يك وقت جلوي شما يك سبد سيب مي آورند
شما اول براي كناريتان برمي داريد،
دوباره بعدي را به كناري ترين،
دقت كنيد تا زمانيكه براي ديكران بر مي داريد
سبد مقابل شما ميماند
ولي حالا تصور كنيد همون اول براي خود برداريد،
ميزبان سبد را به طرف نفر بعد مي برد!
نعمتهاي خدا اينطور است،
سبد را مقابل خود با بخشش نگه داريد.

مردی را ميشناسم تمام هفته روزها

در اتاقش بلند بلند داريوش گوش ميدهد

سيگار ميكشد تا جمعه برسد

منتظر بانویی ميماند كه كفش هايش را به پا كند

و به ديدنش برود شايد آن مرد من باشم

شايد آن بانو تو باشی

شايد آن جمعه امروز باشد

اشتبــاه از من بود

پر رنـــگ نوشته بودمـت...

حالا براي همين است که زندگي ام پاک نمي شـــوي

و هر کاري که کنم اثري از تو در من باقي ميماند

مگر اين که...

کاغذ را به کل اتش بزنم...

و تماشاگر خاکستر شدنم بنشينم...

عاشورا

فردا "عاشورا"ي حسين ع است

فقط اشك ريختن براي عطش و مظلوميتش عبث تر از برگرفتن سنگريزه ازالماس است

كاش چشم دلمان بيناتر ميشد

كاش چشممان از حقيقت كربلايش تر ميشد...حتي اشك..

و كاش يادمان ميماند هر آن سر دوراهي انتخاب حق و باطل هستيم و در برابر مظلوميت حقيقت نبايد سكوت كرد

با تمناي ياري حضرتش

در آيينه مي افتاد وقتي که باد مي آمد و آشفته ام ميکرد، وقتي که غروب ميرفت و نا تمام ميماندم، در آيينه مي افتاد و خدا بازتاب تو بود و تو بازتاب خدا که در آيينه مي افتاد. (فروغ فرخزاد)