گلها همیشه پاک می مانند<br> گلها همیشه پاک می میرند<br> دلهایشان یک کهکشان آبی<br> هرچند روی خاک می میرند

از داغ حسین اشک نم نم داریم / در خانه سینه تا ابد غم داریم پیراهن و شال مشکی آماده کنید/ یک هفته دگر تا به محرم داریم . . . .

اگه کسی اینجا هست ماهم خداحافظ

وصیت بابای شاغلام: <br>دور قبرم آب صابون بریزین تا هر کی اومد بیفته! بخندم! روحم شاد شه بابا!

اولین دوره المپیک بومی ایران معروف به ایرامپیک:<br> 1- شنا با مانع <br>2 - کشتی با اسب <br>3 - پرش روی نیزه<br> 4 - شیرجه روی چمن <br>5 - اسب سواری با الاغ <br>6 - هاکی روی میخ <br>7 - گاوبازی با شتر<br> 8 - پرش توی چاه <br>9 - قایق سواری با آبکش <br>10- پرتاب جانباز با ویلچر

دوباره شب شد و من بیقرارم <br>کانِکْتْ کن زود بیا در انتظارم<br> بیا من آمدم پای مُسِنْجِر <br>شدم مسحور‌آوای مُسِنْجِر <br>بیا هاردِ دلت را ما ببینیم <br>گلی از کنجِ هْم پِیجت بچینیم <br>بیا آیکون نمایِ بی نشانم<br> که من جز آدرسِ مِیل ات ندارم بیا امشب کمی آن لاین باشیم<br> ویا تا صبح .تا ساین شاین باشیم<br> بیا ای عشقِ دات کامِ عزیزم<br> به پای تو دبلیو ها بریزم بیا ای حاصلِ سِرچِ نهایی<br> بیا اجرا کن آن فایلِ نهایی<br> بیا در دل تو را کم دارم امشب<br> حدوداَ صد مگی غم دارم امشب<br> اگر آیی دعایت می نمایم <br>دعا تا بی نهایت می نمایم <br>اگر آیی دعای من همین است:<br> مبادا لحظه ای دی سی شوی یار<br> جدا از پایِ آن پی سی شوی یار <br>مبادا نامِ ما را پاک سازی<br> و کاخِ آرزو را خاک سازی

خوشا آندل که از غم بهره‌ور بی<br> بر آندل وای کز غم بی‌خبر بی<br> ته که هرگز نسوته دیلت از غم <br> کجا از سوته دیلانت خبر بی

دلت ای سنگدل بر ما نسوجه <br> عجب نبود اگر خارا نسوجه<br> بسوجم تا بسوجانم دلت را <br>در آذر چوب تر تنها نسوجه

دلم میل گل باغ ته دیره <br> درون سینه‌ام داغ ته دیره<br> بشم آلاله زاران لاله چینم <br> وینم آلاله هم داغ ته دیره

خوشا آنانکه الله یارشان بی <br> بحمد و قل هو الله کارشان بی<br> خوشا آنانکه دایم در نمازند <br>بهشت جاودان بازارشان بی

غم و درد مو از عطار واپرس <br>درازی شب از بیمار واپرس<br> خلایق هر یکی صد بار پرسند<br> تو که جان و دلی یکبار واپرس

غمم غم بی و همراز دلم غم <br> غمم همصحبت و همراز و همدم <br>غمت مهله که مو تنها نشینم <br> مریزا بارک الله مرحبا غم

به صحرا بنگرم صحرا ته وینم <br> به دریا بنگرم دریا ته وینم <br>بهر جا بنگرم کوه و در و دشت <br> نشان روی زیبای ته وینم

دوبیتی گفتگو ، دلگیر و دلگیر<br> صفیر ِ تیر بی رحم و دل شیر<br> دل شیر از چه می پرسی هراسان <br>ندارد زهره چون در بند و زنجیر

دلم هر سوی ایران پر کشان است زداغش بر دلم صدها نشان است

1 سال‌ها دل طلب جام جم از ما می‌کرد وان چه خود داشت ز بیگانه تمنا می‌کرد<br> ۲ گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است طلب از گمشدگان لب دریا می‌کرد<br> ۳ مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش کو به تایید نظر حل معما می‌کرد <br>۴ دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست و اندر آن آینه صد گونه تماشا می‌کرد<br> ۵ گفتم این جام جهان بین به تو کی داد حکیم گفت آن روز که این گنبد مینا می‌کرد<br> ۶ بی دلی در همه احوال خدا با او بود او نمی‌دیدش و از دور خدا را می‌کرد <br>۷ این همه شعبده خویش که می‌کرد این جا سامری پیش عصا و ید بیضا می‌کرد <br>۸ گفت آن یار کز او گشت سر دار بلند جرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد<br> ۹ فیض روح القدس ار باز مدد فرماید دیگران هم بکنند آن چه مسیحا می‌کرد <br>۱۰ گفتمش سلسله زلف بتان از پی چیست گفت حافظ گله‌ای از دل شیدا می‌کرد

بشتابید بشتابید اخرین خبر<br> اینک اولین گروه فرهنگی نمیدونم راه اندازی شد بشتابید بشتابید

همچون باران باش ، رنج جدا شدن از آسمان را در سبز کردن زندگی جبران کن . . .

پنجره ی باران خورده ات را باز کن چند سطر پس از باران چشمهایم را ببین که هوایت دیوانه شان کرده دلم برایت تنگ است

باران که می بارد تمام کوچه های شهر پر از فریاد من است که می گویم: من تنها نیستم , تنها منتظرم

چقدر این دوست داشتن های بی دلیل خوب است مثل همین باران بی سوال که هی می بارد که هی اتفاق آرام و شمرده شمرده می بارد!