آورده اند روزي شيخ و مريدان در کوهستان سفر مي کردندي و به ريل قطاري رسيدندي که ريزش کوه آن را بند آورده بودي. و ناگهان صداي قطاري از دور شنيده شد.
شيخ فرياد برآورد که جامه ها بدريد و آتش بزنيد که اين داستان را قبلن بدجوري شنيده ام و مريدان و شيخ در حالي که جامه ها را آتش زده و فرياد مي زدند ، به سمت قطار حرکت کردندي.
مريدي گفت: يا شيخ! نبايد انگشت مان را در سوراخي فرو ببريم؟
شيخ گفت: نه! حيف نان! آن يک داستان ديگر است.
راننده ي قطار که از دور گروهي را لخت ديد که فرياد مي زنند، فکر کرد که به دزدان زميني سومالي برخورد کرده و تخت گاز داد و قطار به سرعت به کوه خوردي و همه ي سرنشينان جان به جان آفرين مردند.
شيخ و مريدان ايستادند و شيخ رو به مريدان گفت: قاعدتن نبايد اين طور مي شد! سپس رو به پخمه کردي و گفت: تو چرا لباست را در نياوردي و آتش نزدي؟"
پخمه گفت: آخر الان سر ظهر است! گفتم شايد همين طوري هم ما را ببينند و نيازي نباشد!

روزي مردي داخل چاله اي افتاد و بسيار دردش آمد ...
يک روحاني او را ديد و گفت :حتما گناهي انجام داده اي!
يک دانشمند عمق چاله و رطوبت خاک آن را اندازه گرفت!
يک روزنامه نگار در مورد دردهايش با او مصاحبه کرد!
يک يوگيست به او گفت : اين چاله و همچنين دردت فقط در ذهن تو هستند در واقعيت وجود ندارند!!!
يک پزشک براي او دو قرص آسپرين پايين انداخت!
يک پرستار کنار چاله ايستاد و با او گريه کرد!
يک روانشناس او را تحريک کرد تا دلايلي را که پدر و مادرش او را آماده افتادن به داخل چاله کرده بودند پيدا کند!
يک تقويت کننده فکر او را نصيحت کرد که : خواستن توانستن است!
يک فرد خوشبين به او گفت : ممکن بود يکي از پاهات رو بشکني!!!
سپس فرد بيسوادي گذشت و دست او را گرفت و او را از چاله بيرون آورد...!

#مجید #خراطها<br><strong>نه باورم نميشه كه تو منو از ياد ببري<br>تولدم شد بي وفا ، از تو نيومد خبري<br>چشماي من خشك شد به در ، حالا كي بي وفاتره؟<br>بالو پرش دادم ولي ديگه واسم نميپره<br>اينو بدون دستاي من گرميه دستاتو ميخواد<br>تورو به عشقمون قسم اون روزا رو يادت بياد<br>حتي ديگه خدامونم به دادمون نميرسه<br>گريه نكن كه دستامون به دست هم نميرسه<br>تورو خدا بهش بگين صبر منم سر اومده<br>خدا به من بگو چرا خوشي به من نيومده<br>بهش بگين سراغشو از كس ناكس ميگيرم<br>بهش بگين اگه نياد تو انتظارش ميميرم<br>آخه چرا نگاه اون چنگي به دل نميزنه<br>ميگن يكي تو قلبشه جونمو آتيش ميزنه<br>فقط خدا ازت ميخوام دست توي دستاش بزارم<br>جز آرزوي ديدنش هيچ آروزيي ندارم<br>بازم ميگم دوست دارم ، كاش عشقمون جون بگيره<br>برگرد ميون كلبمون ، تا سرو سامون بگيره<br>ببخش اگه قسمت نشد توي چشات نگاه كنم<br>يا سر رو شونت بزارم اسم تو رو صدا كنم<br>تو هم منو بزار برو اما بدون رسمش نبود<br>جز تو آخه كيو دارم ؟ دليل رفتنت چي بود؟<br>اون كه نخواست پيشم باشي بايد خودش صبرم بده<br>خدا گرفتي عشقمو ، جواب قلبمو بده</strong>

16- حداقل بيست راه براي بازكردن در هر بطري نوشابه‌ي داخلي يا خارجي بلد هستيد. 17- ضرورتي ندارد روز تولد دوستانتان را به خاطر داشته باشيد. 18- بالاخره روزي يك پيرمرد موفق خواهيد شد... و اگر خوب فكر كنيد مي بينيد كه صدها دليل محكم ديگر وجود دارد كه شما به مرد بودن خود افتخار كنيد.

نمي دانم چرا ما انسان ها عادت داريم آبي وسيع آسمان را رها كنيم و جذب آبي كوچك چشماني شويم كه عمقي ندارد با اينكه مي دانيم روزي بسته خواهد شد اما آسمان كي بسته خواهد شد