محبت زیادی همیشه آدم ها را خراب میکند!!


گاهی آدم ها میروند!!


نه برای اینکه دلیلی برای ماندن ندارند!!



بلکه آنقدر کوچک اند!!



که تحمل حجم بالای محبت تو را ندارند!!

نام:

مجید خراطها

لقب:

سلطان احساس

فعالیت هنری:

خواننده، ترانه سرا، آهنگساز، تنظیم کننده، میکس و مسترینگ، نوازنده

تاریخ تولد:

1361/07/07 تهران

محل سکونت:

تهران

بیوگرافی خانوادگی:

کوچکترین فرد خانواده 7 نفره، دارای 1 خواهر و 3 برادر

از جمله برادران:

وحید خراطها (خواننده و آهنگساز) ، پروفسور سعید خراطها (جامعه شناس و آسیب شناس)

سال شروع کار با موسیقی:

1370

سال شروع سبک سنتی:

1376

سال شروع سبک پاپ:

1380

گروه های کاری وی:

گروه باران و گروه اهورا

آشنایی با ساز های:

سه تار، تار، تنبور، گیتار، دف، تومبار، لید گیتار، گیتار باس، پیانو و ویلون

آمار کنسرت:

280 کنسرت غیر رسمی + 2 کنسرت رسمی (سالن میلاد، تالار اریکه)

رکورد های اجرای کنسرت:

رکورد دار اجرای کنسرت با بیشترین تماشاچی (50،000 نفر - بادرود)

خاطره انگیز ترین ترانه ها:

خدانگهدار و مسافر (مسافر،‏ رتبه پنجم خاطره انگیزترین ترانه را در نظرسنجی شبکه Manoto1 کسب نمود)

همخوانی Feat:

وحید خراطها، مهدی ابراهیمی

مدیر برنامه:

اسماعیل قاسمی - 09121247220

سامانه پیامکی SMS:

3000480480

ایمیل شخصی:

majid_kharatha@yahoo.com

فیسبوک رسمی:

Majid.Kharatha.Music

سایت رسمی:

MajidKharatha.net

#جوجه #تیغی #کوچک #زمینی
در دشت های ماداگاسکار زندگی می کند و دارای برآمدگی روی بدن است که برای دفاع از خود استفاده می کند.

انسان های بزرگ عظمت دیگران را می بینند...

انسان های متوسط به دنبال عظمت خود هستند...

انسان های کوچک عظمت خود را در تحقیر دیگران می بینند...

زمان گذشت بدون توجه به چیزهای کوچکی که کم هم نبودند
چیزهای کوچکی که حداقل می توانستند تحمل کردن زندگی را آسان تر کنند
گاهی فرصت نبود
گاهی حوصله
و من خیلی دیر این را فهمیدم
خیلی دیر
هر چند که شاید هنوز هم پشت این همه سیاهی
کسی ، چیزی پیدا شود که نام من را از یاد نبرده باشد
ا

امیدوارم...
هنوز... امیدوارم.....

