من و این کاسه خالی، تو و اون مهربانی // شنیدم عشق پاکش رو، میون کاسه میزاره
صدای کوته ما و مقام عرش تو هیهات // تو گوش خود فرود اور، صدایم بنده این خاکه
سرایم این دل تنگ و مرا دعوت ز تو، اما // خدایی این دل تنگم همش امید می کاره
کی گفته مرگ پروانه، دلیلش شعله ی شمعه// که عشق سوزنده این بال و، به پای شمع می زاره
چه زیبا قسمتی کردی بساط بنده خود را // تو و ایات زیبایت، من و چشمی که می باره
نمیشه با کسی گفتن، حدیث با تو بودن را// نداره مرهمی جز تو ، دل عاشق که بیماره
کی گفته رانده ای من را، تویی که باز می خوانی // قسم بر چشم بارانی، دلم در فکر دیداره
کی گفته ساحتش بالا و دست حاجتم کوتاه // قسم، کین عشق می تونه، اگر این عقل بگذاره

کیوان شاهبداغی

ناله ندارداثر،در دلت ای خوب من
من چه کنم بی تو ای دلبر محبوب من
درپی خود می کشی،این دل دیوانه را
شمع ندید اینچنین،حالت پروانه را
جلوه گری ها کنی،شاد ز سوز منی
هق هق شبهای من،غصه روز منی
تاب وتوانم کم است،جسم نحیفم ببین
رحم کن ای خوب من،بردل گوشه نشین
جمله وجودم نیاز،هرچه کنی عین ناز
چاره ی دردم تویی،ای نفست چاره ساز
من چه کنم تا که تو،روی نشانم دهی
تاکه ز داغ فراق،خط امانم دهی
زخمی این ماجرا،این دل بی سرپناه
حاصل عمرش چه شد،همدمی اشک و آه

سلاممممممم شهریار عزیز عالی بود