قــول بــده کــه خــواهــی آمــد
امــا هــرگــز نیــا!
اگــر بیــایــی
هــمه چیــز خــراب می شــود!
دیــگر نــمی تــوانــم
اینــگونــه بــا اشتــیاق
بــه دریــا و جــاده خیــره شــوم!
مــن خــو کــرده ام
بــه ایــن انتــظار،
بــه ایــن پــرســه زدن هــا
در اسکــله و ایستــگاه!
اگــر بیــایــی
مــن چشــم بــه راه چــه کســی بمــانــم؟

کــور بــودم کــاش،
تــا تــو نــزدیــک مــی*آمــدی و
دستــم را مــی*گــرفتــی!
نــه مثــل حــالا
کــه چشــم، تنهــا
جــای خــالــی*ات را مــی*بینــد . . .

هـــر بار کـه دلــم هـــوای خـــــــدا کـــرد ...
نــــه !
هــر بار کـه خـــــــدا یــاد ِ دلــم کــــرد ...
تـنـم لــرزید ...
نــه از خــــــدا ...
از خــــودم !
که از شــیطــان هـــم شـیطـان تــَر شــدم ...
نـگـاهم را مــی دزدم ...
مبادا چشــمم در چشـــم خدا گــــیر کند ...

ﺩﺍﺩﺍﺵ 5 ﺳــﺎﻟﻢ ﺍﺯ ﮔــﻮﺷﺖ ﺗﻮ ﻏﺬﺍ ﻣﺘﻨﻔـــﺮﻩ !

ﻣـﺎﻣـﺎﻧﻢ ﺳـﺮ ٍ ﺷـﺎﻡ ﺍﻭﻣـﺪ ﺑﺶ ﮐﻠــﮏ ﺑﺰﻧﻪ ﮔـﻮﺷﺖ َ ﺭﻭ ﮐــﻮﭼﻮﻟﻮ ﺗﯿﮑﻪ ﮐــﺮﺩ ﮔﺬﺍﺷﺖ ﺗﻮ ﻗــﺎﺷﻘﺶ ﺑﺮﻧـﺞ ﺭﯾﺨــﺖ ﺭﻭﺵ ﮐﻪ ﻣﺜــﻼً ﺑﺮﻧــﺠﻪ ﺑﺨــﻮﺭ !!

ﺁﻗــﺎ ﺩﺍﺩﺍﺷـﻢ ﺗﺎ ﺧــﻮﺭﺩﺵ ﮔﻒ :

ﺑﺒﯿــﻦ ﻣــﺎﻣــﺎﻥ ﻧﻮﺷــﺎﺑﻪ َ ﺭﻭ ﮐﻪ ﻫﻤﯿﺸــﻪ ﯾﻪ ﺫﺭﻩ ﺍﺵ ﻧﻮﺷــﺎﺑﻪ ﻣﯽ ﺭﯾــﺰﯼ ﺑﻘﯿــﺶ ُ ﺩﻭﺭ ﺍﺯ ﭼﺸــﻢ ٍ ﻣـﻦ ﺁﺏ ﻣﯿــﺮﯾﺰﯼ !

ﺗﺎ ﺣﺎﻻ ﺑﻪ ﺭﻭﺕ ﻧﯿــﺎﻭﺭﺩﻡ ﮔﻔﺘــﻢ ﺑﺬﺍ ﻓﮏ ﮐﻨــﯽ ﻧﻔﻬﻤﯿـــﺪﻡ

ﻭﻟﯽ ﺩﯾﮕــﻪ ﺁﺧــﻪ ﻣﻦ ُ ﭼﻘﺪ ﺧﻨــﮓ ﻓﺮﺽ ﮐــﺮﺩﯼ ﺭﻭ ﮔــﻮﺷﺖ ﺑﺮﻧــﺞ ﻣﯿــﺮﯾﺰﯼ ﻣﻦ ﻧﻔﻬــﻤﻢ ؟؟

ﺑﺨﺪﺍ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﮑــﻦ ﻫﻤﯿــﻦ ﺑﺮﻧﺠــﻢ ﻧﺨــﻮﺭﻡ !

