هــَر که مـــــ ـــي آيَــ ــد؛

دو رکــْعَــت شِکَسْـ ــــــتْ،

در مــَن مــي گــُــــــذارَدْ!


شَبيــــ ــه مَسْجــِدي ميــان رآهــي،

ميـــ ـزبــآن نمــآزهــاي شِکَستـْـه اَمْ . . .

دَر خاطــــــِــر کَسی ماندِگــــــاری!

کِه لَحظه هاي نَبودَنَت را با بــــــــودَن تَمامی

دُنیــــا مُعـــــــامِله نمیکُنَد...

میخوآهم برآیـت تَنهــــایی رآ مَعنــی کنمـ !

در سآحِلــ کنار دریــآ ایستاده ای , هوای سَرد, صدای مـُـوج

اِنتــــظار اِنتــــــظار اِنتظـار....

بـــِ خودَتـ می آیی...

یادت می آید نه کَســـی استـــ که از پُشتــ بـَغلتــ کُند

نـَ دَستیــ که شانــــه هایتــ رآ بـگیرد

نـَ صِدآیــیـ که قشنــگــ تـَر از صدآی دریــــآ بآشـد..!.

اِسـمـ ایـن تـَنـهــآیـیــ اَستــ

مرا اينگونه باور کن :

کمي خسته کمي تنها

کمي از ياد رفته یکمي مغرور

کمي بي کَس یکمي گستاخ

کمي سر خوش

کمي….. کمي باور کردنم سخته !!؟؟

بآورتـــ بِشَود یآ نـﮧ
روزﮮ مـﮯ رسُد کـﮧ دِلَتــ برآﮮ هیچ کَس؛

بـﮧ اَندآزه ﮮ مَـטּ تَنگــ نَـפֿوآهَد شُد
برآی نِگآه کَردَنمـــ

כֿـَندیدنمـــ

اَذیتـــ کردَنمــــ
برآی تَمآم لَحظآتـﮯ کـﮧ دَر کنارَم دآشتی
روزﮮ خوآهد رسید کـﮧ در حَسرَت تِکرآر دوبآره مَـטּ خوآهـﮯ بود
می دآنم روزﮮ کـﮧ نبآشَم هیچکَس تکرآر مـטּ نخوآهد شُد

دِلَتْـــ رـآ بهـ هَر کَسیــ نَسپـ ـآر..

اینــ روز ـها...

بَعضیهـ ـآ اَز سِپُرْدـهـ اَتــ هَمــْ ...

بَهرهـ میخوـآهَندْ ..!!

مَن بِه تَمآمِ حَرف هآیَت گوش می سپآرَم

بِه شوقِ رِسیدَن بِه آن "میمِ" مآلِکیَتی کِه دَر آخَرِ اِسمَم می گُذاری

هَمین کِه اِقرآر می کُنی مَن مآلهِ تو اَم

یَعنی حَق نَدآرَم مآلِ کَسی جُز تو بآشَم

یَعنی هَنوز هَم دوستَم دآری!

اَما دِلتَنگِ آغــوشي نيستَــم

خَستــه اَم

وَلـي به تِکيـه گـاه نِمـي اَنديشـَـم

چِشــم هـايـَم تـَر هَستَنــد و قِــرمـِـز

وَلــي رازي نَـدارم...
چــون مُدَتهــاست ديگــَر کَسي را "خِيلــي" دوست نَدارَم...

میتَرسَم کَسی بویِ تنَت رآ بگیرَد...


دلَت رآ بشنوَد و تو خـو بگیری به مآندنَش...


چه احسآس خَط خَطیُ مُبهَمیسـت


این احسآس عآشقآنه هآی حَسود مَن...

مستقیــــــــــــــم !؟

در بســــــــــــــــت !؟

مانــــــــــــــــــــــ ـــــده ام ..!!

در این شهرِشلـــــــــوغ و پُــر ترافیــــــــــــــــــک ...

هیــــــــــــــچ کَس دِلـــَـــــــــــــــــم را

نمي بـَــــــــــــــــــــــ ـــــــــــــــــــــــــ ــــرد ....!

دلمـ میخواهَد هَمـﮧاَت را تَصاحُب کُنَمـ ـ

قَلبَت..ع ِشقَت..روحَت..تَنَت..

آرﮮ تَنـتـــ

میخواهَمـ ـ تَمامـﮯاَش را بوسـﮧ باراלּ کُنَمـ

میخواهمـ وجودَت را غَرق دَر لذَت کنمـ ـ

بگذار بگویند اِحساسمـ بهـ تو هَوَس اَست

بگذار بگویند...

امـ ـ ا کَسـﮯ چـﮧ میدانَد ع ِشق چیستـ ـ؟

شَب خوآبیدی توی تَختِت هِی قِل میخوری

بَعد گوشیت رو بَر میداری می نِویسی"خوابَم نمیبَره"

سَرد میشی...

بُغض می کُنی...

میبینی هیچکَس رو نَداری کهـ اینو واسَش بِفرِستی
تَنهایی سَخته...خِیــــــلی!

