#مخاطب_خاص
فقط نفس میکشم تا به جای مرده دفنم نکنند...این است تاوان بودن باتو...

به نوشته هایم نخند

آهشان روزگارت را سیاه خواهد کرد

حال مرا که می بینی؟

گذشته همچون تو بودم...

این تاوان روزهاییست که به قصه دیگران خندیدم

بار خواب ديدن تو... به تمام عمر مي‌ارزد پس نگو... نگو که روياي دور از دسترس، خوش نيست... قبول ندارم گرچه به ظاهر جسم خسته است، ولي دل دريايست... تاب و توانش بيش از اينهاست. دوستت دارم و تاوان آن هرچه باشد باشد
________________________________________

عشــــقتـــــــ ـــ شوخــــی زیباییـــــــــ ـ بود که با قلــــــب من کردی
زیبــا بـــــود …امّا…شوخیـ ــــــــ بــــود
حالا . . .
تو بی تقصیریـــــــ ! خدای تو هم بی تقصیر است
تمام این تنهایی تاوان اشتباه خود من است

آب آرزو نداشت به غیر از روان شدن

دریا غمی نداشت مگر آسمان شدن

می خواست بال و پر زدن از خویشتن قفس

چندانکه تن رها شدن از خویش و جان شدن

آهن به فکر تیغ شدن بود و برگزید

در رنجبونه های زمان امتحان شدن

تاوان آشیانه به دوشی نوشته داشت

همچون نسیم در چمن گل چمان شدن

آنانکه کینه ور به گروه بدی زدند

قصدی نداشتند به جز مهربان شدن

باران من ! گدایی هر قطره ی تو را

باید نخست در صف دریادلان شدن

با خک آرزوی قدح گشتن است و بس

و آنگه برای جرعه ای از تو دهان شدن

حسین منزوی

این که من میکشم، درد بی او بودن نیست!



تاوان با او بودن است…



برای دوباره آمدنم دعا نکن!



شاید وقتی آمدم، همانی نباشم که رفته بودم…



تقصیراونیست بنده ای بیش نبود



من خدایش کردم

ماهی قرمز برای دریا تلاش می کرد


از تنگ بیرون پرید و مرد


گاهی اوقات آرزوهای بزرگ


تاوان زیادی به همراه دارند....

بیا آخرین شاهکارت را بیبین

مجسمـه ای با چـشمانی باز

خیره به دور دست

شاید شرق،شاید غرب

مبهوت یک شکست،

مغلوب یک اتفاق

مصلوب یک عشق،

مفعول یک تاوان

خرده هایش را باد دارد می برد
و او فقط خاطراتش را محکم بغل گرفته…

بیا آخرین شاهکارت را بیبین

مجسمه ای ساخته ای به نام «من» !

بار خواب ديدن تو... به تمام عمر مي‌ارزد پس نگو... نگو که روياي دور از دسترس، خوش نيست... قبول ندارم گرچه به ظاهر جسم خسته است، ولي دل دريايست... تاب و توانش بيش از اينهاست. دوستت دارم و تاوان آن هرچه باشد باشد
________________________________________

باور تلخ نبودنت...

تاوان کدامین اشتباه بود؟

تو گفتی بمان و من ماندم...

اکنون که تو رفته ای...

من در کوچه های تنهایی به انتظار برگشت تو به بی کسی

خود خیره شده ام...

و نمیدانم اخر چه خواهد شد...

میروی و من نگاهت میکنم...

تعجب نکن که چرا گریه نمیکنم بی تو...

یک عمر برای گریستن وقت دارم...

اما برای تماشای تو همین یک لحظه باقیست...

و شاید همین یک لحظه اجازه زیستن در چشمان تو را داشته باشم

دوري و دوستي!

دو تا در را پهلوي هم مي گذارند، براي اين که به درد هم برسند!

دود از کنده بلند مي شود!

دنيايش مثل آخرت يزيد است!

دنيا محل گذر است!

دنيا را آب ببرد او را خواب مي برد!

دنيا را هر طور بگيري همانطور مي گذره!

دنيا جاي آزمايش است، نه جاي آسايش!

دنيا، دار مکافاته!

دنده را شتر شکست، تاوانش را خر داد!