معمولا چیزهایی که بدرد نمیخورن رو دور می ریزیم .



امروز چند بار سطل زباله را زیر و رو کردم



ولی اثری نیست



نمی دونم این لعنتی کدوم گوریه !



کسی منو ندیده ؟!

تِـهــــــــران را دوستـــــ دارم

بــس کـ ه شَبـیـ ه مــَـــــــن استـــــ

پُـرهیـــاهــــــــو،

آلـــــــــــوده،

دوستــــــ نـداشتـنــــی!

پُــر رفتـــــ و آمَــــد و سـر آخــــــــــر؛

تـنـــــــــــــــهآ . . .

خوب می ڪنی

هرزه بنام !

دخترے را ڪﮧ به تو دل داد ... بی بهانـﮧ رها شد...!

حالا اینجا بـﮧ انتقام ِ تو ... دل می گیرد ... بی بهانـﮧ ، رها می ڪند !

آدم که غمگین می شود،




خودش را جدا می کند از جمع،



که مبادا آسیبی به خوشی های دیگران بزند.



مورد فراموشی قرار می گیرد




و تنها تر و تنها تر می شود.





آنچنان در تنهایی خود غرق می شود




که دیگر با هیچ تلنگری بر نمی خیزد.




و این آغاز تلخ یک پایان است...

تَمـــامِ دیشـَـب را گِریــ ه کــَـردم !!


دِلتَنــگ بــودَم ...


بــَرایِ هَــرکَـــس


بــَرایِ هَمـــه چیـــز


بــَرایِ داشتـــ ه هــا


بــَـرایِ نَداشتــــه هـــا


بـَـــرایِ بــــودَن هــا نَبــــودَن هــا


بــَـرایِ تَمـــامِ زِندِگـــــی اَم . . .


تَمــــامِ دیشَـــب را گِریــ ه کـَــردَم


بــِــدونِ اینکـــ ه کَســـی دِلتَنگـــَـم باشـَــد . . . !! "

هــي لعنتــــي


هوای دلم عجیب برایت گرفته!


من و آسمانی از حرف های نگفته!


راستی

جسارت نباشد،،

تو کی می آیی؟!؟؟؟؟؟؟

دو رکعت گـريه!

براي خـاطـره هـايم..

يک قنـوت ســکوت!

براي يـادت..

دو سجـده بي قـراري!

براي عشـقِ بربــاد رفتــه..

و يک تشـهد!

براي مــرگ احساسم...

בآريمـ جآيے "زنـבگـــے" ميڪنيم ڪـِ :

هَرزگے "مـُـــــב" اســت !!

بے ـآبرويـــے ڪلـــــآس اســـت!!

مَســـــــتےُ בوב تَفـــريــح اســـت !!!

בُوستــے بــا "پســر" روشــטּ فکــرے اســت !!!!

گــُـرگ بــوבטּ رَمـــز مُوفقيتــ اســـت !!!

بــاحجــابے نشــانـــﮧ امـُــلے اســت !!!!

غــرور بعـضے پـسراטּ نـَمایـش ڪش شــورت CK KELVIN آטּ هــاسـت !!!!
افتـפֿـار بعضے בפֿـتراטּ شَــلوار رنگــے בوس پســرشــاטּ اســت !!!!


בوست عزيـ ــز

هــَر غلـطے رو انـجام בاבטּ ،اسمـش "پایـہ بـوבטּ" نیـست !!

خـَـریـَتــہ !!!!

وقتـے خواستـَטּ ها بوے شَهوت میـבَهنـב


وقتـے بوבَטּ ها طَعمِ نیاز בارَنـב


وقتـے تنهایـے ها بـے هیچ یاבے از یار با هرکَسـے پُر میشوב


وقتـے نِگاه ها هَرزه به هَر سو رَوانـﮧ میشوב


وقتـے غریزه اِحساس را پوشِش میـבَهـב

وقتـے انساטּ بوבَטּ آرزویـے בَست نیافتنـے میشَوב


هماטּ بِهتر کـﮧ هیچ کَس را نـבاشته باشَم ...

چـقـدر خـوبـہ بعـضـے از آدمـا بـدونـن

اگـر چـیـزے رو بـہ روشـون نـمـیـارے ،

از سـآدگـے نـیـسـتـ . . .

شـآیـد دیگـہ اونـقـدر واسـتـ مـهـمـ نیـستـن کـہ

روشـون حسـآس بـاشـے !

