کارت دارم.هستی؟

عشق یعنی دل تپیدن بهردوست
عشق یعنی جان من قربان اوست
عشق یعنی خواندن ازچشمان او
حرفهای دل بدون گفتگو
عشق یعنی عاشق بی زحمتی
عشق٫یارمهربان زندگی
بادبان ونردبان زندگی
عشق یعن دشت گلکاری شده
درکویری چشمه ای جاری شده
عشق یعنی یک شقایق درمیان دشت خار
باورامکان بایک گل بهار
عشق یعنی.....
عشق یعنی..
عشق..
ع..
ش.
ق

#قشنگ...

آخ حواسم نبود برق اتاقم خاموشه.... میدونستم ظریب هوشیت بالا دیگه اصلاح نکردم

سوگند به روز وقتی نور می گیرد و به شب وقتی آرام می گیرد که من نه تو را رها کرد ه‌ام و نه با تو دشمنی کرده‌ام (ضحی 1,2-
افسوس که هر کس را به تو فرستادم تا به تو بگویم دوستت دارم و راهی پیش پایت بگذارم او را به سخره گرفتی. (یس 30)
و هیچ پیامی از پیام هایم به تو نرسید مگر از آن روی گردانیدی. (انعام 4)
و با خشم رفتی و فکر کردی هرگز بر تو قدرتی نداشته ام (انبیا 87)
و مرا به مبارزه طلبیدی و چنان متوهم شدی که گمان بردی خودت بر همه چیز قدرت داری. (یونس 24)
و این در حالی بود که حتی مگسی را نمی توانستی و نمی توانی بیافرینی و اگر مگسی از تو چیزی بگیرد نمی توانی از او پس بگیری (حج 73)
پس چون مشکلات از بالا و پایین آمدند و چشمهایت از وحشت فرورفتند و تمام وجودت لرزید چه لرزشی، گفتم کمک هایم در راه است و چشم دوختم ببینم که باورم میکنی اما به من گمان بردی چه گمان هایی. ( احزاب 10)
تا زمین با آن فراخی بر تو تنگ آمد پس حتی از خودت هم به تنگ آمدی و یقین کردی که هیچ پناهی جز من نداری، پس من به سوی تو بازگشتم تا تو نیز به سوی من بازگردی ، که من مهربانترینم در بازگشتن. (توبه 118)
وقتی در تاریکی ها مرا به زاری خواندی که اگر تو را برهانم با من می‌مانی، تو را از اندوه رهانیدم اما باز مرا با دیگری در عشقت شریک کردی. (انعام 63-64)
این عادت دیرینه ات بوده است، هرگاه که خوشحالت کردم از من روی گردانیدی و رویت را آن طرفی کردی و هروقت سختی به تو رسید از من ناامید شده‌ای.(اسرا 83) آیا من برنداشتم از دوشت باری که می شکست پشتت؟ (سوره شرح 2-3)
غیر از من خدایی که برایت خدایی کرده است ؟ (اعراف 59)
پس کجا می روی؟ (تکویر26)
پس از این سخن دیگر به کدام سخن می خواهی ایمان بیاوری؟ (مرسلات 50)
چه چیز جز بخشندگی ام باعث شد تا مرا که می بینی خودت را بگیری؟ (انفطار 6) مرا به یاد می آوری ؟ من همانم که بادها را می فرستم تا ابرها را در آسمان پهن کنندو ابرها را پاره پاره به هم فشرده می کنم تا قطره ای باران از خلال آن ها بیرون آید و به خواست من به تو اصابت کند تا تو فقط لبخند بزنی، و این در حالی بود که پیش از فرو افتادن آن قطره باران، ناامیدی تو را پوشانده بود. (روم 48)
من همانم که می دانم در روز روحت چه جراحت هایی برمی دارد ، و در شب روحت را در خواب به تمامی بازمی ستانم تا به آن آرامش دهم و روز بعد دوباره آن را به زندگی برمی انگیزانم و تا مرگت که به سویم بازگردی به این کار ادامه می دهم. (انعام 60)
من همانم که وقتی می ترسی به تو امنیت می‌دهم. (قریش 3)
برگرد، مطمئن برگرد، تا یک بار دیگر با هم باشیم. (فجر 28-29)
تا یک بار دیگه دوست داشتن همدیگر را تجربه کنیم. (مائده 54)

#عالی

#زیبا

اینو با صدای مرجان گوش کردم خیلی قشنگه

ممنون امید جان
ایشالله شما هم عشق جاودانه پاک داشته باشید

داود رشیدی: فردین هنرمندی مردمی بود


پیج فیسبوک سینمای فردین: داود رشیدی گفت: آشنایی نزدیک من با زنده یاد فردین به بهانه ساخت فیلم سینمایی مترسک به کارگردانی علی حاتمی و بازی محمد علی فردین و زری حاتمی و چندین روز خاطره انگیز در ساحل دریای خزر و شهر زیبای بندر انزلی شروع شد.

گرچه این فیلم ساخته نشد، اما خاطرات خوب و دوستی پایدار پس از آن سفر بین ما باقی ماند. با فاصله ای بسیار کم، با مرحوم محمد علی فردین در فیلم سینمایی «جهنم + من» و سپس «میعادگاه خشم» همبازی بودم و هر دو فیلم در حاشیه کویر!
سالها بعد و در واپسین روزهای زندگی دوست عزیزمان علی حاتمی، یک هفته ای در کلاردشت و دور از هیاهو با هم بودیم؛ در کنار هم، تسلی بخش یکدیگر... فردین با روحیه ای مقاوم سعی می کرد فضای ذهنی ما را تغییر دهد؛ خاطرات تلخ و شیرین از دوران زندگی اش برایمان تعریف می کرد، نه تلخ ها را با گلایه و نه شیرین ها را با خودنمایی و غرور. او منش و جوانمردی را با خود از دنیای ورزش آورده بود که این مسئله با دنیای رنگارنگ و جذاب سینما و توجه بی حد مردم به او، آمیخته بود.
آرزوی برگشت به سینما در کلامش نهفته بود، بدون آنکه شکایت و گلایه ای داشته باشد! چندی بعد علی حاتمی را از دست دادیم و مدت زیادی نگذشت که او [فردین] به یار قدیمی اش پیوست. شرکت بی نظیر مردم در تشییع جنازه محمد علی فردین، مسئولان را بیشتر متوجه نقش چشمگیر و مؤثر هنرمندان در جامعه کرد. محمد علی فردین هنرمندی مردمی بود که نزدیک به دو دهه در سینمای ایران حضوری پررنگ و بدون وقفه داشت و ای کاش به آرزوی خودش که «بازگشت به سینما» بود، می رسید.