خواهرم! لباس تو ،پرچم ارزش های توست .علمداری کن...!


با شمــا هستم!

با شمايي كه مياي ميگي :

وقتي حجاب دارم زشت ميشم!

يا حجابمو براي زيباشدن برداشتم!

يا حجابو دوس دارم ولي از ديد مردم زيبا نيستم!

بايد بگـــم،

نه از دست من نه از دست هيچ كس ديگه

كـــآري بر نميـــآد!

تـــــا وقتــي

ملاكـــ زيبـــايي برای زنان ودختران؛ آنجلينا جولي باشه،

همينيه كه هست!

يه بار هم كه شده،

بیاید ملاك هـــا تون رو عوض كنيــــد

زيبا باشید، زيبايي رو دوست داشته باشید ، امـــا نگذارید جاي اهداف زيبايتان را بگيرد...


جهت تعجیل در فرج آقامون

اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و العن اعدائهم

هي دختر
بيا ميخواهم رازي را به تو بگويم
هيس نترس نبايد پسرها بفهمند رازشان را برملا كردم، پسرها عروسك ندارند
دردودل كردن،حرف زدن را به ياد ندارند
خوب نگاه كن،فقط بلدند عروسكهايشان را پرت كنند!
پسرها اشكم ندارند
ميترسند مرديشان زير سوال برود
ميدانم از پسرها ناراحتي ميدانم جِر زني ميكنند
ميدانم بي معرفتند
حرف بد ميزنند،بازي بلد نيستند،اما تقصيري ندارند!
كسي او را مثل تو ناز نكرده،گل سر به موهايش نزده،صورتش را نبوسيده
او به جاي بوسه سيلي خورده تا هميشه يادش باشد مرد بايد قوي باشد.
دخترك
پسرها نميشِكَنَند.
مگر به دست دختركي
ميشنوي ؟؟
ته صدايشان گريه ايست بي صدا با يك آغوش ساده
قلب هر مردي را ميشود به دست آورد!
نگاهش كن
وقتي خسته است
وقتي مريض است
وقتي دلسوزي برايش نيست
حس كردي ؟؟
وقتي مادرت نيست،پدرت چقدر پير است.
دخترك
با اون دست هاي ظريف و دخترانه ات پسرو نوازش كن..
نه با اون زبون تند و خيانت دل مردونشو بشكني..
گاهي وقتا مردونگيش بدجور به آغوش و نوازش تو احتياج داره..
دخترك
پسرها آنقدر هم بد نيستند...

عشق پرواز بلندي‌ست مرا پر بدهيد

به من انديشة ای از مرز فراتر بدهيد

من به دنبال دل گمشده‌اي مي‌گردم

... يك پريدن به من از بال كبوتر بدهيد

تا درختان جوان، راه مرا سد نكنند

برگ سبزي به من از فصل صنوبر بدهيد

يادتان باشد اگر كار به تقسيم كشيد

باغ جولان مرا بي‌در و پيكر بدهيد

آتش از سينة آن سرو جوان برداريد

شعله‌اش را به درختان تناور بدهيد
تا كه يك نسل به يك اصل خيانت نكند

به گلو فرصت فرياد ابوذر بدهيد

عشق اگر خواست، نصيحت به شما، گوش كنيد

تن برازندة او نيست، به او سر بدهيد

دفتر شعر جنون‌بار مرا پاره كنيد

يا به يك شاعر ديوانة ديگر بدهيد

محمد سلمانی

خدايا ! صدايم را مي شنوي ؟!
نيامدم حرف هاي هميشگي را بزنم...
نيامدم که بخواهم راهي نشانم دهي...
خودم پيدا ـَش کردم...
مي خواهم بروم...
فرار کنم...
جايي بروم که خاطرات گذشته معني ندهند...
جايي که فراموش کنم....
همه چيز را....
چنين جايي را سراغ داري ؟!
هر جا که باشد مي روم ، فقط بگو کجا؟؟؟؟؟؟؟

خدايا ! چرا ساکتي ؟!

ﭼﻪ ﮐﻴﻔﯽ ﻣﻴﺪﻩ ﺗﻮ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﺗﻮﯼ ﻳﻪ ﮐﻠﺒﻪ ﺟﻨﮕﻠﯽ ﺑﺎ ﻋﺸﻘﺖ ﮐﻨﺎﺭ ﺷﻮﻣﻴﻨﻪ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﺎﺷﯽ

و ﺻﺪﺍﯼ ﺳﻮﺧﺘﻦ ﭼﻮﺏ ﺳﮑﻮﺕ ﺭﻭ ﺑﺸﮑﻨﻪ ولی بعد ﻳﻬﻮ ﻳﻪ ﺧﺮﺱ ﮔﻨﺪﻩ ﺑﻴﺎﺩ ﺗﻴﮑﻪ ﭘﺎﺭﺗﻮﻥ ﮐﻨﻪ

ﺗﺎ ﻫﻴﭽﻮﻗﺖ ﺩﻳﮕﻪ ﻫﻮﺱ ﺍﻳﻦ ﺭﻭﻳﺎﻫﺎ رو نکنین …

دلم براي خودم مادرانه مي سوزد

به حال زار خودم بي بهانه مي سوزد

تمام حاصل يك عمر دلخوشي هايم

در ازدحام بلا دانه دانه مي سوزد

دلم به جرم گناهي بزرگ _يعني عشق_

در انزواي خودش مخفيانه مي سوزد.