تــَمآم هوآ رآ بو مـے کشم
چشم مـےدوزم
زل مـے زنم...
انگشتم رآ بر لبآטּ زمیـטּ مے گذآرم:
" هــــیس...
!مـے خوآهم رد نفس هآیش بـﮧ گوش برسد...!"
امآ...!
گوشم درد مـےگیرد از ایـטּ همـﮧ بـے صدآیـے
دل تنگـے هآیم را مچالـﮧ مـے کنم و
پرت مـے کنم سمت آسمآטּ!
دلوآپس تو مـے شوم کـﮧ کجآے قصـﮧ مآטּ سکوت کرده ایـے
کـﮧ تو رآ نمـے شنوم

از یه جایی به بعد . . .
هر روز دلت برای یه آغوش امن تنگ میشه
اما دیگه به هیچ آغوشی فکر نمی کنی
از یه جایی به بعد . . .
حرفی واسه گفتن نداری
ساکت بودن رو به خیلی از حرفا ترجیح میدی
و می ری تو لاک خودت
از یه جایی به بعد . . .
از اینکه دوسِت داشته باشن می ترسی
جای دوست داشته شدن ها
توی تن و فکر و قلبت می سوزه
از یه جایی به بعد . . .
فقط یه حس داری حس بی تفاوتی
نه از دوست داشتن ها خوشحال میشی
و نه از دوست نداشتن ها ناراحت
از یه جایی به بعد . . .
توی هیجان انگیز ترین لحظه ها هم
فقط نگاه می کنی ..

خـوب به چشـمهـآيش نگاه کنيــد ... از نزديـک!
دســتــانـش را بگيــريد ...
آنـقدر نزديکـش باشيــد که گرمــاي نــفـس هايــش را حـس کنيـد،
عطــر بـودنـ هــآيش را خـوب بخـاطر بسپاريــد،
صـورتــش را لمــس کنيد،
ببـــوسيــدشــــ ... از تـــــــه دل !
از ته دل، در آغوشـتان بفشاريدش، از ته دل نگاهش کنيـد ... صدايــش کنيد...
از ثــانيــه ثـانيــه ي بودنــش لذت ببريـــد ؛
روزي شايــد ، بــرود ... از همــآن رفتـن هـآي بـي بــآزگــشت ،
حــسرت همــه ي ايــنهآيي که گفتم روي دلتــآن ميمــاند،در نبــودنـش بد دردي ميــشود...
نترسيــد گنــاهش هم پاي من!
فـقــط ، درکـــ کنيــد ....
در آغوشــش هــر جهـنمـــي بهشــت اســت...

یکـــیــ بــآیــَد بآشـــَد وقتـــــیـ سُکــوتـــ شَـبــــ دیوآنهــــ اتـــــ میکنُـــد

بیــــخـــِ گــوشَتــــ آرآمـــ غـَزَلــــ بـــخوآنــَـد

کـهــ خــآمَـــتــ کُنــَد !

کـهــ خــوآبتــــ کُنــَد !

کـهــ دیوآنهــــ اتـــــ کُنــَد !

آرامـــــ بِگــویَــــد

مــَنــــ هَســـتَـــــمــــــ . . .

این سیگار که میکشم همان فریاد هایی است که نمیتوانم بزنم .
همان حرفهایی که جراًت گفتن به کسی را ندارم .
همان دلتنگی هایی که روز به روز پیرم میکند .
همان خاطراتیست که نه تکرار می شوند و نه فراموش .
همان تنهایی های که کسی پرش نمی کند .
همان درد هایی که درمان ندارند .
این سیگار را دوست دارم . . .

در ایــن زمـانــهـــــ


آدمــــهـــا ...!


حــتــی حــوصــلـــه نـــدارنــد


بــه حــرفــهــایِ ســر زبــانیِ یــکــدیــگر گـــوش دهــنــد ...


چــه بــرســد بــه ایــنــکــه بــخــواهــنــد


سـطـر سـطـر روح ِ تــو را بــخــوانــنـد ...


در واژه نـامـه ی مـجــازی ..!

هنوز حوالی خواب هایم پرسه میزنی!

بگزار آسوده بخوابم لعنتی!!!

چقدرمرا به بازی میگیری!!

این مگر زندی من نیست؟؟!! ... هان؟؟!!

پس چرابه مراد تو میچرخد؟؟؟؟؟!!


چه داری که حتی زندگی را افسون خودت کردی!!