#تنهایی یعنی منتظر هیچکس نباشی...!
تنهایی همان #دلتنگی نیست...!
در دلتنگیها کسی #حضور دارد...!

هیچ کس با من نیست !

مانده ام تا به چه اندیشه کنم !

مانده ام در قفس تنهایی !

در قفس میخوانم:

چه غریبانه شبیست شب تنهایی من ...

کاش یک گل بودم

روی پرچین حیاط ابدیت

کاش چون قاصدک بی پروا

بانسیم خنک از اکسیژن

میدویدم تا ته خوشبختی

شاید انجا کسی باشد که بگوید

که چرا تنهایی؟؟!!!

نگاه کن!

آن دور دستها ...

یکی تنها به انتظار ایستاده ...

لبخندی عاشقانه بزن ...

دستی برایش تکان بده ...

شاید بشکند حصار سنگی تنهایی اش!

لعنت به زمونه ای که مرد بودن درد داره و نامرد بودن کیف . . . لعنت به زمونه ای که خوبی کردن تاوان داره و بدی کردن احترام . . . لعنت به زمونه ای که پاک بودن تنهایی میاره و خیانت کردن کلاس . . . ســـردرگــــــــــمــم! من موندم و این زمونه . . .

دلم تو را می‌خواهد

که می‌فهمی مرا از نگاهم

و میخوانی‌ مرا از سکوتم

دلم تو را می‌خواهد

که در آغوش کشی‌ تمام خستگی‌ و تنهایی‌ام را

و با یک نگاه آرامم کنی‌

وبا یک لبخند شادم

آغوش تو خود آرمشگه تمام درد‌های من است

که درد من، نبودن با توست

خانه ی دوست کجاست؟
در فلق بود که پرسید سوار
اسمان مکثی کرد
رهگذر شاخه ی نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید
وبه انگشت نشان داد سپیداری و گفت
نرسیده به درخت
کوچه باغی است که از خواب خدا سبز از تر است
ودر آن عشق به اندازه ی پرهای صداقت ابی است
می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ ،سربه در می ارد
پس به سمت گل تنهایی می پیچی
دو قدم مانده به گل
پای فواره ی جاوید اساطیر زمین می مانی
وترا ترسی شفاف فرا می گیرد
در صمیمیت سیال فضا، خش خشی می شنوی
کودکی می بینی
رفته از کاج بلندی بالا،جوجه بردارد از لانه ی نور
واز او می پرسی
خانه ی دوست کجاست