دﻧـﯿـﺎﯼ ﻣـﺠـﺎﺯﯼ
ﺷـﻠـﻮﻍ ﺗـﺮﯾـﻦ
ﺳـﺮﺯﻣـﯿـﻦ ﺗـﻨـﻬـﺎﯾـﯽ ﺍﺳـﺖ
ﺑـﺎ ﻫـﻤـﻪ ﮐـﺲ ﻫـﺴـﺘـﯽ
ﻭﺑـﺎ ﻫـﯿـﭻ ﮐـﺲ ﻧـﯿـﺴـﺘـﯽ

امـــروز نــه چـایـــ م دارچیــن داشـت
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن

وبه چشمهای منتظرم
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !

فـــقـط بــــرو
مـانـدن همـیشه خـوب نیـست ؛ رفتـن هـم هـمیشه بد نیسـت !
گاهـی رفـتن بهـتر است،
گــاهـی بایــد رفــت
اگــر نروی هــر آنچه ماندنیسـت خواهـــد رفــت...
اگــر بـروی،شایــد با دل پر بروی واگــر بمانی،
بــا دســت خالی خواهی مانــد...
گاهی بایـــد رفـــت
وبعضی چیــزهاکــه بردنی نیســـت،باخــود بـــرد،
مثل یــاد،خاطــره،غرور
وآنچه ماندنیســــت را جا گذاشت
مثل یاد،خاطـــره،لبخند
رفـتنــــت ماندنـــی می شــود وقـــتی که بـاید بروی ...،بـروی!
ومــانــدنت رفتنـــی مـی شود وقتی که نبایـد بمانی...،بمانی!
بـــرو و بگذار چیــزی از تو بماند کــه نبودنت را گرانبها کند
بـــرو و نگذار ماندنت بــاری بشود بر دوشِ دل کسی
کـــه شکستن غرورت ،
برایـــش از شکستــن سکوت آسان تر بــاشد!
عـــشقت را بردارو برو...
خــــوب برو،...زیـــبا برو،...شـــاد برو...
شـــاد از این باش ،
کـــه اگـــر تو را او نشنـــاخت عشق شنـــاخت ...
بــرو فقـــط بـــرو...!

بــــرای ِ هــر کـس کـه رفــتـنی سـت ،
فــــقـط بــــایــــد ..
کنــــار ایــستــاد ..
و ..
راه بـــــاز کـــــرد !
بــه هـمـیـن ســـادگــــی !

دوسـتـای واقـعـی پشت سر هم حـرف نـمیـزنـن

جمع میشن با هـم پشت سر بـقیـه حرف میـزنن !!

( از کتاب اصول زن بودن – جلد ۸ – پـاورقی صفحه ۲۰۱۳ )

دلـتنگ کــه بـاشـــــــــــــــی
حتـی یک تـشــــــــــــــابه اسمـی هـم نـابودت میکـنــه
مثل شنیدن کلمه ".........." از زبون دیگران، کلا نسبت به این کلمه حساسیت دارم...

حـالـم بـه هـم خـورد از اون پـسـر پـولـدار دانـشـگـاه کـه

از کـنـار دخـتـر مـعـلـولـی کـه بـا ویـلـچـر مـیـومـد دانـشـگـاه

رد شـد و گـفـت :

" کـوچـولـو مـاشـیـنـتـو مـیـدی مـنـم یـه دور

بـاهـاش بـزنـم؟؟؟

و دخـتـر بـا سـادگـی گـفـت :

مـاشـیـن تـو کـه خـیـلـی قـشـنـگ تـر از ویـلـچـر مـنـه ..

آهـای پـسـر , تـو وجـدانـم داری ؟!

امـــروز نــه چـایـــ م دارچیــن داشـت
نـه قهـــوه ام شکــر
نــه اینکــه نــخواهـم
حـــوصله اش را نــداشتــم
یعنـــی مــی دانـــی..
امـــروز نــبـودم
نــه!
امـــروز اصــلا نـبـــودم
مــن کـه خیلــی وقـــت اسـت
نـ.یـ.سـ.تـ.مـ..
امـــروز آفتــاب بـــود..بهــــار بــــود...
راحـــت بگویــمــت
امـــروز تــــو بایـــد مــی بـــودی
همـــه ی روزهـا بـه کنــار
تــو امــروز را عجیــب بـه مــــــن
وبه چشمهای منتظرم
بـ.د.هـ.کـ.ا.ر.ی. . . !

راه کـِـﮧ میـروے

عَقــَـب میـمــانَــم

نـَه بـَـرای اینـکـِـﮧ نـَخواهَـم با تــُـــو هـَـم قــَـدم باشَـم

میـخواهـم پا جاے پاهایـَـت بگــُـذارَـم

میـخواهـَـم مـُـراقبـَـت باشَم

میـخواهـَــم رد پایـَـت را هیچ خیابانـے در آغوش نکـِـشـَــد

تـــُــو فــَـقـَـط بـَــراے مـَـنے