استاد: وقتی بزرگ شوی چه میکنی ؟
شاگرد: عروسی

استاد: نخیر منظورم اینست که چی میشوی ؟
شاگرد: داماد

استاد: او ه ه ،منظورم اینست وقتی بزرگ شوی چی حاصل میکنی ؟
شاگرد: زن

استاد: احمق ، وقتی بزرگ شوی برای پدر و مادرت چه میکنی ؟
شاگرد: عروس میگیرم

استاد: لعنتی ، پدر و مادرت در آینده از تو چی میخواهد ؟
شاگرد : نوه استاد

ﺳﻼﻣﺘﯽ ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻋﺸﻘﺶ ' ,
ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺖ ' ﺭﻓﺖ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺗﺎﻻﺭ ﻧﺸﺴﺖ ﺍﻣﺎ
ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺭﻭ ﺑﻬﻢ ﻧﺰﺩ ...
ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ﺗﺎ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ ... ﻋﺮﻭﺱ ﺍﻭﻣﺪ
ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺶ ﻫﺪﯾﻪ ﻣﯿﺪﺍﺩﻥ ...
ﭘﺴﺮ ﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﻫﺪﯾﻪ ﺷﻮ ﺩﺍﺩ ... ﻋﺮﻭﺱ ﮔﻔﺖ
ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻪ ؟
ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻮﻥ ﻗﺮﺁﻧﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﻗﺴﻢ
ﺧﻮﺭﺩﯼ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﺸﯽ ... "

ﺑﺴﻼﻣﺘﯽ ﭘﺴﺮﯼ ﮐﻪ ﺷﺐ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﻋﺸﻘﺶ ﻣﺴﺖ ﻣﺴﺖ ﺭﻓﺖ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺗﺎﻻﺭ ﻧﺸﺴﺖ. ﺍﻣﺎ ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺭﻭ ﺑﻬﻢ ﻧﺰﺩ ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﯿﺎﺩ ﺑﯿﺮﻭﻥ .ﻋﺮﻭﺱ ﺍﻣﺪ ﻫﻤﻪ ﺑﻬﺶ ﻫﺪﯾﻪ ﺩﺍﺩﻥ ﭘﺴﺮ ﻫﻢ ﺭﻓﺖ ﻫﺪﯾﻪ ﺷﻮ ﺩﺍﺩ ﻋﺮﻭﺱ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﭼﯿﻪ؟؟؟ ﭘﺴﺮ ﮔﻔﺖ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻗﺮﺍﻧﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺑﻬﺶ ﻗﺴﻢ ﺧﻮﺭﺩﯼ ﻣﺎﻝ ﻣﻦ ﺑﺸﯽ !!!!!.....ﺑﺴﻼﻡﺗﯽ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻋﺎﺷﻘﺎ ﻭ ﺩﺍﻏﻮﻧﻬﺎﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍﺍ

آﺩﻣﺎیی ﮐﻪ ﺗﻮ ﺗﺎﺑﺴﺘﻮﻥ ﺳﺮﻣﺎ ﻣﻴﺨﻮﺭﻥ:
ﻫﻤﻮﻧﺎﻳﻴﻦ ﮐﻪ ﻣﻴﺨﻮﺍﻥ ﺑﺮﻥ ﻋﺮﻭسی ﮐﻔﺘﺮ گند میزنه به لباسشون
ﻣﻴﺮﻥ ﺗﻮﺍﻟﺖ ﺁﺏ ﻗﻄﻊ ﻣﻴﺸﻪ
ﻣﺎﺷﻴﻨﺸﻮﻧﻮ ﻣﻴﺒﺮﻥ ﮐﺎﺭﻭﺍﺵ ﺑﻌﺪﺵ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﻴﺎﺩ
ﺭﻭﺯﻱ ﮐﻪ ﻣﺎﺷﻴﻦ ﻧﺪﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻦ ﺑﺎﺭﻭﻥ ﻣﻴﺎﺩ
کلا به اینا دست نزنید چون خیلی داغونن!

وچه گفتی سهراب؟قایقی خواهم ساخت...
باکدوم عمردراز؟
نوح اگرکشتی ساخت عمرخودراگذراند،با تبر روز و شبش،بردرختان افتاد
سالیان طول کشید،عاقبت اماساخت،
پس بگوای سهراب...شعرنوخواهم ساخت بیخیال قایق...
باکه میگفتی...
تاشقایق هست زندگی باید کرد؟
این سخن یعنی چه؟
باشقایق باشی...زندگی خواهی کرد
ورنه این شعروسخن
یک خیال پوچ است پس اگرمیگفتی...
تاشقایق هست حسرتی باید خورد،جمله زیباترمیشد
توببخشم سهراب...
که اگردرشعرت،نکته ای آوردم،انتقادی کردم
بخدا دلگیرم،ازتمام دنیا،ازخیال ورویا بخدا دلگیرم،
بخدامن سیرم،من جوانی پیرم
زندگی رویانیست
زندگی پردرداست
زندگی نامرداست،زندگی نامرداست...