حتماً حتماً حتماً تا آخر بَخَنید…
یادم میاد یه شب خوابیده بودم…..خسته و داغون و لهیده بودم
همچین که گرمِ گرمِ خواب بود چشام…..یهو خیال کردم یکی کرد صِدام
صدا کی بود؟ چی بود؟ چی شد؟ کجا رفت…..تمام فکر و ذکر من، دنبال آن صدا رفت
نزدیک اومد جلوی چشمم ایستاد…..نگاه من به سر و وضعش افتاد
نه غول، نه اژدها، نه دیو زرد بود…..صاحب آن صدا، یه گیله مرد بود
لباس های محلی قشنگمون تنش بود…..عطر برنج و چایی رو شلوار و پیرهنش بود
آخ که چقدر صداش قشنگ و گرم بود…..دلم واسه زبان خوب مادری چه تنگ بود
بهش نگاه کردم و گفتم: سلام…..میشه به من بگید من الآن کجام؟
دستُ بلند کرد، یه قاپاس زد به من…..گفت: گیلکی، ره، گیلکی گب بزن!
تی اصلیت، تَره فراموش نِبه…..امی زبان مادری نیمیره، خاموش نِبه
تا دورَ بوستی تو از اَن حوالی…..میگی مَرا تی گب نمیشه حالی؟!
تی زاکَ یاد دیهی لَهجه ی فارسی…..هَسَ بوبوست، گیلکی بی کلاسی؟
نسل جدید در اَمی مورد چی گِه؟…..آیندگانِ هویت پس چی به؟
چرِه باید کاری کودن اشتباه؟…..تا ببه گیلکِ اسالت تباه؟
هَ خاک گیلان اَمی پئر و ماره…..گیلکی هم اَمی پیله برآره
برار مگر برآره از بین َبره؟…..به عاقبت فکر بوکودی، هی زره؟
یه روزی که گیلکی از بین بشه…..جواب آینده یَ پس کی دِهِه؟
زبان گیلکی می افتخاره…..از اَمی تاریخ ایتا یادگاره
تاریخی که ُپر از دلاوران بو…..میرزا کوچک، ایران قهرمان بو
شیون اَمی شاعرِ شاعران بو…..محمود نامجو، پیله پهلوان بو
شوت زئی، سیروس جه میان میدان…..هَلَ هَل ِ شادی شوئی تا آسمان
زیست شناسی پئرِه، َامی دوکتور بهزاد…..اَشان روح، همه دانه شادِ شاد
گیلان هَ امروزم ایسه پر غرور…..چره َهسَ باید بیشیم راهِ دور؟
سمیعی و رضا و اکبرزاده…..نمونه کم نیه، خیلی زیاده
صبح به، اگر نام َببَرم، تک تَکَ…..اوشان که سر بولند کونید گیلکَ
اوشان که گیلکانه افتخارید…..مایه عزتِ اَمی دیارید
تو هم بیا باهم همه دست به دست…..اَمی گیلانَ چاکونیم بی شکست
بیا اَمی زبانَ حُرمت َبنیم…..کوجی زاکانَ گیلکی یاد َبدیم
حفظ بوکونیم اصالت و فرهنگه…..اَ نسلِ رِه َننیم اَ لکه ننگه
فردا زاکان نیگید اَمی پئر و مار…..هیچی جه تاریخ َننَئید یادگار
با هم اراده بوکونیم چه راحت…..دینگ دینگ دینگ… صدای زنگ ساعت
پریدم از خواب، نه نه نه! ویریشتم…..می تختِ رو ایپچه ذره بینیشتم
اَنه گبان می دیل رو بینیشته…..حسابِ ساعت

از بوی گلاب بدم می آید ، همون آب معدنی کفایت می کند... ، نگید این رانی هلو دوست داشت ، سنگ قبرش رو با رانی بشوریمااا ، نوچ میشه ، من از مورچه ها دل خوشی ندارم !

آقایون فامیل ، به خاطر من سه متر ریش نزارید !
خانوم های فامیل ، خواهشا بالای سر قبرم جیغ و داد نکنید ، باور کنید من از همهمه و شلوغی بدم میومد ! مردم ، گناه که نکردم !

مراسم ختم من رو تو هیج مسجدی نگیرید ، راستی آخوند هم نیارید واسه فامیل ، دینی کلاس پنجم رو یادآوری کنه !!!
توی درایو E عکس دارم ، خوراک اعلامیه ، عکس پرسنلی نزاریداا ، اونا جلب ترهم نمی کنه !

بعد از مرگم هنوز میت رو زمین مونده هارد کامپیوترم رو بزارید تو ماکروفر ! یه کاری کنید درایو D بیشتر بترکه ! من اندک آبرویی داشتم در این خانواده !!!

یه وقت ساندیس ماندیس دست فامیل ندیداااا ... ساندیس خیلی بده !!!

روی خرما ها پودر نارگیل نریزید ، هم شکلش خز میشه ، هم بد مزه میشه ! همون گردو بزارید لاش خیلی حال میده ! ( پ ن : هنگام تزئین حلوا دست خود را با آب و صابون بشویید ! )
پنج شنبه ها سر خاکم نیاید چه کاریه ؟ ترافــــیک !

فیس بوکم رو بلاک نکنید ، گهگداری باهاش پست بدید بیاد بالا جیگر رفیقام کباب شه !

به اقوام بگویید از اون تکست های مرگ برام بگن : مثلا هنگام دیدن قبرم بگن : خونه ی نو مبارک !

شایعه کنید قبل مرگش بهش الهام شده بود میمره ! از اون دیالوگ هاست که مو به تن سیخ می کنه هااا !!

هنگام خاک کردنم یک بیل کوچک کنارم بگذارید ، شاید دلم برایتان تنگ شد

در قلــــــــــــب کوچکم

فرمانروایـــــــی میکنی

بدون هیچ نائب السلطنه ای

کسی جز من نمیداند چه لذتـــــــــــــــــــــــــــــــی دارد،

بهترین پادشاه تاریخ را در دل داشــــــــــتن ♥♥♥

من "ها" می‌کنم

پنجره‌ی تو را بخار می‌گیرد

تو روی بخار لب‌خند می‌کشی

شمعدانی‌های من می‌شکفند.

می‌بینی؟!

زمین، کوچک‌تر از آن بود که فکر می‌کردیم

درونم غوغاست...


ساده می شکنم ،


با یک تلنگر کوچک


اینگونه نبودم...


" اما چند وقتیست اینگونه شدم "