کودک1: عمو جواد یک دارم!
دکتر: خب یه لحظه صبر کن من مهشید رو ساکت کنم می برمت.
کودک 1: الان دیگه دو دارم!
دکتر: یه لحظه نگه دار خودتو می برمت.
کودک 1: پزشکان گفته اند نگه داشتن بیش از حد ادرار و مدفوع موجب فشار آمدن به مثانه و در مرحله بعدی ناباروری می شود!
دکتر: ببند دهنتو. بچه دو ساله داره به من یاد میده که چی خوبه چی بده.
کودک 1: دهنمو می بندم ولی ماشین لباسشویی رو باز می کنم الان. یک داشتم، دو داشتم حالا هم یه مقدار گاز می دم می ذارمش سه.
(کودک خودش را سرپا می گیرد و چیز می زند به مهدکودک).
کودک 2: عمو جواد امروز آهنگ نمی خونی با بچه ها برقصیم؟
دکتر: نه پارمیدا جون. امروز برنامه آموزشی داریم در مورد اینکه:چگونه پدر خود را کنیم آباد!
کودک2: حیف شد. دیشب کلی با آهنگ پیت بال تمرین کرده بودم. حالا فردا هم بشه اشکالی نداره. می‌خوام چشای مریم رو در بیارم توی کل کل.
دکتر: دخترم اینا رو کی بهت یاد داده؟ دیگه از این حرفا نزنی ها.
کودک2: حالا ما دو کلمه جلوی تو حرف زدیما، نری همه جا جار بزنی دهن لق!
کودک3: عمو جواد فیس بوکمون رو می تونیم اینجا چک کنیم؟
دکتر: اولا فیس بوک برای سن شما خوب نیست، دوما ما اینجا سیستم نداریم.
کودک3: من خودم با گوشیم میرم. آخه ادمین پیج دهه نودی ها هستم. امروز قرار شده با دهه شصتی ها کل کل کنیم.
دکتر: تو پدر هم بالا سرت هست؟
کودک3: تا دلت بخواد! کلا سر کار نمیره بابا. پیش خودم می شینه. همش هم با اکانت من میره فیس بوک از این و اون شارژ ایرانسل می گیره.
دکتر: چه بابای خوبی هم دارین. بچه ها می‌خواین برین خونه؟
همه کودکان با هم داد می زنند: نههههههههههه خیر!
کودک1: من مجددا یک دارم!
باز کودک1: من مجددا یک و دو دارم!
همچنان کودک 1: من مجددا یک، دو، سه، نبوووووود؟
دکتر: تو چی می خوری بچه این قدر بیرون‌روی داری؟
کودک 1: شوخی می کردم باهات دکی! دوس داری درون روی داشته باشم؟
دکتر طاقتش تمام می شود و کودک 1 را به گوشه ای می برد که از چشم دوربین های امنیتی دور باشد و او را به باد کتک می گیرد که در همین لحظه پدر و مادر بچه سر می رسند.
از شانس بد دکتر، پدر کودک شماره 1 از قوی ترین مردان ایران است و دستش که به دکتر برسد یک و دوی دکتر را در
می‌آورد.
دکتر تنها راه خلاص شدنش را امتحان می‌کند: اِ من کی ام؟ اینجا کجاست؟ این بچه رو کی زده

)

جولز و جولی. گوریل انگوری. سرینتی پیتی هم دوست داشتم خیلی

الساندرو دل پیرو کاپیتان اسبق باشگاه یوونتوس هم اکنون به همراه سایر اعضای تیم سیدنی در کشور ایتالیا به سر می برد و در حال آماده سازی برای فصل جدید هستند.

الکس در مصاحبه ای کوتاه شرکت کرد و گفت: "برای ایتالیا دلتنگ شده بودم اما با ماجراجویی جدید و هیچان انگیزم در استرالیا بسیار خوشحال هستم."

"همیشه زمانی که به کشورم ایتالیا برمیگردم احساس بسیار خوبی دارم و از این اینکه دوباره راهی ایتالیا شده ام بسیار خوشنود هستم."

وی در ادامه به شماره 10 که هم اکنون در اختیار کارلوس توز مهاجم آرژانتینی یووه قرار دارد اشاره کرد و گفت: "من برای سالیان درازی این پیراهن را پوشیده ام و اکنون توز ان را می پشود و خودش و کل تیم یوونتوسموفق باشند."