بازهَم حَسرَت زَده وَ دِل شِکَستِه دَر اِنتظارِ دیدَنِت هَستَم...

کِی میایی اَز سَرزَمین نَخل و آفتاب

اِی گَرما بَخش لَحظِه هایِ تَنهایی وَ دِلتَنگی اَم

تو را با غِیر میبینَم صَدایَم دَر نَمی آیـَد...

دِلَم میسوزَد و کاری زِ دَستَم بَر نَمی آیـَد..

شِکَستَم ؛ بادِه خوردَم ؛ خون گِریستـَم؛کـُنجی اُفتادَم

تـَحَمُل میرَود اَما شَبِ غَم سَر نـَمی آیـَد

تو هَمیـــشه میگفتـــــی:
مـــــــن ، یه تار مُوی تو را به هیچ کَس نمیــــــدَهم!
اینقَدر تار های مویِ مَن را به این و آن دادی تا کَچَــــل شدم !
حـــــــالا برو دســـــت از سر کچلم بردار

خیـــــــــرهـــــ بـــِهـ مَـــــردُمـــــــــ
نِشـــــَســــتهـــ اَمـــــــــ
تَنهــــــــــآیِ تَنهـــــــــــا
نَهـــــــ کَسیـــــــ حالَمــــــ رآ میــــــــ پُرسَــــــــد
نَهـــ کَسِیـــــ هَوآ یَــــمــــ رآ دآرد
عیــــــبیـــــ نَدآرد
سآلـــهآســـتـــــ بــِهــ ایــن زِنــدِگـیـــــــــ عــــآدتـــــــــ کـــــــَرده اَم!

مَرد ها ، اِسمِشان به سَنگدِلــے مَعــروف اَست ..
زَن هــا ، به آهَن پَرَستــے ..
مَــرد ها وَ زَن هــا ، هَـر دو اِنــکار مــے کُنَند ..!!
هَــر دو تَنــها مــے گُــذآرَند وَ اَز تَنهــایـے مــے نالَــند .....
جُمــله دوســتَت دآرَم شُــده اَســت جُمــله ے فَــرار ، بِشنَویـم ، فَرار مــے کُنیم ..!
اَمّــاهَــر دو گِــریه مــے کُــنَند ، دُختَر هــا بُلَند ، پِسَر ها بــے صِدا ..!
هَــر دو به دُنبالِ کَســے که تا اَبَد تَنهایِشــان نَگُــذارَد ..
مَــرد ها تا مانکَن بِبینَند تَنهــا مــے گُذارَند!
زَن هــا تا شآهزاده اے سَــوار بــے اِم و !
" مــا فَقَط دَر اِســتاتوس هایِمــان آدَم هــاے خُوبــے هَســتیم !!

دَر عَجَـــبـَمــــــ !

رانــَـنده نــیستـَمــــــــــ ..

وَلـــیــــــ ،

هـَـر کَس بـهـِ مَن مـیـ رسـد ..

مـُـسـافـِــر اســـتــــــــ...

ازدواج اشک و دستمال کاغذی

دَستمال کاغـَذی به اَشکــ گـُفتـــ :
قـَطره قـَطره‌اَت طَلاستــــ
یکــ کـَم اَز طَلایِ خـُود حَـراج می‌کـُنـی؟
عاشِـقـَم.. با مـَن ازدواج می‌کـُنـی؟
اَشکــ گـُفتــ : ازدواج اَشکــ و دَستمال کاغـَذی!؟
تـُو چـِقـَدر سادِه‌ای خـُوش خیالِ کاغـَذی !
تـُویِ ازدواج ما، تـَو مُچاله مـی‌شـَوی
چـِرکــ مـی‌شـَوی وُ تـِکه‌ای زُبالهِ مـی‌شـَوی
پـَس بـُرو وَ بـی‌خیال باش
عاشـِقـی کُجاستــ؟ تـُو فـَقـَط دَستمال باش !
دَستمال کاغـَذی، دِلَش شِکَستــ
گـُوشـِه‌ای کـِنار جـَعبه‌اَش نـِشَستــ
گـِریهِ کـَرد وُ گـِریهِ کـِرد وُ گـِریهِ کـَرد
دَر تـَن ِ سـِفیـد وُ نازُکـَش دَوید خـُونِ دَرد
آخـَرَش، دَستمال کاغـَذی مـُچالهِ شـُد
مـِثل ِ تـِکه‌ای زُبالهِ شـُد
او وَلـی شَبیهِ دیگـَران نـَشـُد
چـِرکــ وُ زِشتــ مـِثل ِ این وُ آن نـَشـُد
رَفتــ اَگر چـِه تـُوی ِ سـَطل ِآشغال
پاکــ بـُود وُ عاشـِـق وُ زُلال
او با تـَمام ِدَستمال‌های کاغـَذی فـَرق داشتــ
چـُون کهِ دَر میانِ قـَلبِ خـُود دانـه‌ِهایِ اَشکــ کاشتـــ