#قشنگ_بود #داستان ش

#زیبا....

#زیبا

در سال های دور زبان به زبان یا به قول معروف سینه به سینه به گوش ما رسیده؛ جوانی ساکن یکی از آبادی های ساکن شهرکرد چهارمحال و بختیاری به قول همشهری هایش از شانس خوبی برخوردار نبوده و به آدمی جنجالی معروف بوده که به هر جا پا می گذاشته، اگر اتفاق یا حادثه ای ناگوار روی می داده، بلافاصله نظرها روی او جلب می شده و اگر هم در آن درگیری تقصیری نداشته از اقبال بدش او را گناهکار دانسته که به طور مثال اگر در فلان دعوا میانجی نمی شد یا شرکت نمی کرد، چنین و چنان نمی شد. جوان بیچاره به خودش هم امر مشتبه شده بود که از شانس خوبی برخوردار نیست.

از قضای روزگار و دست حوادث، جوان بداقبال چنان دلباخته دختری از اهالی آبادی می شود که دست مجنون را از شدت عشق از پشت می بندد. آوازه عاشق شدن جوان در آبادی می پیچد، در حالی که خود دختر هم بی میل نبوده به همسری او درآید، اما سابقه ناخوشایند جوان عاشق موجب می شود خانواده دختر موافق به آن ازدواج نباشند، بلکه عده ای آن وصلت را شوم می دانند.

جوان ناامید می شود، خواستگاری دیگر گوی سبقت از او می رباید. بعد از خواستگاری و موافقت پدر و مادر دختر، بساط جشن برپا می شود. جوان عاشق هم برای دختر آرزوی خوشبختی می کند و چون قادر نبوده از نزدیک تماشاگر جشن عروسی کسی باشد که از جان بیشتر دوستش داشته، ایام حنابندان و جشن و پایکوبی از آبادی خودش دور می شود و به کوه های اطراف پناه می برد.

کوه هایی که آب های برف های زمستان به هم پیوسته تشکیل رودخانه ای بزرگ می دهد. جوان عاشق که دستش از همه چیز کوتاه شده برای تسکین دل عاشقش از دشت و دمن و کوه صحرا دسته گل زیبایی می چیند. از آنجا که می داند رودخانه از روبه روی خانه عروس عبور می کند. دسته گل را به آب می اندازد که شاید نگاه عروس به آن بیفتد.

روبه روی خانه دختربچه ها و پسران خردسال مشغول بازی هستند. تا نگاهشان به دسته گل می افتد هر یک برای گرفتن گل از دیگری سبقت می گیرند. دختر،خواهر عروس برای گرفتن دسته گل خودش را به رودخانه می زند. گرداب او را در خودش غرق می کند. دخترک از دنیا می رود و عروسی به عزا تبدیل می شود.

جوان عاشق بعد از یکی دو روز به آبادی برمی گردد. روبه روی قهوه خانه ای ماتم زده می نشیند. ماجرا را برایش شرح می دهند که جشن عروسی تبدیل به عزا شد. چرا؟ علت را توضیح می دهند.

جوان عاشق دست پشت دست می زند. آه از نهادش بلند می شود و ماجرا را شرح می دهد که دسته گل را او برای عروس فرستاده بوده و مردم به او می گویند: «پس اون دسته گل را تو به آب داده بودی» .

20. اندونزی :مجمع الجزایر هند(فرانسوی)

21. انگلیس :سرزمین پیر استعمار(ژرمنی)

22. اوروگوئه :شرقی

23. اوکراین :منطقه مرزی(اسلاوی)

24. ایالات متحده امریکا :از نام آمریگو وسپوچی دریانورد ایتالیایی

25. ایتالیا : شاید به معنی ایزد گوساله (یونانی)

26. ایران : سرزمین آریایی‌ها٬ برگرفته از واژهٔ �آریا� بمعنی نجیب و شریف

27. ایرلند : سرزمین قوم ایر(انگلیسی)

28. ایسلند : سرزمین یخ (ایسلندی)

29. باهاما : دریای کم عمق یا ریشدارها(اسپانیایی)

30. بحرین : دو دریا (عربی)

31. برزیل : چوب قرمز

32. بریتانیا : سرزمین نقاشی شدگان(لاتین)

33. بلژیک : سرزمین قوم بلژ (از اقوام سلتی)، واژه بلژ احتمالاً معنی زهدان و کیسه میداده .