گفتنی است اولین بازی دوستانه تیم سیدنی 7 اگوست با تیم پادوا می باشد.

الساندرو دل پیـرو کاپیتان سابق و مهاجم اسطوره ای یـوونتوس اکنون با تیم سیدنی در اردو پیش فصل در کشور ایتالیا حضور دارد. او که در ایتالیا همواره جز محبوب ترین چهره ها بوده در کنفرانسی خبری شرکت کرد تا با خبرنگاران و در اصل با هواداران پرشمار خود در سراسر جهان صخـبت کند.

" یوونتوس در وضعیت مهم و حساسی است. زیرا دفاع کردن از عنوان قهرمانی همیشه برای شما این مزیت را به همراه دارد که جلوتر از سایر تیم ها قرار دارید "

" شکست در بازیهای دوستانه نباید باعث نگرانی بازیکنان یووه شود. گاهی شما در مقابل تیم هایی قرار می گیرید که ممکن است در اردو پیش فصل آمادگی بیشتری را کسب کرده باشند "

" یا حتی حریفانی که رقابت های خود را در لیگ شروع کرده اند و آماده تر هستند نکته دقیقا همینجا است. یوونتوس قدرت و پتانسیل زیادی دارد و خریدهای جدید یووه این اجازه را می دهد که با کسب آمادگی کیفیت واقعی خود را نشان دهند "

" من 19 سال فشرده را در دنیای فوتبال بوده ام. گاهی اوقات با خود می گویم که دوباره به دنیای یوونتوس بازگردم. من آخرین روز را به یاد می آورم که در ورزشگاه جدید توانستیم اسکودتو را بدست آوریم و استقبال گرم و صمیـمی هواداران برای من که مثله یک جام دیگر بود "

" من هرگز تشکر و قدردانی از هوادارانی که در آن جشن زیبا بودند را فراموش نخواهم کرد. در این سن برنامه ریزی ها کوتاه مدت هستند. ممکن است که امسال آخرین سال فوتبالی من باشد و شاید هم نه .. بعد از کریسمس درباره آن تصمیم خواهم گرفت "

در چهاردهم آذرماه سال 1329 در یکی از محروم ترین نقاط شهرستان قزوین در خیابان سعدی و در یک خانواده مذهبی که آتش عشق به امام حسین (ع) و اهل بیت از آن زبانه می کشید، کودکی به دنیا آمد که بعدها باعث افتخار هر ایرانی بود. نام او را به یاد علمدار کربلا، عباس نهادند.
خیابان سعدی هرگز او را فراموش نمی کند
در چهاردهم آذرماه سال 1329 در یکی از محروم ترین نقاط شهرستان قزوین در خیابان سعدی و در یک خانواده مذهبی که آتش عشق به امام حسین (ع) و اهل بیت از آن زبانه می کشید، کودکی به دنیا آمد که بعدها باعث افتخار هر ایرانی بود. نام او را به یاد علمدار کربلا، عباس نهادند.
عاشق امام حسین (ع)
مرحوم "حاج اسماعیل بابایی" پدر بزگوار عباس را همگان به عنوان تعزیه گردان می شناختند که سال های زیادی از عمر خود را صرف خدمت به امام حسین و این همایش بزرگ مذهبی کرده بود. صحن حیاط خانه اش منزلگاه دوستداران حسین (ع) بود. دوران طفولیت عباس در این فضا آغاز شده بود. او از همان زمان کودکی از پدر آن چه را که باید بیاموزد و سرلوحه قرار دهد، آموخت. از همان کودکی نقش هایی را در تعزیه به عهده گرفت تا از همان موقع معلوم باشد که عباس چقدر عاشق اهل بیت است.
سال ها یکی پس از دیگری گذشت. اینک عباس، دوران تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان دهخدا سپری می کند و دوران متوسطه خود را نیز در دبیرستان نظام با موفقیت به پایان می رساند.
پس از اخذ دیپلم، با شرکت در کنکور سراسری در رشته پزشکی پذیرفته می شود ولی به دلیل این که به خلبانی علاقه وافری داشت، از آن انصراف داده و در سال 1348 وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی می شود. همانند دیگر خلبانان نیروی هوایی پس از گذراندن دوره مقدماتی پرواز، جهت تکمیل فن خلبانی و گذراندن دوره پیشرفته، به کشور ایالات متحده آمریکا اعزام می شود.

