قاصدک شعر مرا از بر کن،
برو آن گوشه باغ،سمت آن نرگس مست،
و بخوان در گوشش،وبگو باور کن،یک نفر یاد تو را،لحظه ای از یاد نخواد برد.....

دل از من برد و روی از من نهان کرد/خدا را با که این بازی توان کرد
شب تنهاییم در قصد جان بود/خیالش لطف‌های بی‌کران کرد
چرا چون لاله خونین دل نباشم/که با ما نرگس او سرگران کرد
که را گویم که با این درد جان سوز/طبیبم قصد جان ناتوان کرد
بدان سان سوخت چون شمعم که بر من/صراحی گریه و بربط فغان کرد
صبا گر چاره داری وقت وقت است/که درد اشتیاقم قصد جان کرد
میان مهربانان کی توان گفت/که یار ما چنین گفت و چنان کرد
عدو با جان حافظ آن نکردی/که تیر چشم آن ابروکمان کرد

#حافظ

اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد/ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دم از وفاداری/چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد
و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس/ز حقه دهنش چون شکر فروریزد
من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم/بس آب روی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست/کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز/هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد
بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ/که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد
#حافظ

شربت قند و گلاب از لب يارم فرمود . نرگس او كه طبيب دل بيمار منست . آنكه در طرز غزل نكته به حافظ آموخت . يار شيرين سخن نادره گفتار منست

من حسرت دیدار تو دارم به که گویم / از بهر تو من ابر بهارم به که گویم / غیر از تو کسی را به خدا دوست ندارم / از نرگس چشم تو خمارم به که گویم .

برخيز! كه حجّت خدا مى‏آيد رحمت زحريم كبريا مى‏آيد از گلشن عسكرى گذر كن، كامروز بوى گل نرگس از فضا مى‏آيد

قاصدک شعر مرا از بر کن ، برو آن گوشه ی باغ سمت آن نرگس مست و بخوان در گوشش و بگو باور کن ، یک نفر یاد تو را لحظه ای از یاد نخواهد برد !

گفتم که خدا مرا مرادي بفرست توفان زده‏ ام مرا نجاتي بفرست فرمود که با زمزمه يا مهدي نذر گل نرگس صلواتي بفرست

عصر يك جمعه دلگير،<br> دلم گفت: بگويم، بنويسم<br> كه چرا عشق به انسان نرسيدست،<br> چرا آب به انسان نرسيدست،<br> و هنوزم كه هنوز است، غم عشق به پايان نرسيدست <br>بگو حافظ دل‌خسته ز شيراز بيايد،<br> بنويسد كه هنوزم كه هنوز است،<br> چرا يوسف گم‌گشته به كنعان نرسيدست<br> و چرا كلبه احزان به گلستان نرسيدست <br>عصر اين جمعه دلگير،<br> وجود تو كنار دل هر بي‌دل آشفته شود حس<br> كجايي گل نرگس؟

نیا نیا گل نرگس! جهان که جای تو نیست دو صد ترانه به لب‏ها، یکی برای تو نیست نیا نیا گل نرگس، نیا به دعوت ما ! هزار نامه کوفی، یکی برای تو نیست

از نو شکفت نرگس چشم انتظاری ام / گل کرد خار خار شب بی قراری ام تا شد هزار پاره دل از یک نگاه تو / دیدم هزار چشم در آیینه کاری ام . . .