#منطـقه #دیـدنی #چمستان #دریاچه_الیمالات
در ۸ کیلومتری نور در مسیر جاده نور به
چمستان قرار دارد و فاصله آن از جاده
اصلی نور به چمستان حدود ۳ کیلومتر
است.این دریاچه که در دل جنگل واقع
شده است به عنوان گردشگاه مورد
استفاده قرار می گیرد.
دریاچه‌ای که وقتی برای اولین‌بار بعد از
طی‌کردن و دور زدن در جاده‌ای پر درخت
به آن می‌‌رسید و وارد محوطه‌اش می‌شوید
شکوه طبیعت آن شما را می‌گیرد
و باورتان نمی‌شود که با چنین
منظره‌ای روبه‌رو هستید. این دریاچه
آنقدر زیباست که گویی ‌جنگل‌ را
در آغوش گرفته است.
در آنجا همه چیز برای چند ساعت
تفریح و البته آرامش مهیاست.
اتومبیل را که پارک کردید با شوق مسیری
پنج دقیقه‌ای را پیاده‌روی ‌کنید و
بعد از طی این مسافت از بلندی
به سمت پایین که دریاچه آنجاست
هدایت می‌شوید. پلی زیبا شما را
به آنجا وصل می‌کند. نمای زیر پل
سدی است که بعضی وقت‌ها پر آب است.
پس از پشت‌سر گذاشتن چند پله
به سنگ‌های زیبای کنار رودخانه
نزدیک می‌شوید. می‌توانید روی سنگ‌های
کنار رودخانه لم بدهید و ساعت‌ها به جنگلی
که دریاچه را بغل کرده است نگاه کنید
و از انعکاس آن همه درخت در آب،
آن را سبز ببینید و بعد از آن وقتی
به خود می‌آیید که زمان‌‌خیلی زیادی
گذشته و به غروب آفتاب نزدیک می‌شوید
و این توقف زمان برایتان از آن لحظه‌هایی
است که بسیار کم در زندگی پیش می‌آید
قایق‌ها برای رفتن به دریاچه منتظر شما
هستند؛ قایق‌های پدالی و موتوری‌ای
که برای مسافران پهلو گرفته‌اند و
با هر بادی که می‌وزد کمی در جایشان
تکان‌تکان می‌خورند و موج کوچکی را
در اطرافشان ایجاد می‌کنند.
دریاچه الیمالات در مسیر
جاده ارتباطی نور به چمستان قرار دارد
و در قسمت جنوبی دوراهی
روستای کارگرکلا جای گرفته است.
فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان
حدود سه کیلومتر برآورد می شود
این دریاچه در فصل پاییز باید بسیار زیبا باشد
چون اون جنگل انبوه وقتی رنگارنگ میشه
که پاییز از راه برسه! دریاچه الیمالات
در مسیر جاده ارتباطی نور به چمستان
قرار دارد و در قسمت جنوبی دوراهی
روستای کارگرکلا جای گرفته است.
فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان
حدود سه کیلومتر برآورد می شود.

وقتی نهـ בستــﮯ بـرآی گرفتن استـ ـ ،
نهـ آغوشــﮯ بـرآی گریهـﮧ ،
نهـ شانـه ی بـرآی تکیهـﮧ ،
انتظار نـבاشتهـﮧ باشــم خنــבه ام واقـ ـعی باشـב
این روز هـا فقط زنـבهــﮧ ام تا دیگری زنـבگــ ـﮯ کنـב ...!!

همین که لابلای کلماتم

نَفَس میکشی

راه میروی

در آغوشم میگیری

همین که پناه ِ واژه هایم شده ای

همین که سایه ات هست

همین که کلماتم از بی "تو"یی

یتیم نشده اند

کافی‌ست برای یک عمر آرامش ؛

باش . . .

حتی همین قدر دور

حتی همین قدر دست نیافتنی

دختري را ديدم

آهنگي را كوش ميكرد كه ميگفت:

دنيا اگه تنهام گذاشت تو منو انتخاب كن...

بهش نزديك تز شدم، آهسته آهسته قدم برميداشت

زير لب بوزخند ميزد و جشمانش لبريز از اشك بود

دوباره محو آهنگش شدم

باور نميكنم ولي انگار غرور من شكست

اكه ميخواي بري برو اصرار من بي فايدست

رفتم نزديك تر

صورتش بر از اشك بود بر از ياس و نا اميدي

در گوشش گفتم: آن بنده ي من لايق تو نبوده كه جشمانت را بر از اشك كرده است

و حال او در آغوش ديگري خفته است

و بدان كه هر بار كسي را در آغوش ميگيرد

جشمان درشت و مشكيت جلوي جشمانش است ، او ديگر شرم دارد

شرم دارد بگويد تمام خود را مانند گذشته سهم من كن

آرام باش...

