#بچه_های #خیابانی

بعضی وقتها پدر و مادر که دچار آسیب اجتماعی هستند .
فرزندانشان را برای انواع تکدی گری وارد خیابان میکنند .
و بعضی از پدر یا مادر ها ی آبرو دار فرزندانشان را وارد بازار کار یا کاسبی میکنند .

#بچه های_خیابانی...

چشمان عروسکم را می گیرم
نمی خواهم مثل من ببیند و حسرت بکشد
می ترسم بهانه گیر شود...!

#کودک #خیابانی

مدرسه آنها خیابان است؛ جایی که من و شما از آن عبور می‌کنیم و برخی از ما هم شاید نگاه بدی به آنها بیندازیم و یا رفتاری غیرمحترمانه با آنها داشته باشیم. اما نباید فراموش کنیم که کودکان از این مدرسه درس‌های زیادی می‌آموزند.

کودکان خیابانی معمولا حاصل خانواده‌های آسیب‌دیده و ناکارآمد هستند. آنها آنقدر سرزنش شده و حرف‌های ناخوشایند شنیده‌اند که نمی‌خواهند در خیابان هم همان حرف‌ها را از عابران بشنوند. خیلی سخت نیست سوءتغذیه آنها را از چهره‌های رنگ پریده‌شان خواند.

اگر خیابان‌های پر‌تردد شهر در مسیر رفت‌وآمد روزانه شما قرار گرفته باشد، بسیاری از این کودکان را می‌بینید و شاید بعضی از روزها هم هوس کرده باشید به آنها کمک کنید؛ البته برخی عابران هم ترجیح می‌دهند به آنها هیچ کمکی نکنند و عده‌ای دوست دارند با خریدن یک بسته کوچک ادامس یا یک فال آنها را خوشحال کنند...

دیدن کودکان فروشنده یا متکدی در خیابان که درواقع در حال پشت‌سرگذاشتن‌روزهای کودکی‌شان هستند، نمی‌تواند تصویر خوشایندی برای ما باشد و شاید به همین دلیل است که با کمک کردن به آنها می‌خواهیم این ناخوشایندی را فراموش کنیم

ماجرای بچه‌های خیابانی قصه امروز و دیروز نیست. اصلا قصه نیست.

اگر زندگی، خیابانی است که از آن می‌گذریم، این بچه‌ها، بچه‌های همین خیابان هستند؛ بچه‌های کف خیابان. کسی چه می‌داند شاید وقتی چشم باز کردند، چیزی جز این خیابان‌ها و دست‌درازکردن‌ها نبود و همین را در ذهن‌شان قاب کردند.

#بچه_های #خیابانی