اتفاقاً خوش به حال اون کسی که یتونه گریه کنه

بذار بیاد محرم خب

روز اولش شده دیگه

حالا گریه کن راحت

منم مشهور شهر نمیدونم باتشکر از داداشم

مرسی برادر محمد

تشکرات

کاکائو خوبه

محمد نمیدونی سالار چقدر چیزای شکلاتی دوست داره .....
حیف که بیشتر از این نمیتونم شرح بدم...

دیگه نگو خودم فهمیدم

نععععععععع حتی نمیتونی حدس بزنی جریان چیه
این یه رااااااااااااااااااااازه!!!!
من برم یه کلاگیس بذارم شناخته نشم....

سالار میدونه تو جزو سران فتنه هستی الکی خودتو مخفی نکن

نه بزار یه کلاه بزارم ببینم شاید نشناسه

نه بابا تو دیگه لو رفتی، شدی مهره سوخته

اگه من لو نرفته بودم سالار جای این خنده باید گریه می کردی
من کلاهم رو عوض کردم

یک روز می بوسمت !

یک روز که باران می بارد

یک روز که چترمان دو نفره شده

یک روز که همه جا حسابی خیس است

یک روز که گونه هایت از سرما سرخ سرخ

آرام تر از هر چه تصورش را کنی

آهسته ...

می بوسمت ...

یک روز می بوسمت !

هر چه پیش آید خوش آید !

حوصله ی حساب و کتاب کردن هم ندارم !

دلم ترسیده

که مبادا از فردا دیگر « عشق من » نباشی

آخر ، عشق سه حرفی کلاس اول من

حالا آن قدر دوست داشتنی شده

که برای خیلی ها سه حرف که سهل است

هزار هزار حرف باشد ...

یک روز می بوسمت !

به قول شاعر :

عشق کلاس اول

تنها سه حرف است

اما کلاس آخر

عشق هزار حرف است ...

یک روز می بوسمت !

فوقش خدا مرا می برد جهنم !

فوقش می شوم ابلیس !

ن وقت تو هم به خاطر این که

یک « ابلیس » تو را بوسیده

جهنمی می شوی !

جهنم که آمدی

من آن جا پیدایت می کنم

و هر روز می بوسمت !

خدایا !

چه صفایی پیدا می کند جهنم ... !

یک روز می بوسمت !

می خندم و می بوسمت !

می گریم و می بوسمت !

یک روز می آید که از آن روز به بعد

من هر روز می بوسمت !

لبهایم را می گذارم روی گونه هایت

و بعد هر چه بادا باد ...

می بوسمت !

تو احتمالا سرخ می شوی

و من هم که پیش تو همیشه سرخم

...

ممنونم

عجب کشفی کردی همشهری؟!!!!!!!!!
خیلی جالب بود که تونستی حدس بزنی...

راستی از کجا فهمیدی من آلبالو دوست دارم؟!!!!!!
تو پیشگویی؟ جادوگری؟! ذهن خونی؟!!! چی هستی تو؟!!!!! راست بگو


هااان

ممنون
حالا منظور خودت از شعر چی بود؟ کنجکاو شدم

بامداد جان یه جورایی موندم که خطاب به دل خودت داری میگی یا مجاز از کس دیگه ست

متوجه ی منظورت نشدم مصطفی!

باز هم میلاد من ت قشنگ بود

اهوم فهمیدم
تمام شعرام مخاطب دارن
ممنونمو خوشحالم که خوشت اومد
الان باید تا جایی برم
دوباره بر میگردم
ببخشید
فعلا...
بر میگردم...

اول میگی ای دل به داد ما رس بعد بیت بعدی از تپش صحبت میکنی پس منظورت قلب هستش ولی بیت 3 میگی روشن نکن دوباره این آتش درون را عاشق نکن دوباره این قلب پر ز خون را یعنی به قلبت داری میگی که دوباره خودش رو اذیت نکنه ؟

خوبه
و البته جالب
جالب ترین قسمت این شعر برای من دو بیت آخرشه:
پس رو به سوی او باش
هرجا که او بخواهد
شاید که با تو بودن
از درد او بکاهد
نظرت در مورد این دو بیت چیه؟

سوالی بود حرفم
هنوز تو تشخیص مخاطبت مشکل دارم
اگه همون دلت باشه منظورت باید این باشه که به هر قیمتی که هست دنبالش باشه که شاید از این درد فراقش کم بشه (امید دیدار یار)

خب نزدیک شدی ولی اگه دقیقش رو بخوای منظورم دقیقا این نیست
ولی من دوست ندارم منظورم رو شفاف بگم ، دوست دارم مخاطب شعرم خودش برداشت خودش رو داشته باشه...