یه دفعه ، مثل یه شمع داشتی خاموش میشدی اگه پروانه نبود تو فراموش میشدی آره پروانه شدم که پرم سوخته شه تا آتیش دل تو ، به دلم دوخته شه که بسوزه پرو بالم که ، راحت بشه خیالم

<strong>گفتم عشق چیست ؟ </strong><br>به گل گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من خوشگل تر است..."<br> به پروانه گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من زیبا تر است..." <br>به شمع گفتم: "عشق چیست؟" گفت: "از من سوزان تر است..." <br>به عشق گفتم: "آخر تو چیستی؟" گفت: "نگاهی بیش نیستم

<strong>چگونه قبولى تمام كارها، مشروط به قبولى یك عمل همچون نماز مى‏شود؟</strong><br> پلیس راهى را در نظر بگیرید كه از راننده‏اى گواهینامه رانندگى مطالبه مى‏كند. اگر راننده، گواهینامه پزشكى، گذرنامه سیاسى، پروانه ساختمان، كارت بازرگانى و اجازه اجتهاد و یا هر مدرك دیگرى به او نشان دهد، پلیس از او نمى‏پذیرد و تنها اگر گواهینامه رانندگى داشت اجازه عبور مى‏دهد و گرنه مانع او مى‏شود. در قیامت نیز شرط رسیدن به مقصد، گواهینامه نماز است كه اگر نباشد، هیچ عملى مورد قبول و نجات‏بخش نیست.

ما شـــــمع ولایت را، <br>هستیــــم چو پروانه <br>در قـــــافله‌ی عشقیـم، بـا رهــــبـر فـرزانه<br> صد شکر که شیعه سر، در خط ولی دارد <br>ای عهد شکن کوفه،<br><strong> این خطه علـی دارد.......</strong>

من با تو نگویم که تو پروانه من باش <br>چون شمع بیا روشنی خانه من باش<br> در کلبه من رونق اگر نیست صفا هست<br> تو رونق این کلبه و کاشانه من باش

شرح این قصه مگر شمع برآرد به زبان<br> ور نه پروانه ندارد به سخن پروایی <br>جوی‌ها بسته‌ام از دیده به دامان که مگر <br>در کنارم بنشانند سهی بالایی