شب آرزوهاست آرزو میکنم
خانه قلبت پر از گلهای یاس،نغمه خوان خانه قلبت هزار
باغ احساست پر از گلهای ناز،همچو یه قالی پر از نقش و نگار

گاهی آدم به جایی می رسد که دست به خودکشی می زند

نه اینکه تیغ بردارد رگش را بزند… نه…

قید احساسش را می زند…

آدم های احساساتی را باید کشت

میدانی راست میگویم

آدم های احساساتی به درد زندگی آهنی امروز نمیخورند !!

#حسین #استیری
#بی_معرفت
تورو باختم به این دنیا
تورو باختم به آسونی
تموم سهم من این شد
بگی میری ، نمیمونی

خداحافظ گل نازم دارم از غصه جون میدم
تو میری و نمیبینی
واسه تو دست تکون میدم
دلم پیش تو جا مونده
من احساسم به تو گیره
بگو بی معرفت جامو
کی تو قلب تو میگیره
بگو بی معرفت جامو
کی تو قلب تو میگیره

شکستی قلب تنهامو
تورو هرگز نمیبخشم
جهنم کردی دنیامو
تورو هرگز نمیبخشم
دیگه تا آخردنیا
سراغت رو نمیگیرم
خداحافظ خداحافظ
دارم از زندگیت میرم
دوسش دارم

انگار روزهای فراموش شدنم آغاز شده اند

از امروز

از حالا

تا زمانی که استخوانهایم به فرمان حق جمع شوند و انگاه

بایستم تمام قد رو به روی تو

چشم در چشم تو

و فریاد بر اورم

من همان خاطره ی یک عشق تلخم

یک عشق نافرجام

کوهی از حسرت بغض شده در گلو

مانده های آخرین احساس تو

تو چه داری به من بگویی

به چشمهایم نگاه کن و بگو...

ماه من غصه چرا؟؟
آسمان را بنگر، که هنوز
بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست
گرم و آبی و پر از مهر به ما می‌خندد…

یا زمینی را که،
دلش از سردی شب‌های خزان
نه شکست و نه گرفت!
بلکه از عاطفه لبریز شد و
نفسی از سر امید کشید!

و در آغاز بهار،
دشتی از یاس سپید،
زیر پاهایمان ریخت
تا بگوید که هنوز،
پر امنیت احساس خداست…

ماه من غصه چرا؟؟
تو مرا داری و من هر شب و روز،
آرزویم همه خوشبختی توست…
ماه من، دل به غم دادن و از یاس سخن‌ها گفتن
کار آنهایی نیست که خدا را دارند.

ماه من، غم و اندوه اگر هم روزی،
مثل باران بارید
یا دل شیشه‌ای‌ات
از لب پنجره عشق، زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا
چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود
که خدا هست، خدا هست هنوز…


ماه من… غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی
بودن اندوه است!
این‌همه غصه و غم
این‌همه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه
میوه‌ی یک باغند…
همه را با هم و با عشق بچین!

ولی از یاد مبر
پشت هر کوه بلند سبزه زاری‌ست پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می‌خواند
که خدا هست خدا هست خدا هست هنوز…

جدا که شدیم هر دو به یک احساس رسیدم

تو به فراغت من به فراقت

یک حرف تفاوت که چیز زیادی نیست