" بزرگترین آزمون ایمان"، زمانی ست که چیزی را می خواهید ...

و بدست نمی آورید! ...

با این حال قادر باشید بگویید :

الحمد لله ... "

این متن رو تو یه وبلاگی خوندم
خیلی تحت تأثیر قرار گرفتم ، خیلی :

"دیروز به مادرم زنگ زدم

بعد از مرگش تلفن ثابت خانه اش را جمع نکردیم

نمی خواهم ارتباطمان قطع شود

هر وقت دلم هوایش را می کند بهش زنگ میزنم

تلفنش بوق میزند

بوق میزند

بوق میزند

وقتی جواب نمی دهد با خودم فکر می کنم

یا برای خرید رفته بیرون یا خانه همسایه است

الان سه ماه و 17 روز می شود

هر وقت دلم هوایش را می کند دوباره زنگ می زنم

شماره ی بیرون را هم ندارم زنگ بزنم بگویم " به مادرم بگید بیاد خونه اش دلم براش تنگ شده "

دوست من اگر مادر تو هنوز خانه است و نرفته بیرون

امروز بهش زنگ بزن

برو پیشش

باهاش حرف بزن

یک عالمه بوسش کن

صورتتو بچسبون به صورتش

محکم بغلش کن

بگو که دوستش داری

و گرنه وقتی بره بیرون خیلی باید دنبالش بگردی

تازه مطمئن باش پیداش نخواهی کرد ، چون که

باور کنید بیرون شماره ندارد"

روزهای رفته به چوب کبریت های سوخته می مانند

جمع آوری شده در قوطی خویش

هر کاری می خواهی بکن

آن ها دوباره روشن نمی شوند

فقط سیاهی آن ها دستت را آلوده می کند

چقدر حقیر هستند و کوچک آنهایی که وقتی اشتباه می کنند نه توانایی اقرار دارند ونه قدرت عذرخواهی....

یارو زنگ میزنه رادیو: الو سلام رادیو پیام؟؟!!
خانمه : بله بفرماید.
میگه : من یه کیف پیدا کردم توش 50میلیون پوله.
خانمه : افرین بە شما، میخواهید از این طریق پیام بگذارید که صاحبش پیدا بشه ؟؟
جواب میده : نه میخام یه آهنگ غمگین واسه صاحبش درخواست کنم!

آنگاه که بغضهای تنهایی رو ساحلهای دور می کوبند.





تو مرا خواهی شنید





حتی اگرگوش دریا از گریه های من پرشود.

غریبه در حال عبور از جاده ای بی انتها بود

و زیر لب با خود می گفت :

جاده ی بیچاره

تو هیچوقت معنای عشق را نخواهی فهمید





و جاده در دل خود می گفت :

لعنت به این عشق

سال هاست که با التماس زیر پای تو افتاده ام

و برای برگشتت جاده شدم ولی تو هرگز نفهمیدی

شده هرگز دلت مال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟

نگاهت سخت دنبال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟


برایت اتفاق افتاده در یک کافه ی ِ ابری

ته ِ فنجان ِ تو فال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟


خوش و بش کرده ای با سایه ی ِ دیوار وقتی که

دلت جویایِ احوالِ کسی باشد که دیگر نیست؟



چه خواهی کرد اگر هربار گوشــــی را که برداری

نصیبت بوقِ اشغالِ کسی باشد که دیگر نیست؟



حواس ِ آسمانت پرت روی ِ شیشه های ِ مه

سکوتت جار و جنجالِ کسی باشد که دیگر نیست



شب ِ سرد ِ زمستانی تو هم لرزیده ای هرچند

به دور ِ گردنت شال ِ کسی باشد که دیگر نیست؟



تصور کن برای ِ عیدهـای ِ رفته دلتنگی

به دستت کارت پستال ِ کسی باشد که دیگر نیست



شبیـه ِ ماهی ِ قرمز به روی ِ آب می مانی

که سین ات هفتمین سال ِ کسی باشد که دیگر نیست



شود هر خوشه اش روزی شرابی هفتصد ساله

اگر بغضت لگدمال ِ کسی باشد که دیگر نیست



چه مشکل می شود عشقی که حافظ در هوای ِ آن

الا یا ایها الحال ِ کسی باشد که دیگر نیست



رسیدن سهم ِ سیب ِ آرزوهایت نخواهد شد

اگر خوشبختی ات کال ِ کسی باشد که دیگر نیست



... شهراد میدری ...

"سرت "



را



هرکجا میخواهی




•گرم کن•



"دلت "



پیش من است



خیالم تخت است

پسر کوچکی وارد مغازه ای شد، جعبه نوشابه را به سمت تلفن هل داد. بر روی جعبه رفت تا دستش به دکمه های تلفن برسد و شروع کرد به گرفتن شماره. مغازه دار متوجه پسر بود و به مکالماتش گوش می داد. پسرک پرسید: «خانم، می توانم خواهش کنم کوتاه کردن چمن های حیاط خانه تان را به من بسپارید؟» زن پاسخ داد: «کسی هست که این کار را برایم انجام می دهد.» پسرک گفت: «خانم، من این کار را با نصف قیمتی که او می دهد انجام خواهم داد.» زن در جوابش گفت که از کار این فرد کاملا راضی است. پسرک بیشتر اصرار کرد و پیشنهاد داد: «خانم، من پیاده رو و جدول جلوی خانه را هم برایتان جارو می کنم. در این صورت شما در یکشنبه زیباترین چمن را در کل شهر خواهید داشت.» مجددا زن پاسخش منفی بود. پسرک در حالی که لبخندی بر لب داشت، گوشی را گذاشت. مغازه دار که به صحبت های او گوش داده بود به سمتش رفت و گفت: «پسر...، از رفتارت خوشم آمد؛ به خاطر اینکه روحیه خاص و خوبی داری دوست دارم کاری به تو بدهم.» پسر جوان جواب داد: «نه ممنون، من فقط داشتم عملکردم را می سنجیدم. من همان کسی هستم که برای این خانم کار می کند. « ای کاش ما هم عملکرد خود را بسنجیم

درد های مرا اگر هم بخواهی نمی توانی بخوانی ...!
اینجا درد های مرا با خودکار سفید نوشته اند.
باید روزگارت سیاه باشد تا همدرد من باشی.....

روزهای سخت، همچون برگهای پاییزی شتابان فرو می ریزند،

در زیر پاهای تو، اگر بخواهی...

فراموش نکن !

برگهای پاییزی بی شک در تداوم بخشیدن به مفهوم درخت

و مفهوم بخشیدن به تداوم درخت، سهمی از یاد نرفتنی دارند...

همه چیز گاه اگر کمی تیره می نماید .


باز روشن می شود زود،




تنها فراموش مکن این حقیقتی است:




بارانی باید٬ تا که رنگین کمانی برآید





و لیموهایی ترش ،





تا که شربتی گوارا فراهم شود





و گاه روزهایی در زحمت،





تا که از ما، انسان هایی تواناتر بسازد؛



خورشید دوباره خواهد درخشید، خیلی زود



و تو خواهی دید ...