وقتی با مشکلات روبرو میشویم ، به خدا میگوییم چرا من ؟
اما زمانی که خوشحالی به ما روی میاورد صحبتی از خدا نیست !
یاد بگیریم که در هر وضعیت بگوییم " بله خدا ! خود من . . . ”

در هیاهوی زندگی دریافتم چه دویدن هایی که فقط پاهایم را از من گرفت در حالیکه گویی ایستاده بودم !
چه غصه هایی که فقط به سپیدی مویم حاصل شد در حالیکه قصه کودکانه اى بیش نبود !
دریافتم کسی هست که اگر بخواهد میشود و اگر نخواهد نمی شود !
به همین سادگی . . .

::
در مورد خداوند هرگز یک چیز را فراموش نکنیم !
هرگز نباید بگویید خدا ما را فراموش کرده ، یا تنها گذاشته
هرگز فکر نکنیم که او مراقب ما نیست .
به یاد داشته باشیم که او همواره شما را با دست راست خود نگه داشته است .
::

خدا را دیده ای آیا؟

به هنگامی که می فهمی دگر تنهای تنهایی!

رفیقی، همدمی، یاری کنارت نیست و می ترسی که راز بی کسی را با کسی گویی

یکی بی آنکه حتی لب تو بگشایی، به آغوشی تو را گرم محبت می کند با عشق...

گمانم دیده ای او را

که من هم آرزو دارم ببینم باز هم او را

که او خود می گشاید دیده های روشن دل را...

همه در جستجوی محبتیم کدام رمق از حقیقتیم

آسمان را با مهر خورشید سازند بی کران و پر امید

دل،اشک ریزان در شب تنهایی کوچه به کوچه با پرواز تا رهایی

جلد دفتر عشق را مادر برایم نوشت گویی که خود می دانست سازنده باشم در سرنوشت

نامه نوشتم به روزگار جواب داد صبور باش در این روز ماندگار

شاید قصه همین جا تمام شود قایق تو به آب روانه شود

شور عشقم مرا می خواند سوی آزادی مرا می راند

بوسه عشق فدایت می دهم من پرنده عشق را به آسمان پر می دهم

چه دشوار است

در خیابان یکطرفه ای در حال حرکت باشی،

در مقابلت همه خلاف بیایند.

شک می کنی که همه خلاف می ایند یا تو خلاف می روی.

در این دنیایی که همه دروغ میگویند،

زمانی که دروغ گفتن یک ارزش می شود،

صادق که باشی گاهی شک می کنی که:

تو دروغگویی یا همه؟

#کلمات، تاثیر شگرفی روی #ضمیر #ناخودآگاه انسان دارند.
#ناخودآگاه بدون آنکه منظورمان را بداند هر چه بگوییم #خوب یا #بد را برایمان خلق می کند.
لذا لازم است برای دستیابی به #موفقیت از کلمات #مثبت و دارای #انرژی_مثبت استفاده کنیم.
با این که مفهوم کلی عبارت "من #بیمار نیستم" #مثبت است اما کلمه "#بیمار" واژه #منفی است.
#ضمیر ناخودآگاه به منظور و مفهوم کاری ندارد، بلکه روی #کلمات متمرکز می شود.
به عنوان مثال در جمله "#فراموش نکنی در هنگام برگشتن #نان بخری"
احتمال #فراموشی بیشتر از زمانی است که می گوییم "#یادت باشد که هنگام برگشتن #نان بخری"،
زیرا در حالت اول #ناخودآگاه بر روی #فراموشی #تمرکز می کند و در حالت دوم بر روی به #یاد_ماندن.
و یا مثلاَ برای #آرام شدن یک نفر جمله "#آرام_باش" بیشتر از جمله "#داد_نزن" تاثیر دارد و
همچنین به کار بردن جملاتی از قبیل "#خسته_نباشی"، "#دستت #درد_نکند" و...
در #ناخودآگاه تاثیر #منفی می گذارد و باعث #افزایش #خستگی، #درد و... می شود.
وقتی درباره چیزی واژه #بد را به کار می بریم باید بدانیم در #جهان چیز #منفی و #بدی وجود ندارد

#دیدگاه

لحظاتی وجود دارند که دراز کشیده ای
خیره به آسمان
و یک چیزی مثل صاعقه وجودت را خالی میکند.
زیرلب میگویی:
دیگه مهم نیست!
و یك چیزی توی زندگی ات تمام میشود
بترس از روزی که دیگر برایم مهم نباشی

