خدایا

پنجرهای احساسم را باز گذاشته ام

تا نسیم ملکوتیت را بر مشامم استشمام کنم

کاش لایق مهمانیت در زیر بارش رحمت



آسمانت باشم

خُـــــــدایا ...

قسمت و حکمتت رو بگذار..

واسه اونهایی که درکـــــش میکنن...

واسه من ...

لـــــطفا فقـــــط معجزه کن....

خدایا تاخرخره پراز دلتنگیم……
مرسی دیگه میل ندارم !!!!!

#خــدآیــــــآ×دُرُسته خِیلی گـُنـآه دآرَم، وَلــی خُب گـُـنآه دآرَم××

دلم که تنگ مي شود
هوس ميکنم بيايم دم خانه ات و داد بزنم :کجايي خــــــــــــــــدا

خدایا.... این روزها کمی مرا "تلاوت" کن... شاید ختم شود این زندگی ام.....

یک روز می افتد ؛ آن اتفاق خوب را می


گویم …


من به افتادنی که برخاستن اوست ایمان


دارم ؛ هر لحظه ، هر روز ، هر جمعه …

یکی بود یکی نبود

و هیچکس جز خدا در ابتدای قصه ها نبود



خدا می نوشت و آفرینش نخستین کلمه بود



آن جا که هیچکس نبود



آن جا که هیچ چیز نبود



جز خدا که در ابتدای قصه ها نشسته بود

می شکنم
سرم گیج می رود
تمام خستگی ها وجودم را می گیرد
ذهنم خسته می شود
می کشم کنار
همین کوچه بغلی پارک می کنم
اما گرد تردید بر عشقم نمی پاشم
چون خدایی دارم به وسعت بزرگیش
که هوایم را دارد
حتی اگر هوایش را نداشته باشم

خدایا خسته ام ،

از بد بودن هایم ...

از این همه تظاهر به خوب بودن هایی که نیستم .

از آفرینش کوه ها و آسمان ها و هستی که سخت تر نیست ...

خوبم کن ؛

فقط همین ...

#پروردگارا
اعتراف می کنم که گه گاه
از زندگی خسته می شوم
و معرفتم کمرنگ ؛
ای خدا
مگذار به سبب خستگیهایم
فراموشت کنم

به ” خدا ” گفتم : تو را چگونه میتوانم ببینم , ” خدا ” گفت :
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
تو من را نخواهی دید اما کسی را برات گذاشتم که نیمی ازمن است
#مادر

ای خدایا که نگاهت عشق به ماست به تو می اندیشم

چند وقتیست که همه روز و شبان به تو می اندیشم

به تو ای رب کریمم ،به همان عشق در سیر نماز

به همان عشق صمیمی ، به همان مهر تو می اندیشم

خــُـבآیــــآ ...

مـــَטּْ ڪِـــہ وَزنـــــےْ نــــבآرlم ...

چــــرآ بــَرْ בِلِ בیــگــــَــرآטּْ ...

ســَــنــْـگــیــنـــــےْ مـــیـــڪـُـنــَمْ

خدایا ....

چنان بر من سخت بگیر که صدای شکستن

استخوانهایم به گوش مخلوقاتت برسد!!!

تا بدانند "هیچ کس" جز تو قدرت شکستن مرا ندارد

آری آدمکها من هنوز هستم ایستاده زیر سایه ی او

کسی هست که حریف او باشد؟؟؟

خداوندا کمک کن

از چَرای زندگی دل بکنم

و

به چِرای زندگی فکر کنم ...
چرا که عاقبت چَرا ، مرگ ؛
و
عاقبت چِرا ، تولدی دوباره است

خدایا خسته ام ،



از بد بودن هایم ...



از این همه تظاهر به خوب بودن هایی که نیستم .



از آفرینش کوهها و آسمانها و هستی که سخت تر نیست ...



خوبم کن ؛



فقط همین.