خداحافــــظ....
گوشــــی قطع
پـــشتش سیگــــار
صدای ضبــــط زیاد
ریپــــیت....
"خالـــی از خویشــی و غربت...گیج و مبهــوت بین بودن و نبـــودن"
پشتــــش سیگار....لـــش روی تخـــت
گریه کنـــارهر عکـــس مشتــرک
پشتــــش سیگار
نگاه به ساعـــت....دقیقه بـــه دقیقه
خیـــره به گـــوشی چشــم انتظار...
پشتــــش سیگار....
چندیــــن ماه بدون تــو....

میدانــــم ماه های بعد هـــم به همین راحــــتی میگذرد.....

چقــدر شــیطاننــد
چشــماטּ تــو
وقـــــــتے در دنــیاے نگـاهتـــ
رهـایشـاטּ میـــکنے از در و دیــوار دلــمـ بــــالا میــروند

دلگیـرمـ از ایــטּ قابهـآے مضحـڪــ بــے روح

لبخندهـآے פֿـشڪــ

احوال پـُرسـے هـاے معمـولــے

چشــماטּ مــטּ

ٺـصـویـرے از جـنس نـگـ ـآه ٺـ ـ ـ ـو مے פֿـواهـد . . .!!

ﻗــﻮﻝ ﺑــﺪﻩ ﮐــﻪ ﺧــﻮﺍﻫــﯽ ﺁﻣــﺪ

ﺍﻣــﺎ ﻫــﺮﮔــﺰ ﻧﯿــﺎ!

ﺍﮔــﺮ ﺑﯿــﺎﯾــﯽ

ﻫــﻤﻪ ﭼﯿــﺰ ﺧــﺮﺍﺏ ﻣﯽ ﺷــﻮﺩ!

ﺩﯾــﮕﺮ ﻧــﻤﯽ ﺗــﻮﺍﻧــﻢ

ﺍﯾﻨــﮕﻮﻧــﻪ ﺑــﺎ ﺍﺷﺘــﯿﺎﻕ

ﺑــﻪ ﺩﺭﯾــﺎ ﻭ ﺟــﺎﺩﻩ ﺧﯿــﺮﻩ ﺷــﻮﻡ!

ﻣــﻦ ﺧــﻮ ﮐــﺮﺩﻩ ﺍﻡ

ﺑــﻪ ﺍﯾــﻦ ﺍﻧﺘــﻈﺎﺭ،

ﺑــﻪ ﺍﯾــﻦ ﭘــﺮﺳــﻪ ﺯﺩﻥ ﻫــﺎ

ﺩﺭ ﺍﺳﮑــﻠﻪ ﻭ ﺍﯾﺴﺘــﮕﺎﻩ!

ﺍﮔــﺮ ﺑﯿــﺎﯾــﯽ

ﻣــﻦ ﭼﺸــﻢ ﺑــﻪ ﺭﺍﻩ ﭼــﻪ ﮐﺴــﯽ

ﺑﻤــﺎﻧــﻢ؟

تنهــایـم
اما دلتنگ آغــوشی نیستــم...
خستــه ام ...
ولـی به تکیـه گـاه نمـی اندیشــم...
چشــم هـایـم تـر هستنــد و قــرمــز...
ولــی رازی نـدارم...
چــون مدتهــاست دیگــر کسی را "خیلــی" دوست ندارم...

کــور بــودم کــاش،
تــا تــو نــزدیــک مــی‌آمــدی و
دستــم را مــی‌گــرفتــی!
نــه مثــل حــالا
کــه چشــم، تنهــا
جــای خــالــی‌ات را مــی‌بینــد . . .

تنهــایـمـ ...

امآ בلتنگ آغــوشـ ـےنیستــمـ...

خستــهـ امـ ...

ولــ ـےبهـ تکیـهـ گـاهـ نمـــے انـ בیشــمـ...

چشــمـ هـایـمـ تـر هستنــ ـב ـפּ قــرمــز...

ولـــ ـےـ رازے نــ בارمـ...

چـــפּלּ مـ בتهــاستـ בیگــر کســے را "خیلــــے" בوست نـ בارمـ...

فقط خیلـــے هـا را בوستـ בآرمـ

تنهــایـم ...
اما دلتنگ آغــوشی نیستــم...
خستــه ام ...
ولـی به تکیـه گـاه نمـی اندیشــم...
چشــم هـایـم تـر هستنــد و قــرمــز...
ولــی رازی نـدارم...
چــون مدتهــاست دیگــر کسی را "خیلــی" دوست ندارم...
فقط خیلـی هـا را دوست دارم