ین روزها...
دستم به نوشتن نمیــــــــــــرود
تقصیر من نیست
نوک مدادم شکسته است
دلم هم ...
چه بگویم؟
آن هم شکستـــــــه است!!!

این روزها...
زندگی را سرد
... سر میکشم
طعم بیهودگــــــــــی میدهد
و اجبار!

این روزها...
میل و رغبتم را
چیزی شبیه به مرگ
جویده است!

هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی !
یـــک نقطـــــه
یـــک لبخنـــــد
یـــک نگــــــــاه
یـک عطر آشنـایــک صــــــــدا
یــک یـــــــــــاد
از درون داغونـــت می کــــند ....
هــر قدر هـــــم کـــه محکــــم باشــــی... !!!

غمگــین و خــــسته ام ...


دلـــم یکـــ هـــوای بارانـــی مـــیخــواهد


یکــــــ شـــآنــه بــــرای گـــریه کـــردن...


و یکـــــ گــور پـــــدری که نثار دنیا


و تـــمــام مـــتعاـقاتش بـکــــنم ... !

نیستـــ ــی
همهـ چیــز تَلـخ اَستـــ
حَتـی عَـسَل ِ صـبحـآنهـ اَم
جآی ِ خـآلـی ِ تـورآ چـیزی شیـریـن نِمیـکٌنَـد
وَ مَـن فِـنجـآن ِ زِنـدِگــی اَم رآ
سـَر میکِشَــم
بآ طَعــم ِ تَلــخ ِ ایـن مــآهـ ِ سَـــرد

ابـــــــــــــرهــــا

گـــاهــــــی پــرنــده می شـــونـــد

گــــاهــــــی شـــکــل هـــای دیــــگــر

و گــــــاه گـــاهـــی کـــه بـــه نـــــدرت

شـــبـــیــه مــــــــــــــن می شـــونـــــد

می بــارنــــد!

آבمـهـآ آنـقـבر زوב عـوضـ مـےشـونـב


آنـقـבر زوב ڪـﮧ تـو فـرصـت نـمـےڪـنــے


بـﮧ سـاعتـتــ نـگــآهــے بیـآنـבآزـے


و ببیـنــے چـטּـב בقـیـقـﮧ بـیـטּ


בوستــےـهــآ تـآ בشمـنــےـهـآ فـآصـلـﮧ افـتــــآבه..

چه بیهــــوده اختــــراع شد

ســــم!

شکنــجه!

تیغ،چوبه دار،.امثال اینها...

وقتی یک خاطره میتواند:

نفست را بند بیاورد،زمین گیرت کند

تو را به گریه بیندازد،خونت را به جوش بیاوردو...

میشنوی...؟؟؟

این سکوت هولناکـــ را؟؟؟

قلبم از کار افتاد وقتـــی یادم آمـــــد

چه آسان با دیگری بودی

وقتی من دیگــــر با تــــو نبودم

یا بــــــــاش
یا بــــرو
نمــی خــواهـم
از دور مراقـبـــم باشــی
از دور دوستـــم بــداری
و مـن در لــــحـظــاتــم
هیــچگـــاه بودنــت را حـس نکنــم
دوری را نمـــی خــواهـم
یا بــــــــــــــــاش

یا بــــرو ...

آنـــكــــه دستــــش را ایـــنـقــــــــدر مـحـكــــــــم گـــرفـتـــــه ای ...

دیـــــــــروز عــــاشـــق مــــن بـــــــــود ♥

دستــــانـــت را خـستـــه نـكــن

فـــــــــــــــردا تــــو هــــَــــم تـنــــهــایـــــــــی ...!!

بایـَـد بــه بعضی ها گــُفت :


نــه عـَـزیزَم انقـَـנرام بیـکـار نیستـَـم . . .

کـه بخوآم حآل تـــو رو بگیرَمــ !

میشینـَـم ایـن جآ پام رو میذآرَم رو پاهآمــ

" ســرنوشتــ " خودش دهـنـتُ سـِـرویس مے کــُـنـه

بسم الله الرحمن الرحیـــــــــــــم...
فاطمیه تمام شد....
دراین میان بودند کسانی که سوگوار مادر سادات بودند...
همانهایی که رخت عزا به تن کردند و مجلس عزای مادر بپا...
عیدو عید دیدنی را داشتندولی حرمت راهم نگه داشتند....
سیزده به در و سفر و میهمانی هم داشتند اماسوگ مادر فراموششان نشد...
نتیجه ی امورتان بماند در آن لحظاتی که هیچ فریاد رسی نیست...

اما دراین میان بودند کسانی هم که لذات زودگذر دنیایی را به سوگ مادر ترجیح دادند...:-(
ماشین باصدای بلند ضبط و آهنگ سراسیمه می آمد...
سرنشینان جز راننده که گاهی تحت تأثیر جو قرار میگرفت همه دست میزدند و شاد...
خیلی اتفاقات می توانست بی افتد...
بریدن فرمان و ترمز و لاستیک و ماشین های روبه رو و خیلی بلاهای دیگــــــــر...
ولی بود مادری قد خمیده کنار جاده و آیت الکرسی بر لب...
بماند که وقتی سالم رسیدندیکی تمجید از دست فرمان راننده میکرد و یکی......!
زهــــــرا همه را دوست می دارد...
گاهی ماهم اورا دوست بداریم...

ومن الله توفیــــــــق...

"امیـــــــــــــــرحســــــــــــــــــام..."

ﺳﻼﻣﺘــــﯽ ﭘﺴــــﺮﯼ ﮐــــﻪ ,

ﺑــــﻪ ﺩﻭﺳــــﺖ ﺩﺧﺘــــﺮﺵ ﮔﻔــــﺖ :

ﺍﮔــــﻪ ﺑــــﺮﯼ ﻣﯿﺸــــﯽ ﺍﺳــــﻢ " ﺩﺧﺘــــﺮﻡ " ...

ﺍﮔــــﻪ ﺑﻤﻮﻧــــﯽ ﻣﯿﺸــــﯽ " ﻣــــ♥ــﺎﺩﺭش " .........!