آهای روزگار
درست است که من
راه های نرفته زیاد دارم
اما خودت هم میدانی
با تو زیاد راه آمده ام
پس کاری کن
که ما در کنار هم
عاشقانه نفس بکشیم


دوری وجدایی بس است

کاش...

باز معلمی بود و انشایی میخواست...

"روزگار خود را چگونه میگذرانید"؟

تا چند خط برایش درددل کنم...

بگویم از این روزهای .......

با خطی زیبا در آخرین صفحه اش نوشته بود :
مراقب باش؛
دست روزگار هلت میده …
ولی قرار نیست تو بیفتی …
اگر بی تاب نباشی و خودت را به آسمان گره زده باشی اوج میگیری …
به همین سادگی …

گاهی آدم به جایی می رسد که دست به خودکشی می زند!!!
نه اینکه تیغ بردارد رگش را بزند... نه...
قید احساسش را می زند... و تو او را بی احساس می خوانی و چه می دانی روزگار با او چه کرده ....

من شرمنده ام از بی عدالتی که کودکی تو را کشت .....

هیچ نیازی نیست به تماشای دلقکی روانه ی سیرک شوی

خنده ات که تلخ باشد و دلت خون و چشمانت تر از بی مهری روزگار ...

تو عین همان دلقکی .

باور نمی کنی ؟ آیینه ای دست بگیر و به تماشای خودت بنشین

دل استــ دیگر خستــه میشود …

بی حوصله میشــود …

از روزگار از آدمـــــــها از خــودشـــــ

از این قابــها , از اثباتــ , از تـــــوضیــح

از کلماتــــی که رابـــطه ها را به گند میکشـــد

از اینـــ همه مهربانیــ کردن

و نا مهربانی دیدنــ , از ســـــنگ صبور بودن

و آخــــر هم مُهر ســنگ بودن خوردنـــــ

از زهــر حرفــ هایی که

تــــا آخر عمـــر آدم را مـــی آزارد …

خســـــته ام …

کــــآش مـــیــشـد خــودمـــو یـــہ جــآیی جــآ بـذارم…

و بـــرگـــردم بــبــیـنــم …

دیــگـہ نـیــســتــم …!

صدا میكنم " تــــــــــــو " را

این " جانی " كه میگویی ،

جانم را میگیرد!

نزن این حرف ها را !

دل من جنبه ندارد.

موقعی كه نیستی ،

دمار از روزگارم در می آورد...

گله های یه دختر از روزگار...!من درکشوری زندگی میکنم که با خدایم عربی سخن میگویم... مگر زبان من پارسی نیست؟من در کشوری هستم که حتی برای عبادت خدا باید از او رو بگیرم...
مگر خدا مرد است که باید از او هم روگرفت...
وحتی روی پرچم کشورم هم کلمه عربی نوشته است...در کشوری که آرزوی بازی باموهایم بر دلم مانده است...
در کشوری که نمی توانم آرزو کنم به استادیوم بروم...
چون مرد ها شعار های آب نکشید میارند...در کشوری که فاحشه وفرشته متضاد اند...
باکره ای که با هزار نفر میپرد فرسته است امادختری که یک بار فریب خورد و بکارتش خط خورد فاحشه است...
درکشوری که پسرهایش باکلاس بودن را در بیرون گذاشتن کش شورت
می بینند بعضیارو انقدر باید توکف گذاشت تاحسابی تمیز شن...ck…در کشوری که دختر ها سکوت میکنند...ولی سکوت نابودشان میکند...
در کشوری هستم که نگاه هم وطنانم روی برجستگی های بدن جنس مخالف دوران میکند...
متتعلق به کشوری هستم که دختر هایش غم هایشان را زیر آرایش مدفوع میکنندوپسرهایش در دود وسیگارپنهان میکنند...
از کشوری هستم که اگر سر به زیر ومعصوم باشی تورابه دهاتی بودن محکوم میکنندواگر مدرن وامروزی باشی محکوم میشوی به بی خانواده بودن...در کشوری که دختر بودن تاوان دارد... تاوانش هم هرزگی است...
کشوری که عشق یعنی برهنگی تن نه برهنگی احساس...من کشوری دارم که دخترانش روزها مردانه میجنگند ولی شبها خیس است از هق هق دخترانه...دختران کشورم دیگر مردی شدندبی صدا گریه میکنند...بی صدا می شکنند...
در کشوری هستم که مرد هایش زن بودن را فقط به تن میبینند..در کشوری که مرد هایش از زن بودن هیچی نمی دانند ولی تن را میبینند...
کاش به جای آنکه اسم مرد را به رک بکشند کمی مرد بودند...در کشوریم که زن ها را ارشاد میکنند تا مرد ها ارشاد شوند...یا ایها لناس...بگویید ببینم... همیشه گفته اید خواهرم... حجاب یکبار هم گفته اید...برادرم نگاهت؟؟...چرا من را ارشاد میکنند تا آنها ارشاد شوند؟
از کشوریم که مردها نمیدانند زن ها تاعاشق نباشند...نمیبویند...نمیبوسندوتسلیم نمیکند رویاهای عریانش را...
در کشوری که دختر هایش یواش یواش دارن میفهمند برای خوشبختی نیاز به مردی که اورا دوست داشته باشد ندارند...و کمکم یاد میگیرند برحقوق خود واقف باشندوبرای گرفتن برابری در مقابل مردان استوار باشند... در کشوری که موقع عوض کردن پوشک بچه(ادامه)..