در این رویای دلنشین تنهای دلهای ما هستند که باهم نجوا میکنند، گویی از پیوند دستهای ما روح ما هم به هم پیوند خورده و چه زیباست رویای با توبودن......."

اي ستونهاي زمين، گلدسته ‏هاي سربلند اي رواق زرنگار آيينه‏ هاي بند بند اي مقرنس هاي چوبي گنبد زرين کلاه‏ بر سر آن آستان پرشکوه بي‏گزند بر سر هفت آسمان آن مهربان افراشته‏ چتري از بال کبوتر، از حرير و از پرند دست او اينک پناه آهوان خسته است‏ بال بگشاييد از شوق آهوان در کمند! کفتران آسماني هم اسير دام او مي‏کشاند هر دلي را در رهاييها به بند ياد او در عمق دلها مي‏شکوفد همچو نور نام او در کام جانها مي‏تراود همچو قند اي حضور هشتمين! افتادگان غربتيم‏ دست ما را هم بگير از لطف اي بالا بلند!

من به آمار زمین مشکوکم تو چطــــــــــور؟ اگر این سطح پر از آدمهاســـــــــــــــــــــت پس چرا این همه دلها تنهاســـــــــــــــت؟ بیخودی می گویند هیچ کس تنها نیست چه کسی تنهانیست؟ همه از هم دورند همه در جمع ولی تنهاینـــــــــــــــــــــــــــــد من که در تردیدم تو چطور؟ نکند هیچکسی اینجا نیســـــــــــــــــــــــــت گفته بود آن شاعر : هر که خود تربیت خود نکند حیوان است آدم آنست که او را پدر ومادر نیســـــــــت من به آمار،به این جمــــــــــــــــــــــــــــع و به این سطح که گویند پر از آدمهاست مشکوکم نکند هیچکسی اینجا نیســــــــــــــــــــت من به آمار زمین مشکوکــــــــــــــــــــم چه کسی گفته که این سطح پر از آدمهاست؟ من که می گویم نیست گر که هست دلش از کثرت غم فرســـــــوده ست یا که رنجور و غریــــــــــــــــب خسته ومانده ودر مانده براه پای در بند و اســـــــــــــــــــیر سرنگون مانده به چــــــــــاه خسته وچشــــــــــــم به راه تا که یک آدم از آنچا برسد همه آن جا هستــــــــــند هیچکس آن جا نیست

آفتابِ عالم آرا آفتابي مي‌كند
با اشعه رنگِ دلها را شهابي مي‌كند
اين چه دريائيست اعجازي حسابي مي‌كند
چشم هر بيننده‌اش را نقره آبي مي‌كند
خود دل است اين، دلبر...بیشتر است اين، رهنما و رهبر است
اين رسول حق محمّد، حضرتِ پيغمبر است