34. بلیز : یا از نام دزدی دریایی به نام والاس یا از واژه‌ای بومی به معنای آب گل آلود

35. بنگلادش : ملت بنگال (بنگلادشی)

36. بوتان : تبتی تبار

37. بوتسوانا : سرزمین قوم تسوانا

38. بورکینافاسو : سرزمین مردم درستکار (از زبان‌های موره �دیولا(

39. بولیوی : از نام سیمون بولیوار مبارز رهایی بخش آمریکای لاتین

40. پاراگوئه : این سوی رودخانه

41. پاکستان : سرزمین پاکان(فارسی /دری)

42. پاناما :جای پر از ماهی(زبان کوئِوا)

43. پرتغال : بندر قوم گال (از اقوام سلتی) (لاتین)

44. پورتوریکو : بندر ثروتمند (اسپانیایی)

45. تاجیکستان : سرزمین تاجیک ها(فارسی /دری)

46. تانزانیا :این نام از همامیزی تانگانیگا(سرزمین دریاچه تانگا) + زنگبار است

47. تایلند :سرزمین قوم تای

48. ترکمنستان : سرزمین ترک +ایمان=ترکیمان=ترکمان= ترکمن(سرزمین تورک هایی که مسلمان شده اند)،مربوط به سده های آغازین اسلام

49. ترکیه : سرزمین قوی‌ها (ترکی با پسوند عربی)

50. جامائیکا : سرزمین بهاران

51. جیبوتی : شاید به پادری بافته از الیاف نخل می گفتند(زبان آفار)

52. چاد : دریاچه ( زبان بورنو)

53. چین :سرزمین مرکزی(چینی)

54. دانمارک : مرز قوم "دان"

55. دومینیکن : کشور دومینیک مقدس (اسپانیایی)

56. روسیه : کشور روشن ها، سپیدان (شاید از ریشه سکایی"راؤش" )

57. روسیه سفید (بلاروس ):درخشنده(روس) سفید(روسی)

58. رومانی : سرزمین رومی ها

59. زلاند نو :زلاند جدید(زلاند نام یکی از استان های هلند به معنای دریاست)

60. ژاپن : سرزمین خورشید تابان(ژاپنی)

61. ساحل عاج :ساحل عاج

62. سریلانکا : جزیره باشکوه (سنسکریت)

63. جزایر سلیمان :از نام حضرت سلیمان

64. سوئد : سرزمین قوم "سوی"

65. سوازیلند :سرزمین قوم سوازی

66. سوئیس : سرزمین مرداب

67. سودان : سیاهان(عربی)

68. سوریه : سرزمین آشور (سامی)

69. سیرالئون : کوه شیر

70. شیلی : پایان خشکی- برف (از زبان بومی آنجا)

71. صحرا :بیابان(عربی)

72. صربستان :سرزمین قوم صرب(یوگسلاوی: سرزمین اسلاو های جنوب)

73. عراق : شاید ازایراک به معنای ایران کوچک(فارسی)

74. عربستان سعودی : سرزمین بیابانگردان در تملک خاندان خوشبخت. واژه عرب به معنی گذرنده و بیابانگرد است. سعود یعنی خوشبخت .

75. فرانسه : سرزمین قوم فرانک (از اقوام سلتی)

76. فلسطین : یکی از اسامی قدیم رود اردن

77. فنلاند :سرزمین قوم "فن"

78. فیلیپین :از نام پادشاهی اسپانیایی به نام فیلیپ

79. قرقیزستان : سرزمین چهل قبیله (قرقیزی)

80. قزاقستان : سرزمین کوچگران (قزاقی)

81. قطر :شاید به معنای بارانی(عربی)

82. کاستاریکا :ساحل غنی(اسپانیایی)

83. کانادا : دهکده (زبان سرخپوستی"ایروکوئی" )

84. کلمبیا :سرزمین کلمب(کریستف کلمب)(اسپانیایی)

85. کنیا : کوه سپیدی (زبان کیکویو)

86. کویت : دژ کوچک (هندی-عربی)

87. گرجستان :سرزمین کشاورزان(یونانی)

88. لبنان :سفید(عبری)

89. لهستان : سرزمین قوم "له"

90. لیبریا : سرزمین آزادی

91. مجارستان :سرزمین قوم مجار (مجاری)

92. مراکش مغرب)

93. مصر : شهر - آبادی

94. مقدونیه : سرزمین کوه نشین ها، بلندنشین‌ها (یونانی)

95. مکزیک :اسپانیای جدید(اسپانیایی)

96. موریتانی : سرزمین قوم مور (لاتین)

97. میکرونزی :مجمع الجزایر کوچک(فراسوی)

98. نروژ : راه شمال

99. نیجر : سیاه (لاتین)

100. نیجریه : سرزمین سیاه (لاتین)

101. نیکاراگوئهدریای نیکارائو (نام مردم آن منطقه) - آگوئه (اسپانیایی)

102. واتیکان : گرفته شده از نام تپه‌ای به نام واتیکان (اتروسکی)

103. ونزوئلا : ونیز کوچک

104. ویتنام : اقوام "ویت" جنوبی(ویتنامی)

105. ویلز :بیگانگان(ژرمنی)

106. هلند : سرزمین چوب (آلمانی)

107. هند :پر آب (فارسی باستان)

108. هندوراس : ژرفناها (اسپانیایی)

109. یمن : خوشبخت

110. یونان : سرزمین قوم "یون
#جالب_بودا

معرکست