آمریکا هم عباس را عوض نکرد
کشور آمریکا با تمام زرق و برقش، نتوانست عباس را به خود جلب کند و عباس همان عباسی بود که در هنگام گذراندان دوره مقدماتی، به دلیل این که آسایگاهش در طبقه دوم روبه روی آسایگاه دختران بود، تقاضای انتقال به طبقه اول کرده بود.
او همچنان بر عقاید دینی و مذهبی خود پای بند بود. برای این که چشمش به عکس های خواننده زن آمریکایی که هم اتاقی اش (در آن زمان تمام دانشجویان خلبانی باید برای مدت حداقل دو ماه با یک دانشجوی آمریکایی هم اتاق می شدند تا در پیشرفت زبان به آنها کمک شود) به دیوار زده بود نیفتد، با توافق همدیگر اتاق را به وسیله یک پارچه، به دو قسمت تقسیم کرده بود.
در آمریکا از خوردن نوشابه "پپسی" خودداری می کرد و به دوستان می گفت که صاحب کارخانه این نوشابه یک اسرائیلی است و مراجع تقلید، ما را از خوردن آن منع کرده اند.
عباس مهارت بالایی در بازی والیبال داشت. روزی درحالی که نظاره گر بازی سربازان آمریکایی بود، مشکلی را مشاهده کرد و به یکی از سربازان توصیه کرد "اگر به این شکل بازی کنی بهتر است" ولی آن سرباز به او توهین کرد که شما ...
عباس نه تنها ناراحت نشد، بلکه رو به او کرد و گفتک
- حاضرم با شما مسابقه بدهم. تیم شما کامل در یک طرف و من به تنهایی در طرف دیگر.
مسابقه آغاز شد و تمامی دانشجویان ایرانی که از این کار عباس به وجد آمده بودند، شروع به تشویق عباس نمودند و در میان تعجب حاضران، عباس یکی پس از دیگری امتیازات لازم را به دست می آورد. در بین سربازان آمریکایی که از شدت عصبانیت قادر به بازی نبودند، اختلاف افتاده بود و در نهایت عباس به تنهایی تیم آنها را برد.
در این هنگام فرمانده پایگاه که یک سرهنگ آمریکایی بود و از دور نظاره گر این بازی بود، جلو آمد و دست بر روی شانه عباس می گذارد و می گوید:
- از امروز به بعد تو کاپیتان تیم دانشگاه هستی.
و چندی بعد این تیم با هدایت عباس، قهرمان دانشگاه های هوایی می شود.
در نهایت دوره خلبانی عباس در آمریکا تمام شد ولی به دلیلی، به عباس گواهینامه خلبانی داده نمی شد. هم اتاقی آمریکایی عباس در گزارشی به فرماندهی، او را این گونه توصیف کرده بود:
- فردی منزوی است و در برخوردها، نسبت به آداب و هنجارهای اجتماعی بی تفاوت است. از نوع رفتارش بر می آید که نسبت به فرهنگ غرب دارای موضع منفی و شدیدا به فرهنگ و سنن ایرانی پای بند است. به هرحال او شخصی غیر نرمال است. در گوشه ای می رود و با خودش حرف می زند. (که منظور همان نماز خواندن عباس بود.)

خب دیگه خودت شورع کردی من نمیتونم کمکی کنم
همین مصطفی هر ثانیه 14 بار بهم تلنگر میزنه

پس به باشگاه رفتن ادامه بدیم

«آرنولد شوارتزینگر»
این ستاره اکشن در دنیای واقعی هم یک قهرمان است . در سال ۲۰۰۴ او مردی را که به دلیل گرفتگی عضله در حال غرق شدن بود ، از مرگ نجات داد.
«برد پیت»
او در پشت صحنه فیلم جنگ جهانی زی زنی (سیاهی لشگر) را که زیر دست و پای جمعیت در حال مردن بود نجات داد.
«شارلیز ترون»
«شارلیز ترون» در مراسم اسکار ۲۰۱۳ ، یکی از نیروهای حفاظتی را که دچار حمله قلبی شده بود کمک کرد و به سرعت پزشک را خبر کرد.

