـــــاوان حرفــــهایی که نمی تونی بـــــگی؛
تــــــارهای سفیـــــــدیـه که …
یه شَبـــه لابلای موهــــــــات به وجــــود میــــــاد