یه پلاک که بیرون زده از دل خاک | روی اون اسمیه از یه جوون
یه پوتین فقط مونده از یه جوون که خوابید روی مین
استخون یه کلاه با یه عکس وصیت نامه غرق خون
یه جوون که پدر شد و پر زد و دخترکش رو ندید
دختری که پدر رو ندید و آغوش پدر رو نچشید
یه پدر بیست و چند ساله و چند ماهه چشماشو دوخته به در
مادری منتظر واسه دیدن قامت و روی پسر
یه پلاک از دل خاک
عشق یعنی یه پلاک که زده بیرون از دل خاک
عشق یعنی یه شهید با لبه ی تشنه سینه چاک
عشق یعنی یه جوون یه جوون بی نام و نشون
عشق یعنی یه نماز با وضو گرفتن توی خون
عشق یعنی انتظار تو دل یه مادر بی قرار
چشم تر مونده به راه واسه یه نشونه یه مزار
عشق یعنی یه پدر که شبیا بیداره تا سحر
عشق یعنی یه خبر – خبره یه مفقودالاثر

ممنونم...

تیر:مزه ی دوست داشتنی

اره هم شکسته هم رباط پام کشیده شدهتو باشگاه از رو دستگاه پارالل افتادمنه دیگه این بار

سلااااااااااااااااام صوفی جونم خوش اومدیم جفتمون باهم

خواهش یلدایی...
عاشقانه هایت رادوش خوانده
وبردیده نهاده
بوییدم و
بوسیدم..
وه!
که چه زیباسروده بودی
گویی واگویه های مگوی این دل خسته وزار مرا درقالب الفاظی موزون به تحریردرآورده بودی...
گه محزون گشته..
وگه احساساتی...
وگه نیز
قطره ای اشک چون شبنم برگ گونه هایم راخیس کرده وغلطان رهاگشته وزندان چشمانم رابدرودگفت...
کاش!
من نیزچون قطره ای اشک رهامیگشتم به بهانه بغضی بشکسته...
یلدای بهترازجانم...
عاشقانه هایت رادوش تاسحرگاهان خوانده ...
تایپ کرده و
پست نمودم
که
اگرامروزبه پروفایلم اگرسری زدی حتی برای لحظه ای هم که شده خنده ای لبانت رازیبنده گردد...
وزیرلب آرام بگویی:
واااای نیمایی
عاشقانه هایم!
دوستدارهمیشگی شما
نیما