(شهریار)

محمد جان

چقد همتون ناامیدید تا زمانی که عاری از گناه بشم پاک پاک ... نوه و نتیجمو ببینم

خوشگلی بابا یکم شلخته ای فقط

باحال بود

سالها گذشت و مرد جوان در کار و تجارت موفق شد . خانه زیبایی داشت و خانواده ای فوق العاده . یک روز به این فکر افتاد که پدرش ، حتماً خیلی پیر شده و باید سری به او بزند . از روز فارغ التحصیلی دیگر او را ندیده بود . اما قبل از اینکه اقدامی بکند ، تلگرامی به دستش رسید که خبر فوت پدر در آن بود و حاکی از این بود که پدر ، تمام اموال خود را به او بخشیده است . بنابراین لازم بود فوراً خود را به خانه برساند و به امور رسیدگی نماید . هنگامی که به خانه پدر رسید ، در قلبش احساس غم و پشیمانی کرد . اوراق و کاغذ های مهم پدر را گشت و آنها را بررسی نمود و در آنجا ، همان انجیل قدیمی را باز یافت . در حالیکه اشک می ریخت انجیل را باز کرد و صفحات آن را ورق زد و کلید یک ماشین را پشت جلد آن پیدا کرد . در کنار آن ، یک برچسب با نام همان نمایشگاه که ماشین مورد نظر او را داشت ، وجود داشت . روی برچسب تاریخ روز فارغ التحصیلی اش بود و روی آن نوشته شده بود : تمام مبلغ پرداخت شده است .

چند بار در زندگی دعای خیر فرشتگان و جواب مناجات هایمان را از دست داده ایم فقط برای اینکه به آن صورتی که انتظار داریم رخ نداده اند ؟

خداوند همه پدرانی که در این دنیا نیستند را بیامرزد .

جغد

التماس دعا

گفتم که: قاصدت کو آن باد صبح شرقی / گفتا: که جای خود را داده به فاکس برقی

گفتم: بیا ز هدهد جوییم راه چاره / گفتا: به جای هدهد، دیش است و ماهواره

گفتم: سلام ما را باد صبا کجا برد؟ / گفتا: بلوکه کرده دیروز یا پریروز

گفتم: بگو ز مشک آهوی دشت زنگی / گفتا که: ادکلن شد در شیشه‌های رنگی

گفتم: سراغ داری میخانه‌ای حسابی / گفت: آنچه بود از دم گشته کبابی

گفتم: بیا دوتایی لب تر کنیم پنهان / گفتا: نمی‌هراسی از چوب پاسبانان

گفتم: شراب نابی تو دست و پا نداری؟ / گفتا: که جاش دارم وافور با نگاری

گفتم: بلند بوده موی تو آن زمان‌ها / گفتا: به حبس بودم از ته زدند آنها

گفتم: شما و زندان حافظ مارو گرفتی؟ / گفتا: ندیده بودم هالو به این خرفتی!

خــیلی وحشتناکه

روز تو هم مبارک گلم

ای کاش حاج همت بودی امروز؛نزدیک انتخابات است

ای کاش بودی تا برایت ستاد میزدیم؛رنگ خاکی را دست بند و شال گردن میکردیم می انداختیم روی دوشت

با یک چفیه و عکس انتخاباتی میشدی کاندیدای اصلح

شورای نگهبان تو را ندیده تایید میکرد؛کسی را که خدا تایید کرده مگر میشود بنده اش قبول نداشته باشد؟

بیا و احساس وظیفه کن،تو هم مثل خیلی ها شعر و شعار تعریف کن

از خاطرات جنگ بگو؛از هم رزم هایت بگو؛فخر بفروش که در فلان عملیات بودی و فلان فرماندهی برای تو بود!

بگو فلان درصد جانبازی داری و ترکش های بدنت چه وفا دارند....

میدانم از این حرف ها بلد نیستی؛تو صاف و خاکی هستی؛مثل لباست...

چفیه اگر می اندازی برای خداست نه خلق او،برای ریا و ریاست نیست...

بیا و کاندیدا شو؛این انتخابات احساس وظیفه کن؛بیا و بگو یک روز جنگ شد و مرد میدان شدی؛بیا بگو امروز اگر بودی باز چفیه می انداختی و میامدی...

بیا بگو برای تو فرقی بین صندوق مهمات و صندوق رای نیست،هرجا حرف امام باشد تو آنجایی

بیا بگو این روزها صدای خمپاره ها بیشتر شده است؛بگو خون به دل امام میکنند؛بد تر از جام زهر میدهند این نانجیب ها....

بیا بگو حاج همت،پشت بیسیم صدایت ضعیف است...

بیا بگو اگر بودی تاریخ جنگ را برای خودت نمینوشتی؛بیا بگو تا حرف در دهانت نگذاشته اند

بیا بگو که اینجا خیلی ها از ترکش های نخورده ناله میکنند؛بیا بگو میزان اعمال را با کارت و گزارش مینویسند

بیا و بگو که بسیجی میدان را خالی نمیکند؛بیا بگو حرف امام نباید زمین بماند!

امروز اگر اینجا بودی؛به همرزم هایت رای میدادی؛به پلاک های گمنام رای میدادی؛به بسیجی های گمنام رای میدادی؛بگو اگر اینجا بودی به شهادت رای میدادی؛به شهید خرازی ها ؛به باکری ها؛به زین الدین ها؛به کاظمی ها

اصلا به امثال خودت رای میدادی...

تو مگر چه کم از کاندیدا های دیگر داری؟!

ریاست جمهور؛مرد میخواهد،نه ادعا،درد میخواهد؛نه دلیل؛

ترکش های تو،برای تایید شدنت کافی است...

نیاز به بنیاد شهید ندارد

کارت فعال هم نمیخواهد

شورای نگهبان هم تو را تایید نکند؛نزد خدا تایید شده ای...

امروز اگر بودی؛انقلاب و میدانش تنها نمیشدند...

خیابان های تهران را بوی عطر لباست پر میکرد؛

بیا همت؛همتی کن...

به امثال تو نیاز دارد این انقلاب

اینجا مرد میخواهد؛یکی مثل تو...

بیا حاج همت

تو هم مثل خیلی ها احساس وظیفه کن...

بعله

بنده ی خدا عکسش پخش شده