می گویی لیاقتت را ندارم ...
بی لیاقت عزیز!
در بی لیاقتی تو شکی نیست
اینجا...
دلیل بودنت میان بغض هایم
فریب خودم است
نه لیاقت تو...!؟

می گویی لیاقتت را ندارم ...
بی لیاقت عزیز!
در بی لیاقتی تو شکی نیست
اینجا...
دلیل بودنت میان بغض هایم
فریب خودم است
نه لیاقت تو...!؟

کم سرمایه‌ای نیست داشتن آدم‌هایی که حالت را بپرسند
از آن بهتر داشتنِ آدم‌هایی است که
بتوانی در جواب احوال‌پرسی‌هایشان بگویی :
“خوب نیستم . . . “

ﺧــــــﺪﺍﻳـــــﺎ...
ﺁﻏﻮﺷﺖ ﺭﺍ ﺍﻣﺸﺐ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺩﻫﯽ ؟
ﺑﺮﺍﯼِ ﮔﻔﺘﻦ ! ﭼﯿﺰﯼ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﺍﻣﺎ ﺑﺮﺍﯼ ِ ﺷﻨﻔﺘﻦ ِ ﺣﺮﻓﻬﺎﯼِ ﺗﻮ ﮔﻮﺵ ﺑﺴﯿﺎﺭ. .
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﻐﺾ ﮐﻨﻢ
ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﯽ :
ﻣﮕﺮ ﺧﺪﺍﯾﺖ ﻧﺒﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﮕﻮﻧﻪ ﺑﻐﺾ
ﮐﻨﯽ. .
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﻣﻦ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺧﺪﺍﯾﺎ ؟
ﺗﻮ ﺑﮕﻮﯾﯽ : ﺟﺎﻥِ ﺩﻟﻢ. .
ﻣﯽ ﺷﻮﺩ ﺑﯿﺎﯾﯽ ؟
ﺗــــﻤــــﻨــــﺎ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ....

بر روی ما نگاه خدا خنده میزند

هرچند ره به ساحل لطفش نبرده ایم

زیرا چو زاهدان سیه کار خرقه پوش

پنهان ز دیدگان خدا می نخورده ایم


پیشانی ار ز داغ گناهی سیه شود

بهتر ز داغ مهر نماز از سر ریا

نام خدا نبردن از ان به که زیر لب

بهر فریب خلق بگویی خدا خدا

برو و پشت سرت را هم نگاه نکن ،

از تو بیزارم ، بهانه هایت را برایم تکرار نکن

حرفی نزن ، بی خیال ، اصلا مقصر منم ، هر چه تو بگویی ، بی وفا منم!

نگو میروی تا من خوشبخت باشم ،

نگو میروی تا من از دست تو راحت باشم...

نگو که لایقم نیستی و میروی ،

نگو برای آرامش من از زندگی ام میروی....

این بهانه ها تکراریست ، هر چه دوست داری بگو ، خیالی نیست....

راحت حرف دلت را بزن و بگو عاشقت نیستم ،

بگو دلت با من نیست و دیگر نیستم!

راحت بگو که از همان روزاول هم عاشقم نبودی ،

بگو که دوستم نداشتی و تنها با قلب من نبودی

برو که دیگر هیچ دلخوشی به تو ندارم ،

از تو بدم می آید و هیچ احساسی به تو ندارم

سهم تو، بی وفایی مثل خودت است که با حرفهایش خامت کند،

در قلب بی وفایش گرفتارت کند ، تا بفهمی چه دردی دارد دلشکستن!

برو، به جای اینکه مرحمی برای زخم کهنه ام باشی ،درد مرا تازه تر میکنی !

حیف قلب من نیست که تو در آن باشی ،

تمام غمهای دنیا در دلم باشد بهتر از آن است که تو مال من باشی....

حیف چشمهای من نیست که بی وفایی مثل تو را ببینند ،

تو لایقم نیستی ، فکرنکن از غم رفتنت میمیرم!

برو و پشت سرت را ه

کم سرمایه ای نیست؛ داشتن آدم هایی که حالت را بپرسند و مهم تر از آن، بتوانی راحت بگویی خوب نیستم و ببینی که بدون قضاوت کمکت می کنند و اگر هم نتوانند،لااقل سکوت کردن را خوب آموخته اند

همیشه هم قافیه بوده اند، "ســ ـ ـیب" و "فریـ ـ ـب"!
همانند سیبی که آدم و حوا را فریب داد و حالـــا هم با هم میگوییم
"سیــــــــ ــب"
و دوربین های عکاسی را فریب میدهیمـــ
تا پنهان کنیم اندوهمان را پشت این لبخند مصنوعی