متاسفانه مطلع شدیم که "مجید خراطها" از خوانندگان پاپ کشور که چند سالی است فعالیت هنری خود را آغاز کرده، به دلیل ابتلا به بیماری تنفسی، به بیمارستان منتقل شد.



پس از زلزله آذربایجان شرقی اولین هنرمندی که در مناطق زلزله زده حضور داشت و به کمک آسب دیده گان شتافت مجید خراطها بود.

"خراطها" به همراه تعدادی از طرفدارانش به مدت 4 روز در مناطق روستایی به امداد رسانی مشغول بودند اما به دلیل آلودگی و عفونی بودن منطقه در بیمارستان بستری شد.

برای سلامتی این خواننده خوب کشورمان دعا کنیم.

مجادله نکن
..............

پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه و ‏آله و سلّم :

پارساترین مردمان، كسى است كه مجادله را رها كند

هرچند حقّ با او باشد .

............................

أمالی الصدوق : 28 / 4 منتخب میزان الحكمة : 512

احساسم را نمی فروشم؛ . . .

حتی به بالاترین بها! . . .

ولی . . .

آنگونه كه بخواهم خرج میكنم . . . .

برای آنهایی كه لایق هستند .

هر که گردد پاک طینت محرم دلها شود

هر که در خون صاف گردد قابل مینا شود

از دهان گل شنیدم بر سر بازار گفت

هر که با ناکس نشیند عاقبت رسوا شود

من دلم می خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست کنج هر دیوارش دوستهایم بنشینند آرام گل بگو گل بشنو هرکسی می خواهد وارد خانه پر عشق و صفایم گردد یک سبد بوی گل سرخ به من هدیه کند شرط وارد گشتن شست و شوی دلهاست شرط آن داشتن یک دل بی رنگ و ریاست بر درش برگ گلی می کوبم روی آن با قلم سبز بهار می نویسم ای یار خانه ی ما اینجاست تا که سهراب نپرسد دیگر " خانه دوست کجاست؟ "( فریدون مشیری )

از محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست محرم ماه غم نیست ماه عشق است محرم مَحرم درد حسین است

باز باران ، بی طراوت ، کو ترانه؟! سوگواری ست ،رنگ غصه ، خیسی غم ، می خورد بر بام خانه ، طعم ماتم . یاد می آرم که غصه ، قصه را می کرد کابوس ، بوسه می زد بر دو چشمم گریه با لبهای خیسش. می دویدم، می دویدم ، توی جنگل های پوچی ، زیر باران مدیحه ، رو به خورشید ترانه ، رو به سوی شادکامی . می دویدم ، می دویدم ، هر چه دیدم غم فزا بود ، غصه ها و گریه ها بود ، بانگ شادی پس کجا بود؟ این که می بارد به دنیا ، نیست باران ، نیست باران ، گریه ی پروردگار است، اشک می ریزد برایم. می پریدم از سر غم ، می دویدم مثل مجنون ، با دو پایی مانده بر ره از کنار برکه ی خون. باز باران ، بی کبوتر ، بوف شومی سایه گستر ، باز جادو ، باز وحشت ، بی ترانه ، بی حقیقت ، کو ترانه؟! کو حقیقت؟! هر چه دیدم زیر باران ، از عبث پر بود و از غم ، لیک فهمیدم که شادی مرده او دیگر به دلها ، مرده در این سوگواری...

از محرم شدو دلها شکست از غم زینب دل زهرا شکست ......باز محرم شد و لب تشنه شد از عطش خاک کمرها شکست ......آب در این تشنگی از خود گذشت دجله به خون شد دل صحرا شکست .....قاسم ولیلا همه در خون شدند این چه غمی بود که دنیا شکست...

با من صنما دل یك دله كن * گر سر ننهم آنگه گله كن<br> مجنون شده ام از بهر خدا * زان زلف خوشت یك سلسله كن <br>سی پاره بكف در چله شدی * سی پاره منم ترك چله كن <br>مجهول مرو با غول مرو * زنهار سفر با قافله كن <br>ای مطرب دل زان نغمه خوش * این مغز مرا پر مشغله كن<br> ای زهره و مه زان شعله رو * دو چشم مرا دو مشعله كن<br> ای موسی جان شبان شده ای * بر طور برو ترك گله كن <br>نعلین زد و پا بیرون كن و رو * در دست طوی پا آبله كن <br>تكیه گه تو حق شد نه عصا * انداز عصا وان را یله كن <br>فرعون هوا چون شد حیوان * در گردن او رو زنگله كن