«داستین هافمن»
سال گذشته «داستین» حین قدم زدن در هاید پارک لندن یک دونده را از ایست قلبی نجات داد.
«گوئینث پالترو»
«پالترو» در سال ۲۰۰۱ زنی را با اتومبیل زیر گرفت و زخمی کرد. زن در حال مراجعت به محل کارش در برجهای دوقلوی نیویورک در روز حادثه ۱۱ سپتامبر بود.
«هریسون فورد»
«فورد» زن صخره نوردی را که از دریافت کمک گروه امداد مأیوس شده بود ، با هلی کوپتر شخصی اش نجات داده است.
«جنیفر لارنس»
کمکهای اولیه «لارنس» زنی را که از پنجره آپارتمانش بیرون پرتاب شده بود و همچنان زنده بود ، از مرگ نجات داد.
«کیت وینسلت»
ستاره فیلم تایتانیک همزمان با واقعه آتش سوزی در خانه «ریچارد برانسون» ، مادر برانسون را از میان شعله های آتش نجات داد.
«لیو شرایبر»
در ماه مارس ، شرایبر با حمله به زنی که قصد خودکشی داشت ، او را از مرگ حتمی نجات داد.
«وین دیزل»
«وین» ماجراهای «سریع و خشن» را در سال ۲۰۰۲ در واقعیت تجربه کرد او سه سرنشین خودرویی که در اتوبان واژگون شد را خارج کرد و آنها را از مرگ نجات داد.

سوسیالیسم: دو گاو دارید. یکی را نگه می دارید. دیگری را به همسایه خود می دهید.



کمونیسم: دو گاو دارید.دولت هر دوی آن ها را می گیرد تا شما و همسایه تان را در شیرش شریک کند.



فاشیسم: دو گاو دارید.شیر را به دولت می دهید. دولت آن را به شما می فروشد.



کاپیتالیسم: دو گاو دارید.هر دوی آن ها را می دوشید.شیرها را به زمین می ریزید تا قیمت ها همچنان بالا بماند.



نازیسم: دو گاو دارید.دولت به سوی شما تیراندازی می کندو هر دو گاو را می گیرد.



آنارشیسم: دو گاو دارید.گاوها شما را می کشند و همدیگر را می دوشند.



سادیسم: دو گاو دارید. به هر دوی آن ها تیر اندازی می کنید و خودتان را در میان ظرف شیر ها می اندازید.



آپارتاید: دو گاو دارید. شیر گاو سیاه را به گاو سفید می دهید ولی گاو سفید را نمی دوشید.



دولت مرفه: دو گاو دارید. آن ها را می دوشید و بعد شیرشان را به خودشان می دهید.



بوروکراسی: دو گاو دارید.برای تهیه شناسنامه آن ها 17 فرم را در 3 نسخه پر می کنید ولی وقت ندارید شیر آنها را بدوشید.



سازمان ملل: دو گاو دارید.فرانسه شما را از دوشیدن آن ها و آمریکا و انگلیس گاو ها را از شیر دادن به شما وتو می کنند. نیوزلند رأی ممتنع می دهد.



ایده آلیسم: دو گاو دارید، ازدواج می کنید. همسر شما آن ها را می دوشد.



رئالیسم: دو گاو دارید. ازدواج می کنید. اما هنوز خودتان آن ها را می دوشید.



متحجریسم:دو گاو دارید. زشت است گاو را بدوشید.



فمینیسم: دو گاو دارید.حق ندارید گاو ماده را بدوشید.



پلورالیسم: دو گاو نر و ماده دارید هر کدام را بدوشید فرقی نمی کند.



لیبرالیسم:دو گاو دارید. آن ها را نمی دوشید چون آزادیشان محدود می شود.



دمکراسی مطلق: دو گاو دارید.از همسایه ها رأی می گیرید که آن ها را بدوشید یا نه.

وااااااااااااای عشق منن

سلام آجی مهنازم منم رمان زیاد دوست دارم ولی فقط فرانسویش اونم الکساندرا دوما پدرو پسر . تاریخی. عاشقانه خیلی باحالن