#شیون #فومنی #گیلکی
اَمی ماران گیلکی دوعا کونید
گیلانِ لبظ خودایا صدا کونید
خوشانِ جی جاکی دستانِ ذرهَ
گیله تجربه مرهَ دوا کونید
دوشمنا نفرین و دوستانا دوعا
گوشت و ناخوناَ اَجور سیوا کونید
دمبتو ابریدی آسمان جیر
عروسهِ گریه مرهَ عزا کونید
پسرِه ... دُخترِه ... خانه مرداکهِ
خوشانِ جانَ ذرهَ فیدا کونید
نیشینید پینیک پاره سر تنایی
مرداکِ نیم تنه یاَ قبا کونید
عینهو بسوخته کوسر آدمان
هفت ساله کهنه جورفاَ پا کونید
فچمید وقتی کی آب واغوشتنهِ
آسمان کمراَ دولا کونید
همه تاَ سرده زمستان شبانهِ
موشاَ نقل میانی پیچا کونید
دیهاتِ کل کچلانَ اوسانید
نقلِ من ئی چکِ پادشا کونید
وختی که جوان اونه شین جاهیله
همساده کورکی یاَ کدخودا کونید
آفتابِ زال درون بج بنی وخت
فکر مشهد ذکر کربلا کونید
غریبهَ وقتی دینید بی کس و پوشت
بمیرم یادِ ایمام رضا کونید
نیبه هیچّی اوشانهِ ویرجا اویر
حقاَ حق گید ناحقا نیگا کونید
وختی دیلخور ج سال و زمانه اید
هاَچینهِ هیچّی ر کارِها کونید
دوکونید ئیشکورِ خوردهَ طبجَه
من نانم کو چشم اَمرهَ پا کونید
هرّه پیش وختی هوا خوشی کونهِ
کیشکاناَ دانه دهید بلا کونید
اُردیک وشلختاناَ هولی هولی
ئیشمارید ئی تا ئی تا بجا کونید
تا اَمی جنگلاَ اَربادار دره
غوله چمیایاَ دوشاب پلا کونید
اَمی ماران همه روز زندگی
مرگاَ رخشن گیریدی فنا کونید
دوتا پا دارید دوتام قرضاَ کنید
خانه کاروبارا روبرا کونید
روزی صدبار میریدی زندهَ بیدی
خوشانِ دیناَ اَجور ادا کونید
آشنا غورصه بیگانه دردسر
خوشاناَ صدجوری مبتلا کونید
نیشینید نماز سر روبه خودا
شیونم آخر پسر دوعا کونید
---------------------------------------------------------------------------------------------------
برگردان فارسی
مادران ما

مادرانمان به لهجه ی گیلکی دعا می کنند
و خدا را بهمان لهجه صدا می کنند
زخمهای دستانش را با تجارب
داروی گیاهی دوا می کنند

دشمن را نفرین و دوست را دعا
اینگونه گوشت را از ناخن جدا می کنند

در زیر آسمان ابر دلگرفته اند
گریه هایشان عروسی را عزا می کنند

بخاطر پسر و دختر و مرد خانه ی خود
جان شیرینشان را فدا می کنند
بر سر وصله پاره دوزی که تنهائی می نشینند
قبای مردخانه را کلاه می کنند
همچون آدمهای کوه نشین قحطی دیده
جوراب کهنه ی هفت ساله را بپا می کنند

بگاهی که برای برداشتن آب از چاه خم می شوند
کمر آسمان را میشکنند

ﻭﺍﮐﻨﺶ ﺁﻗﺎﯾﻮﻥ ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﺭﺍﯾﺶ ﺧﺎﻧﻮﻣﺎﺷﻮﻥ :

ﻣﻮﻗﻊ ﺧﺮﯾﺪ : ﻣﮕﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﺮﯼ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ؟!

ﻣﻮﻗﻊ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ : ﻣﮕﻪ ﺩﺍﺭﯼ ﻣﯿﺮﯼ ﻋﺮﻭﺳﯽ؟!

ﻣﻮﻗﻊ ﻋﺮﻭﺳﯽ : ﻣﮕﻪ ﺗﻮ ﻋﺮﻭﺳﯽ؟!