مرا دخـــــتر خانـــــوم می‌نامند... مضمـــــونی که جذابیـــــتش نفـــس‌گیـــر استـــــ…
دنــــیای دختـــــرانه من نه با شمـــع و عروســـک معنـــــا پیدا می‌کنــــد و نــــه با اشــــک و افســــون....
امـــا تمــــام این‌هــــا را هــــم در برمی‌گیرد…منـــــ نــــه ضعیــــفم و نــــه ناتــــوان، چــــرا کــــه خداونـــــد مــــرا بدونــــ خشــــونت و زورِ بــــازو
می‌پسنـــدد. اشـــک ریختنــــ قـــــدرت من نیســــت، قدرتـــــ روح مــــن استــــ… اشــــــک نمی‌ریزمـــــ تــــا
توجهــــی را بـــه خــــواستــــه‌ام جـــلب کنــــم، بــــا اشکــــم روحــــم را می‌شویــــم.
خــــــانه ي بی من ســــرد و ســــاکت استــــ، چــــرا کــــه شــور و هیجــــان زندگــــی بـــا صـــدای
بلنــدحرف زدنــــ، و موسیــــقی گــــوش دادن، نیســــت… زندگــــی ترنــــم لالاییِ آرامــــش بخشـــی را
مـــی‌طلبـــد کـــه خـــــدا در جادویــــ صـــــدای مــــن نهفــته استــــ...
مــــن تنــــها بــــا ازدواج کــــردن و مـــادر شـــدن نیســـت کــــه معنــــا می‌گیــــرم، مــــن به تنهایی
معنا دارم....
... ادامه
♥هـــُدا♥
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
