#فکر #میکردم #تو #همدردی ...

ذهنم آشفته،

خواب هایم پریشان،

خنده هایم فتوشاپی ،

درد و دل هایم با دیوار فیس بوک و وبلاگ !

میزان همدردی ها هم با لایک و کامنت !!!

وتکرار پشت تکرار

مجید خراطها:
طبق وظیفه به احترام مرتضی پاشایی و خانواده محترم و کلیه هواداران ایشان یک هفته پست های همدردی با بازماندگان این عزیز سفر کرده گذاشتیم از پست های بعدی طبق روال همیشگی.
و در پاسخ به سوالات متعدد شما فکر نمیکنم خوندن آهنگ در این شرایط کمکی به آرامش مرتضی عزیز بکنه , البته آهنگی در نظر داشتم که به علت بروز این اتفاق تلخ پخشش رو به بعد موکول میکنم.
زنده باد پدر و مادر مرتضی بابت تربیت و پرورش این فرزند

مجيد خراطها براي دل داغدار مردم اصفهان در سي سه پل خواند

مجید خراطها با حضور در جمع مردم شریف اصفهان و اجرای خیابانی در
سی و سه پل ، ضمن ابراز انزجار از پدیده اسید پاشی، و ابراز همدردی با قربانیان این حوادث گفت: چنین نیست که از درد و رنج شما عزیزان دور باشم، بلکه در این روزهای سخت من و یاران و عزیزانم در کنار شما خواهیم بود

بچه ها:شمامیخوایدتملق...چاپلوسی..پاچه خواری یاریابدونیداین پستامومیخوایدندونید....
فقط همین بس که بگویم:
نداباقلب دردمیخوابد
وباگریه بیدارمیشود
نداخوراکش اشک وآه است
نداامروزنیازمندیاری شماست
اورادریابید..
باهمدردی وغمخواری به بقبولانید<"
که اوتنهانیست!
اوامروزدرشوک بسرمیبرد
اورادریابید
......

پیرمردی اسبی داشت و با آن اسب زمینش را شخم می‌زد.


روزی آن اسب از دست پیرمرد فرار کرد و در صحرا گم شد.


همسایگان برای ابراز همدردی با پیرمرد، به نزد او آمدند و گفتند:


عجب بد شانسی‌ای آوردی


پیرمرد جواب داد: بد شانسی؟ خوش شانسی؟ کسی چه می‌داند؟


چندی بعد اسب پیرمرد به همراه چند اسب وحشی دیگر


به خانه‌ی پیرمرد بازگشت.


این‌بار همسایگان با خوشحالی به او گفتند:

عجب خوش شانسی‌ای

آوردی!اما پیرم


رد جواب داد: خوش شانسی؟ بد شانسی؟ کسی چه می‌داند؟


بعد از مدتی پسر جوان پیرمرد در حالی که سعی می‌کرد یکی از آن


اسب‌های وحشی را رام کند از روی اسب به زمین خورد و پایش شکست.


باز همسایگان گفتند: “عجب بد شانسی‌ای آوردی!” و این‌بار هم پیرمرد


جواب داد: “بد شانسی؟ خوش شانسی؟ کسی چه می‌داند؟”


در همان هنگام، ماموران حکومتی به روستا آمدند.


آن‌ها برای ارتش به سربازهای جوان احتیاج داشتند.


از این رو هرچه جوان در روستا بود را برای سربازی با خود بردند،


اما وقتی دیدند که پسر پیرمرد پایش شکسته است و نمی‌تواند


راه برود، از بردن او منصرف شدند.


“خوش شانسی؟ بد شانسی؟


چـــه می‌داند؟


هر حادثه‌ای که در زندگی ما روی می‌دهد، دو روی دارد.


یک روی خوب و یک روی بد.


هیچ اتفاقی خوب مطلق و یا بد مطلق نیست.


بهتر است همیشه این دو را در کنار هم ببینیم.


زندگی سرشار از حوادث است…

الهی توفیقم ده که بیش از طلب همدردی، همدردی کنم
بیش از آنکه مرا بفهمند، دیگران را درک کنم
پیش از آنکه دوستم بدارند، دوست بدارم
زیرا در عطا کردن است که می ستانیم و در بخشیدن است که
بخشیده می شویم و در مردن است که حیات ابدی می یابیم.