گفتم كه دارم مي روم باور نكردي

حتي نگاهي ملتمس بر در نكردي

تو از خداحافظ نمي ترسيدي انگار

زيرا به اشكي چشم خود را تر نكردي

من عشق را باور ندارم؟_ باشد اما

تو غنچه هاي عشق را پر پر نكردي؟

با يك اشاره بردي از من هستي ام را

يك لحظه احساس مرا باور نكردي.

زنم

مصلوب به صليب تحقير هزاران ساله

همچنان به نرمي آواز مي دهد:

مرا ببين

...مرا خوب ببين

اين منم، زن

نيمه ي سركوب شده ي نسل بشري

زخمي ز شلاق تبعيض و اجحاف

زنجير خود خواهي مرد با زيور غيرت آويخته بر گردنم

رويم بپوشان

در چهار ديوار مطبخ حبسم كن

با نغمه ي اوازم چه مي كني؟

كه آوازه اش از مرزها گذشته است

.آري من زنم

..مرا خوب ببين
دلم مرگ میخواهد

مهــــم نيســـت نوشته هاي درهم و برهم مـرا

بخـواني يـا نــــه،

مــن بـراي دلِ خستــه ام مي نـويسـم

ميخـــواهي بخـــوان...

ميخـــواهـي نخـــوان!

فـــقــــــط خـواهـش ميکنـم

اگــــر خـوانـدي

عـاشقـانـه ام را تقــديـم به " او " نکــن!

مــن اين را بـراي تـــو

ســروده ام

نــــــه بـراي " او "

بيمار را سرشک و تبسم براي چه؟
بر کودکان، نگاه ترحم براي چه؟
از ساقي هميشة کوثر سؤال کن
افتاده کوثرت به تلاطم براي چه؟
دست شکسته را که شفا استراحت است
دستاس کرده دانة گندم براي چه؟
زهرا که در غم پدر آتش گرفته بود!
پس پشت خانه اين همه هيزم براي چه؟
مي‌گفت با علي که پسر عم! حلال کن
مولا گريست: فاطمه، خانم! براي چه؟
در بازتاب آن همه ظلمي که شد روا
تاريخ پرسشي است که مردم! براي چه؟...

چند وقتِ که از خودت خبر نداري؟ کجايي ؟ نيستي؟ کم پيدايي ... !

يه سر به خودت بزن ...

بقيه رو ول کن ... يکمي به خودت فکر کن ... مگه چقدر زنده اي؟

اگه تا آخر عمرت هم به اين رويه ادامه بدي هيچي تغيير نميکنه ...همينه که

هست !

پس رهاشون کن ، تا راحت بشي ... بيا سراغ ِ خودت ... يه سري به خودت بزن

کي بهتر از خودت؟ کي بهتر از تو، تو رو ميفهمه

تنهايي ؟؟؟... پُر شو ! از دورن پُر شو ...!

اونقدر پُر که همه ي جاي خالي ها رو بگيره و ديگه خلعي نباشه ...

نگرد دنبالِ کسي که با اون کامل بشي ...خودت يک تنه کامل باش !

وقتي سعي کردي کامل بشي و روي پاي خودت بايستي ...چيزي يا کسي رو که

ميخواي بدستش مياري ...

همين حالا پاشو ...پاشو ! يه سري به خودت بزن ... خيلي وقته که خودتو تنها

گذاشته بودي ...

ﺩﻫﻦ ﻣﻨﻮ ﻭﺍ ﻧﮑﻦ " ﭼﻴﺴﺖ؟
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ﺗﻬﺪﻳﺪﻱ ﺗﻮ ﺧﺎﻟﻲ ﮐﻪ ﻣﻌﻤﻮﻻ ﺑﺎ ﺟﻤﻠﻪ
"ﻭﺍ ﮐﻦ ﺑﺒﻴﻨﻢ ﭼﻪ ﮔﻬﻲ ﻣﻴﺨﻮﺍﻱ ﺑﺨﻮﺭﻱ "
ﺧﺎﺗﻤﻪ ﻣﻲ ﻳﺎﺑﺪ ...