اگر می‌دانستم این آخرین دقایقی است که تو را می‌بینم، به تو می‌گفتم «دوستت دارم» و نمی‌پنداشتم تو خود این را می‌دانی. همیشه فردایی نیست تا زندگی فرصت دیگری برای جبران این غفلت‌ها به ما دهد. کسانی را که دوست داری همیشه کنار خود داشته باش و بگو چقدر به آن‌ها علاقه و نیاز داری. مراقبشان باش. به خودت این فرصت را بده تا بگویی: «مرا ببخش»، «متاسفم»، «خواهش می‌کنم»، «ممنونم» و از تمام عبارات زیبا و مهربانی که بلدی استفاده کن. هیچکس تو را به خاطر نخواهد آورد اگر افکارت را چون رازی در سینه محفوظ داری. خودت را مجبور به بیان آن‌ها کن. به دوستان و همه‌ی آنهایی که دوستشان داری بگو چقدر برایت ارزش دارند. اگر نگویی فردایت مثل امروز خواهد بود و روزی با اهمیت نخواهد گشت.

آرزویم این است ، از سفر نگویی تو

تو هم آرزو کن ، اوج آرزویی تو

آرزویم این است ، زیر سقف این دنیا

من برای تو باشم ، تو برای من تنها . . .

صدا میكنم " تــــــــــــو " را

این " جانی " كه میگویی ،

جانم را میگیرد!

نزن این حرف ها را !

دل من جنبه ندارد.

موقعی كه نیستی ،

دمار از روزگارم در می آورد...

گله های یه دختر از روزگار...!من درکشوری زندگی میکنم که با خدایم عربی سخن میگویم... مگر زبان من پارسی نیست؟من در کشوری هستم که حتی برای عبادت خدا باید از او رو بگیرم...
مگر خدا مرد است که باید از او هم روگرفت...
وحتی روی پرچم کشورم هم کلمه عربی نوشته است...در کشوری که آرزوی بازی باموهایم بر دلم مانده است...
در کشوری که نمی توانم آرزو کنم به استادیوم بروم...
چون مرد ها شعار های آب نکشید میارند...در کشوری که فاحشه وفرشته متضاد اند...
باکره ای که با هزار نفر میپرد فرسته است امادختری که یک بار فریب خورد و بکارتش خط خورد فاحشه است...
درکشوری که پسرهایش باکلاس بودن را در بیرون گذاشتن کش شورت
می بینند بعضیارو انقدر باید توکف گذاشت تاحسابی تمیز شن...ck…در کشوری که دختر ها سکوت میکنند...ولی سکوت نابودشان میکند...
در کشوری هستم که نگاه هم وطنانم روی برجستگی های بدن جنس مخالف دوران میکند...
متتعلق به کشوری هستم که دختر هایش غم هایشان را زیر آرایش مدفوع میکنندوپسرهایش در دود وسیگارپنهان میکنند...
از کشوری هستم که اگر سر به زیر ومعصوم باشی تورابه دهاتی بودن محکوم میکنندواگر مدرن وامروزی باشی محکوم میشوی به بی خانواده بودن...در کشوری که دختر بودن تاوان دارد... تاوانش هم هرزگی است...
کشوری که عشق یعنی برهنگی تن نه برهنگی احساس...من کشوری دارم که دخترانش روزها مردانه میجنگند ولی شبها خیس است از هق هق دخترانه...دختران کشورم دیگر مردی شدندبی صدا گریه میکنند...بی صدا می شکنند...
در کشوری هستم که مرد هایش زن بودن را فقط به تن میبینند..در کشوری که مرد هایش از زن بودن هیچی نمی دانند ولی تن را میبینند...
کاش به جای آنکه اسم مرد را به رک بکشند کمی مرد بودند...در کشوریم که زن ها را ارشاد میکنند تا مرد ها ارشاد شوند...یا ایها لناس...بگویید ببینم... همیشه گفته اید خواهرم... حجاب یکبار هم گفته اید...برادرم نگاهت؟؟...چرا من را ارشاد میکنند تا آنها ارشاد شوند؟
از کشوریم که مردها نمیدانند زن ها تاعاشق نباشند...نمیبویند...نمیبوسندوتسلیم نمیکند رویاهای عریانش را...
در کشوری که دختر هایش یواش یواش دارن میفهمند برای خوشبختی نیاز به مردی که اورا دوست داشته باشد ندارند...و کمکم یاد میگیرند برحقوق خود واقف باشندوبرای گرفتن برابری در مقابل مردان استوار باشند... در کشوری که موقع عوض کردن پوشک بچه(ادامه)..

