یه بار هم دنیا رو از نگاه من ببینین
یه بار هم شده پای صدای من بشینین
بیاین بخاطر من یه راه حل بچینین
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم

یه بار دنیا رو ا زنگه من ببینین
یه بار پای صدای من بشینین
بیاین بخاطر هم یه راه حل بچینیم
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم


می‌خوام بدونم شما چه کاری برام کردین؟
به جز اینکه فردای منو خراب کردین؟

نمی‌خوام برم پی‌ مواد و خلاف سنگین
ولی‌ بخدا یه خطّ صافه نوار مغزیم

نه ناله نه داد و هوار نداره تاثیر
دعوای شبای تباهم تمام مستی

منو یادتون رفته خیلی‌ حواس پرتین
امید منو شما نقش بر آب کردین

من دیوانه وار تشنه نوازشم
نمی‌خوام منو دعا کنین تو نماز شب

تو خواسته هامو همه ی نیاز‌ها رو دیدی
بگو جواب این فرزند بی‌ آزار رو میدی؟

بابا تو بت منی یعنی‌ تو خود منی
حال می‌کنم وقتی‌ میبینم دور همیم

بدون شما تنهامو دریغ از یه دوست
به خودم میگم که تو آتیش حقیقت بسوز



یه بار هم دنیا رو از نگاه من ببینین
یه بار هم شده پای صدای من بشینین
بیاین بخاطر من یه راه حل بچینین
بیاین دستامونو در کنار هم بگیریم

یه بار دنیا رو ا زنگاه من ببینین
یه بار پای صدای من بشینین
بیاین بخاطر هم یه راه حل بچینیم
بیاین دستامونو در کنار هم بگه



خیلی‌ وقته این سوال توی مغزمه از قدیم
چرا؟ چرا رفتین تو اون محضر لعنتی؟

سوال که نه کلی‌ عقده تومه
که توی شب‌های تنهاییم مثل جغد شومه

من یه جوون ضعیفم دلم بی‌ طاقته هنوز
چرا اینجام وقتی‌ نداشتین لیاقت منو؟

باشه، بالا سر منم یکی‌ هست ببین
منو از خدا گرفتین میخواین به کی‌ پس بدین؟

به این جماعت گرگ؟ این امانت توست
مادر این ثمر بیداری شبانته خوب

چقدر جلوی دیگران بخوام راز داری کنم؟
چقدر من توی دستای شما پاسکاری شدم؟

چقدر از ترس بعد از جدایی توهم بگیرم؟
چقدر دیگران منو به چشم ترحم ببینن؟

منو ببین یه بیمارم یه بی‌تاب یه قریب
بچه نیستم واسه گریه هم یه تی‌ تاپ بخرین

مادر قصه‌هات بودن واسه ما دوای درد
آخرش میمردن همه ی آدمای بد

با طلاق شما منم میشم آدم بده
بیا خوبی‌ کن و بد بودن رو یادم نده

نه که فک کنین تو این قصه بد شدم
نه
اصلا شاید نباید این حرفارو می زدم
شای جدایی تنها راهه نجات زندگیتونه
شاید به جایی رسیدین که نمیتونین با هم دامه بدین
شایدم...
نمی دونم

کاش نمی رفتی...

هیچ وقت فکر نمی کردم روزی برسه که روزه ی تنهاییمو بشکنمو تنهایی رو از زندگیم دک کنم...

یادم میاد روزی رو که به تنهایی قول دادم که باهاش باشم اونم گفت تا وقتی پیشمه که من بخوام ، بهش گفتم برای همیشه می خوامت اما حالا....

این من بودم که زدم زیر قولم و با زبون بی زبونی ازش خواستم که بره

روزی که تنهایی با ساکش از دنیام خارج شد تو وارد زندگیم شدی ، تو با اون دو تا چشم زلالت

تویی که یهویی وارد دنیام شدی و گفتی دوسم داری ، منه سادم باورت کردم....

از رفتن تنهایی ناراحت بودم اما این ناراحتی در مقابل خوشحالیم بخاطر وجود تو ،تو زندگیم چیزی نبود

روزها گذشت و تو دنیای کوچیکمو بیشتر به تسخیر خودت در اوردی

قدرت چشمات بیشتر از اون چیزی بود که مقابل عظمت و قدرتشون به زانو در نیام ...

زمانی نگذشت که دیوانه وار عاشقت شدم . شدی همه ی وجودم

بخاطر همیشه بودن پیشم، دعا می کردمو فکر می کردم جواب دعاهامو گرفتم...

به جدایی فکر نمی کردم چون حتی فکرشم داغونم می کرد

با هم بودیم ، خوش بودیم مگه نه؟........

دیگه تو روزای ابری و بارونی دلم نمی گرفت چون آسمون دلم با وجود تو آفتابی بود.

گذشت ، گذشت ، گذشت.......

نمی دونم چقدر از بودنت پیشم می گذشت ، روزارو نمی شمردم چون فکر می کردم تا همیشه باهامی اما......

اما یهو ستون زندگیم سست شد ، یهو سقف زندگیم ریخت ، ویرون شد

مثل یهویی اومدنت ، یهویی هم می خواستی بری و رفتی....

انقدر یهویی بود رفتنت که حتی وقت نکردم که التماست کنم که نری

کاش برای یه لحظه هم که شده بود به من فکر می کردی که چی میشم با رفتنت

پوچ شدم خالیه خالی....

یه مرده ی متحرک بودم ، یه مرده که فقط حرکت می کرد و البته روی زمین بود به جای بودن زیر خواروارها خاک

با رفتن تو ، تنهایی برگشت پیشم دیگه اونم تسکین دردم نبود

دیگه اونم نمی خواستم ، تو تنها کسی بودی که می خواستمت ، تنها کسی که می خواستم پیشم باشه

هر روز به امید برگشتنت چشم به در دوختم اما هرگز برنگشتیو من تنها رو با تنهایی تنها گذاشتیو رفتی

رفتی برای همیشه کاش نمی رفتی،
کاش .....

فکر میکنم هر تلخی از حماقت سرچشمه میگیره...جنگ...جدایی..خیانت.. باور..لایک عزیزم

مارگارتا گریتجه که متولد هلند بود در پاریس به رقاصی و فحشا مشغول بود.

او سال 1905 پس از جدایی از همسرش کار خود را شروع کرد و نام مارتا هاری را برای خود برگزید.

او زندگی بی‌بند و باری داشت و با ثروتمندان حشرونشر می‌کرد و در ادامه با بسیاری از سیاستمداران و افسران ارشد نظامی رفت و آمد پیدا کرد.

هلند در جریان جنگ اول جهانی اعلام بی‌طرفی کرد و همین مساله به مارتا اجازه می‌داد آزادانه از مرز کشورهای اروپایی عبور کند.

او در این دوره از سوی دستگاه اطلاعاتی بریتانیا به ظن جاسوسی برای فرانسه تحت نظر قرار داشت هر چند فرانسوی‌ها بعدها این مساله را رد کردند.

در ژانویه 1917 وابسته نظامی آلمان در مادرید پیام رادیویی محرمانه‌ای برای برلین ارسال کرد که در آن به اظهارات جاسوسی با اسم رمز H21اشاره شده بود.

دستگاه اطلاعاتی فرانسه این پیام را رمزگشایی کرد و مشخص شد H21کسی نیست جز مارتا. مارتا در سیزدهم فوریه 1917 در پاریس بازداشت و به اتهام جاسوسی محاکمه شد. او به اعدام محکوم شد و در سپتامبر همان سال در چهل و یک سالگی به جوخه اعدام سپرده شد.