بامزست

الهی ی ی ی

چشه سمندره دیگه
ولی خدایی بدبختی داشتم باهاشون هم بوی گند میدادن هم اینکه باید بالای اکواریوم شیشه میزاشتم وگرنه 1 ساعت بعد رو کف خونه دنبالشون میگشتم

یادم باشه خونتونو پیدا کنم از اینا بریزم تو خونتون

اَجور ؟ ناجور

سلام

سلام خوبی صوفیا جون... الان یکساعت و نیم که این معید رو من نگه داشتم تا بخوابه ... وااای اسیر شدم از دستش... دوبار خوابوندم بیدار شد این الان سومین بار که فعلا خوابیده .. الان باز ببرم سرجاش فک کنم بیدار شه... تو چیکار میکردی؟؟

هی بد نیستم
البته این بگم مثلا میخواستم شب بخیر بگم

ای جانم آخیییییی خدا پس بهت صبر بده ههههه مرسی عزیزم خوبم از طرف من ببوسش
عمادو من امروز با جوادو رفتن خونشون

فدای تو. باز بیدار شد اما الان دیگه خوابید بردم سرجاش... الهیییییییییی ایشالله هر جا هستن سلامت باشن

زیباست

ممنون صوفيا جونم شرمندم كردي گلم

متشكر طلايه ,‌ مهناز و نداي عزيز

ای جووونم همشون جیگرن
3 6 7

4

4
6
7

2.3

3

الهــــــــــــــی

متن قشنگی گذاشتی اگه میتونی متن خودت ی بار بخون و کلماتی که بهم چسبیده شده رو از هم جدا کن...

ممنون با تبلت گذاشتم پستو واسه همون اینجوری شد

حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته
حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته
حسین جانمانده ام تنهای تنها شده کرب و بلایم کوه و صحرا
حسین جان کاش من جای تو بودم چو یارانت بُدم گِرد وجودت شما گفتی ولی آنها نرفتند مرا یاران همه ، یک یک برفتندحسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته حسین جانسال ها در انتظارم هنوز حسرت به یاران تو دارم حسین جان انتقام نگرفته ام من به جای امّتم شرمنده ام من حسین جان قطعه قطعه جسم اکبر(ع) سر افتاده ی علی اصغر(ع)دو کتف خونی و مشک ابالفضل(ع)کنارعلقمه اشک ابالفضل(ع)صدای ناله ی جانسوز زهرا(س)فرار کودکان در دشت وصحرا همه منزل به منزل در اسارت چنان که شد به آل تو جسارت ...حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته هر آنچه عمه ام زینب(س) کشیده بود هر صبح و شام در پیش دیده ز قلبم میزند بیرون شراره چه کاری سخت تر از انتظاره حسین جان از شما شرمنده هستم گناه امّتم بسته دو دستم چه قدر دیگر بگویم من به امّت دعا باشد کلید قفل غیبت ...حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته حسین جان امّتم بر تو بگریند نمیدانند که خود با من چه کردند هزارو یکصدو هفتادو پنج سال چه کم آنکس که پرسیده زمن حال هزارو یکصدو هفتادو پنج سالچه میداند کسی دارم چه احوال هزارو یکصدو هفتادو پنج سال به دست و پای من زنجیر اعمال هزارو یکصدو هفتادو پنج سال برای عمّه ام زینب میزنم پروبال هزارو یکصدو هفتادو پنج سال به دل مانده هزار امید و آمالحسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته توی کرب و بلای این زمونه آدم قدر ابالفضل(ع) و نمی دونه توی کرب و بلای این زمونه کسی وقت عمل باقی نمی مونه توی کرب و بلای این زمونه چه قدر تیر گنه سویم روونه توی کرب و بلای این زمونه ندارم زینبی حرفم رسونه حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته شما با آن مصیبت ها که دیدی به امید ظهورم پر کشید یخدا داند چه قدر در انتظاری ز خون باری چشمم بی قراری حسین جان کاش بودند عاشقانی زبانی نه حقیقی یاورانی ...گناهان را به اشک خود بشویند ظهورم را بخواهند از خداوندخدا اذن فرج میده به دعوت برای انبیا اینگونه سنتاگر شیعه وفا میکرد به بیعت نبود تاخیر به روی عصر غیبت حسین جان مهدی ام مهدی خسته دلم از بی وفایی ها شکسته ...

ممنون یلدایی الان حسش بهتر اومد واسه خوندن

خواهش

فریدون
کوچه
مهتاب
لااااااایک
آه یلدا
آه
آ..

بی تو ، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم !

در نهانخانه جانم گل یاد تو درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید

یادم آید که شبی با هم از آن کوچه گذشتیم
پر گشودیم و در آن خلوت دلخواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه محو تماشای نگاهت
آسمان صاف و شب آرام
بخت خندان و زمان رام
خوشه ماه فرو ریخته در آب
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب و صحرا و گل و سنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید : تو بمن گفتی :
ازین عشق حذر کن !
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب ، آئینة عشق گذران است
تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است
باش فردا ، که دلت با دگران است
تا فراموش کنی ، چندی ازین شهر سفر کن !

با تو گفتنم :
حذر از عشق ؟
ندانم
سفر از پیش تو ؟
هرگز نتوانم
روز اول که دل من به تمنای تو پَر زد
چون کبوتر لب بام تو نشستم
تو بمن سنگ زدی ، من نه رمیدم ، نه گسستم
باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم
تا به دام تو درافتم ، همه جا گشتم و گشتم
حذر از عشق ندانم
سفر از پیش تو هرگز نتوانم ، نتوانم … !

اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب نالة تلخی زد و بگریخت !
اشک در چشم تو لرزید
ماه بر عشق تو خندید

یادم آید که دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نرمیدم

رفت در ظلمت غم ، آن شب و شبهای دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزده خبر هم
نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم !
بی تو ، اما به چه حالی من از آن کوچه گذشتم

نیما قابلی نداشت

بامداد خیلی قشنگ بود

خواهش میشه...

بسیار زیبا بود

ممنون ندا جون

الهی من قربون اشکات.چراآخه؟

یه غمی دارم...

#عالی

اوهوم

الهی چه نازه...

لباسشو ببین