ما نگوییم بد و میل به ناحـق نکنیم

جامه کس سیه و دلق خود ازرق نکنیم

عیب درویش و توانگر به کم و بیش بد است

کار بد مصلحت آن اسـت که مطلق نکنیم

ببینمت . . .
گونه هایت خیس اســـت . . .
باز با این رفیق نابابت . . .
نامش چ بود؟
هان!
باران . . .
باز با ;باران; قدم زدی ؟
هزار بار گفتم باران رفیق خوبی نیست برای تنهایی ها . . .
همدم خوبی نیست برای درد ها . . .
فقط دلتنگی هایت را خیس و خیس و خیس تر میکنــــــد . . .

پیداکردن شوهر از طریق فیس بوک +شعرطنز
خدا خیرت دهد « مستر زاکر برگ»
که من را یک شبه خوشبخت کردی
خیال بنده را از حیث شوهر
در این قحطی شوهر تخت کردی
زدم عکسی به« وال فیس بوکم»
قشنگ و دلرباتر از« شکیرا»
فتوشاپش چنان کردم که گویی
نباشد دختری چون من به دنیا
اگر چه چل بهار از من گذشته
نوشتم بنده هستم بیست ساله
و آن ها را برای درک بهتر
به عکس« وال » خود دادم حواله
نوشتم آدرسم را هم ولنجک
پدر تاجر و مادر دکتر پوست
بگردم ای الهی دور مادر
که مانند خودم خوش چشم و ابروست
همان یک شب هزاران «لایک» خوردم
همه مشتاق« چـَت» بودند و دیدار
یکی هم زان میان بد جور وا داد
نه یک دل ، بلکه صد دل شد گرفتار
و من هم عکس او را چون که دیدم
شدم یک دل نه ،صد دل عاشق او
از آن شب شد به پا در سینه ی من
از عشق آن پسر شور و هیاهو
خلاصه کارمان بالا گرفت و
برای خواستگاری کرد اقدام
جوانی بود بالاتر ز پنجاه!
چه گویم از بر و رو یا که اندام!
شکم افساید و قد او کوتوله
و صورت آبله گون و پاش شل بود
یکی از چشم ها سالم یکی کور
سرش هم طفلکی کـُلن کچل بود
به او گفتم چنان که کفش کهنه
بـُود البته نعمت در بیابان
لذا حالا که اکسیر است شوهر
عزیز جانم« مرا تی جانَ قربان»
همان لحظه شدم راهی محضر
به انکحتُ ، قبلتُ پاسخم بود
به لطف سال ها هجران شوهر
ندیدم در وجودش هیچ کمبود
شود «جاوید» نامت ای زاکر برگ
به لطف تو شدم دارای شوهر
دعایت می کنم روزی سه نوبت
که وضع تو شود هر روز بهتر

یکی تنهاو دل مرده یکی جام طرب خورده
یکی بارون احساسه یکی خا ک تر ک خورده
یکی انگار دلش گیره یکی تنها به زنجیره
یکی گم کرده را هش را یکی تنها سفر کرده
یکی چشماش پر اشکه یکی لبهاش پر خنده
یکی انقد دلش سیره که گویی داره میمیره
یکی انقد دلش گیره که پاهاش قفلو زنجیره
یکی شب تا سحر بیدار یکی دستاش تو دست یار
*در این نورانی مهتاب دل ما یکه و تنهاست*
دست نوشته های من

ایـــــــــن روزهـــــــــا دوســـــــــتــــــــ داشتــــــــن

بــــــــه حـــــــراج گذاشــــــــــته شده اســـت
همـــــه بــــه همـــــ ، بـــــی بهــــــــانه

میـــگویـــــــند دوستــــت دارم
برای همـــــــــین اگـــــــر روزی

جـــــــایی
کســــــی

ازصمیم قلـب
گفتـــــــ دوستـــــــــت دارم

لــبــخند می زنیــــــم و می گوییــــــــم.
ممنــــون...

دریک اقدام نابارورانه طرفداران دوآتیشه پرسپولیس لقب مالدینی روازشاهرودی گرفته وبه پایان رأفت دادند...
زین پس باشگاه پرسپولیس اعلام کرد:
""بجای شاهرودی مالدینی...
بگویید:""رأفت خان مالدینی""
متن ازنیمای پرسپولیسی
""هیئت دیوانگان پائولو""

ما نسل بوسه های خیابانی هستیم…
نسل خوابیدن با اس ام اس…
نسل دردو دل با غریبه های مجازی…
نسل غیرت رو خواهر,روشنفکری رو دختر همسایه…
نسل پول ماهانه,وی پــ ی ان…
نسل عکسهای برهـ ـنه بازیگران…
نسل جمله های کوروش و شریعتی…
نسل ترس از رقص نور ماشین پلیس…
نسل استرس های کنکور و سکته های خاموش…
نسل تنهایی,نسل سوخته…
یادمان باشد هنگامی که دوباره به جهنم رفتیم مدام بگوییم:
یادش بخیر…دنیای ما هم همینجوری بود…