تنها هستي اما بدان او از تو تنها تر است اي بنده ي من

پلهـ پلهـ به آسمان نزدیک میشوم..

وَ تمآم عاقلآن روﮮ زمین ،،

طبقه طبقه کوچک مـﮯشوند.

از این بالآ ..

زمین چهـ اشتیآقـﮯ براﮮ به آغوش کشیدنمــ دارد..!!

تــــــــرش میشوم

طعم آن پیر دختری که در وفای عشقش تا ابد وایساده بود

شـــــــــور میشوم

طعم اشک آن بچه ای که رنگ روزگارش را به کفشم میزند..

شیـــــرین میشوم

مثله نجابت دخترانه در هنگام اولین هم آغوشی

تلــــــــخ میشوم

مثله تموم "دوست دارم" های گیر کرده در لابه لای بغض هایم

میبینی...؟؟؟

هیـــــــچ مـــزه ای طـــعم زندگـــــــــی نمیــــــده...!!

#آغوش_تو مترادف #امنیت است
#آغوش_تو #ترس‌های مرا #می_بلعد
#آغوش_تو یعنی #پایان #سردرد‌ها
یعنی #آغاز #عاشقانه‌ترین #رخوت‌ها
#آغوش_تو یعنی #من #خوبم!

#دخترکم
هیچگاه #هم_آغوشی هایت را با #عشق مقایسه نکن
هیچ #مردی در #رختخواب #نامهربان نیست...


" #چارلی_چاپلین "

حَرفهایتـــ رآ ڪــہ مــے شِنَوَمــــ بیشتَر عاشِقَتــــ مــی شَوَمـــــ

گوشَمـــ، جآنَمــــ، رَوآنـَمــــ، آرآمــــ مــیگیرَد

بیشتَر مُبتَلا مــےشَوَمـــ ڪــہ ڪِـنآرَمـــــ باشیــــــــــ

ڪِـنآرَمـــ ڪــہ بآشــی تَمآمِــــ دُنیآیَمــــ هَمآטּ بآزوآטּ توستــــ

مَستــــــــ مــیشَوَمـــــــــ

هَمــــ آغوشــیـــ بآتو رآ بآ هیچـــــــ چیز عَوَضــــــــ نِمــیڪُـَنمـــــــــ ...

حِسے دارَم

آمیختہ با دلتَنگے

کَم مے آورم

بازوانے مے خواهَم که تَنگـ در بَرم گیرنــــد

اَما نَه هر بازوانے

فقط حـصار آغوش تـــ ـ ـ ♥ـ ــو

زندگی بی عشق خیلی ساده میشه
انگار که نه انگار داری نفس میکشی
همینجوری میری و میای و روزگار سپری میکنی
نه منتظر کسی هستی ، نه دلت برای کسی تنگ میشه و نه صدایی که بهت آرامش میده رو میشنوی
اینجوری خوب نیست
آدم باید یکی رو داشته باشه که یه جورایی همه وجودش بشه .. حتی برای زمانی کوتاه
الهی که هیچکس تنها نباشه تو این دنیا و همیشه چشمانش منتظر اومدن یارش باشه و همیشه لبش خندون و دستاش آماده برای در آغوش گرفتن

سلام اي چشم باراني ! پناهم مي دهي امشب ؟
سوالم را که مي داني ! پناهم مي دهي امشب ؟
منم آن آشناي ساليان گريه و لبخند و امشب رو به ويراني ، پناهم مي دهي امشب ؟
ميان آب و گل رقصان ، ميان خار و گل خندان در آن آغوش نوراني ، پناهم مي دهي امشب ؟ دل و دين در کف يغما و من تنها و من تنها... در اين هنگام رو حاني ، پناهم مي دهي امشب ؟
به ظلمت رهسپار نور و از ميراث هستي دور در آن اسرار پنهاني ، پناهم مي دهي امشب ؟
رها از همت بودن ، رها از بال و پر سودن رها از حد انساني ، پناهم مي دهي امشب ؟ نگاهت آشنا با دل ، کلامت گرمي محفل تو از چشمم چه مي خواني ؟ پناهم مي دهي امشب