در سحر گاه سر از بالش خوابت بردار!

كاروانهاي فرومانده خواب از چشمت بيرون كن !

باز كن پنجره را !



تو اگر باز كني پنجره را،

من نشان خواهم داد ،

به تو زيبايي را .

بگذر از زيور و آراستگي

من تو را با خود تا خانه خود خواهم برد

كه در آن شوكت پيراستگي

چه صفايي دارد

آري از سادگيش،

چون تراويدن مهتاب به شب

مهر از آن مي بارد .



باز كن پنجره را

من تو را خواهم برد؛

به عروسي عروسكهاي

كودك خواهر خويش؛

كه در آن مجلس جشن

صحبتي نيست ز دارايي داماد و عروس .

صحبت از سادگي و كودكي است .

چهره اي نيست عبوس .

كودك خواهر من،

امپراتوري پر وسعت خود را هر روز،

شوكتي مي بخشد .

كودك خواهر من نام تو را مي داند

نام تو را ميخواند !

- گل قاصد آيا

با تو اين قصه خوش خواهد گفت ؟! -



باز كن پنجره را

من تو را خواهم برد

به سر رود خروشان حيات،

آب اين رود به سر چشمه نمي گردد باز؛

بهتر آنست كه غفلت نكنيم از آغاز .

باز كن پنجره را ! -

- صبح دميد ! .

آیا در آرزوی آیفون هستید؟ آیا تبلت می‌خواهید؟ آیا لپ تاپ سونی میخواهید؟ آیا گلکسی اس سامسونگ چشمتان را گرفته !؟
بیخود گرفته! با این روند دلار تا چند روز دیگه نوکیا 1100 هم نمی‌تونید بخرید!

نامت چه بود؟/آدم

فرزند؟/من را نه مادری نه پدری، بنویس اولین یتیم خلقت

محل تولد؟/بهشت پاک

اینک محل سکونت؟/زمین خاک

آن چیست بر گرده نهادی؟/امانت است

قدت؟/روزی چنان بلند که همسایه خدا،اینک به قدر سایه بختم به روی خاک

اعضاء خانواده؟/حوای خوب و پاک ، قابیل خشمناک ، هابیل زیر خاک

روز تولدت؟/روز جمعه، به گمانم روز عشق

رنگت؟/اینک فقط سیاه ، ز شرم چنان گناه

چشمت؟/رنگی به رنگ بارش باران ، که ببارد ز آسمان

وزنت ؟/نه آنچنان سبک که پرم دئر هوای دوست ... نه آ نچنان وزین که نشینم بر این خاک

جنست ؟/نیمی مرا ز خاک ، نیمی دگر خدا

شغلت ؟/در کار کِشتِ امیدم

شاکی تو ؟/خدا

نام وکیل ؟/آن هم خدا

جرمت؟/یک سیب از درخت وسوسه

تنها همین ؟/همین

حکمت؟/تبعید در زمین

همدست در گناه؟/حوای آشنا

ترسیده ای؟/کمی

ز چه؟/که شوم اسیر خاک

آیا کسی به ملاقاتت آمده؟/بلی

که؟/گاهی فقط خدا

داری گلایه ای؟/دیگر گلایه نه؟، ولی...حکمی چنین آن هم یک گناه!!؟

دلتنگ گشته ای ؟/زیاد

برای که؟/تنها خدا

آورده ای سند؟/بلی

چه ؟/دو قطره اشک

در آ خرین دفاع؟/می خوانمش که چنان اجابت کند دعا

لبخند تو خلاصه خوبیهاست ----- لختی بخند خنده گل زیباست

پیشانیت تنفس یک صبح است ----- صبحی که انتهای شب یلداست

در چشمت از حضور کبوترها----- هر لحظه مثل صحن حرم غوغاست

رنگین کمان عشق اهورایی----- از پشت شیشه دل تو پیداست

فریاد تو تلاطم یک طوفان----- آرامشت تلاوت یک دریاست

تو مثل لحظه ای هستی که باران تازه می گیرد / و من مرغی که از عشقت فقط بی تاب و حیرانم / تو می آیی و من گل می دهم در سایه ی چشمت / و بعد از تو منم ، با غصه های قلب سوزانم .

دعایت می کنم،عاشق شوی روزی بفهمی زندگی بی عشق نازیباست دعایت می کنم با این نگاه خسته،گاهی مهربان باشی به لبخندی تبسم را به لب های عزیزی هدیه فرمایی بیابی کهکشانی را درون آسمان تیره شب ها بخوانی نغمه ایبا مهر دعایت می کنم در آسمان سینه ات خورشید مهری رخ بتاباند دعایت می کنم روزی زلال قطره اشکی بیاید راه چشمت را سلامی از لبان بسته ات جاری شود با مهر دعایت می کنم،یک شب تو راه خانه خود گم کنی با دل بکوبی کوبه مهمانسرای خالق خود را دعایت می کنم روزی بفهمی با خدا تنها به قدر یک رگ گردن و حتی کمتر از آن فاصله داری و هنگامی که ابری،آسمان را با زمین پیوند خواهد داد مپوشانی تنت را از نوازش های بارانی دعایت می کنم روزی بفهمی گرچه دوری از خدا،اما خدایت با تو نزدیک است دعایت می کنم روزی دلت بی کینه باشد،بی حسد با عشق، بدانی جای او در سینه های پاک ما پیداست شبانگاهی تو هم با عشق با نجوا بخوانی خالق خود را اذان صبحگاهی،سینه ات را پر کند از نور ببوسی سجده گاه خالق خود را