#در_حسرت_ماه

#چارتار



سر بزار روی شونه هام تا بگم آروم از غصه هام

تا بگم چی امد به سرم ، رفت چرا نازنین دلبرم

عیش و شراب و مستی کار ما بود

عشق و خدا و هستی یار ما بود

اما شد رنگ زمستون نو بهار ما

بزم مهر و جنون در دل به پا بود

سینه لبریزه از شور از وفا بود

اما غم آمد به قلبم ای خدا چرا

سوختم ، سوختم من از غم دل او پی یار دیگری بود

که عمر رویای من به سر رسید

باختم ، باختم من به او همه عمر دلدادگی رو

که غربت به خانه ام سرک کشید

خسته ام از دست روزگار، آسمون تو هم با من ببار

چشم من مونده خیره به راه ، من شبم

در حسرت ماه

عیش و شراب و مستی کار ما بود

عشق و خدا و هستی یار ما بود

اما شد رنگ زمستون نو بهار ما

بزم مهر و جنون در دل به پا بود
سینه لبریزه از شور از وفا بود
اما غم آمد به قلبم ای خدا چرا

سوختم ، سوختم من از غم دل او پی یار دیگری بود

که عمر رویای من به سر رسید

باختم ، باختم من به او همه عمر دلدادگی رو

که غربت به خانه ام سرک کشید

سوختم ، سوختم من از غم دل او پی یار دیگری بود

که عمر رویای من به سر رسید

باختم ، باختم من به او همه عمر دلدادگی رو

که غربت به خانه ام سرک کشید

#نوستالوژی

#رضا_یزدانی

پشت خط قرمز ترانه ها راوی یه شعر گم شده تو دود

راوی خاطره های زخمی ام پره نوستالژی روزای کبود

پر بغضم پر بهت و انتظار ، انتظاری عبث و پوچ و محال

انتظار با تو همسفر شدن دوباره میون جاده شمال

دلم پره بیا بازم با همدیگه بریم سفر

جای ما اونجا خالیه منو ببر منو ببر

یه عمر جاده شمال منتظر عبور ماست

نمیدونه یکی از اون دو تا قناری بی صداست

من پر از خواب های نیمه کاره ام

پره یاد روزای رفته به باد

چشامو و میبندم و وا میکنم

تا شاید عطرت به خاطرم بیاد

تا شاید دوباره همسفر بشیم

توی جاده ای به مقصد جهان

با همون پیکان قراضه که یه روز

یکی جاش گذاشت کنار اتوبان

یه پیکان قراضه است ولی توی رویاش

هنوزم جوونه خیالش میتونه بازم توی جاده یه کله برونه

خیالش هنوزم موتور مانده باقی تو صندوق سینه

یه پیکان قراضه کنار اتوبان داره خواب میبینه

از کنار کودکی هام میگذرم از رهاترین روزای زندگیم

کاش میشد یه لحظه تکرار بشه اون هوای سر به زیر سادگی

کاش میشد دوباره پا به پا بشیم کاش میشد حتی شد واسه یه بار

کودکانه ها دوباره گل کنن تو عبور خیابون لاله زار

لاله زار کاش میتونستیم همیشه بچه بمونیم

عمو زنجیر باف و بازم توی کوچت بخونیم

لیمونات شیشه دو هزار لواشک هر ریال شاهی

بابا نون نداد نوشتن توی دفترای کاهی

لاله زاری که هنوز تو کوچه هاش خاطره های ما پرسه میزنه

سر کوچ ملیش مردی که داره توی رویاهاش جون میکنه

سر کوچه ملی یه مرد یه مرد که سی سال پیش ساعتش یخ زده

نمیدونه دنیا چه رنگی شده نمیدونه کی رفته کی اومده

سر کوچ ملی یه مرد یه مرد توی پالتوی کهنه اهد بوق

داره عابرا رو نگاه میکنه که رد میشن از کوچه های شلوغ

حیف نمیشه به عقب برگردیم به شبای پرسه در به دری

کافه چی دکمه برگشت بزن به روزای خوب کافه نادری

چشم تو چش ستاره ها همیشه بردیم یادته

واسه تنهایی شب غصه میخوردیم یادته

من مثل سایه تو تو واسه من مثل نفس

هر دو برای هم میمردیم یادته

#تیتراژ_مدار_صفر_درجه

#علی_قربانی

وقتی گریبان عدم

با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را

پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را

در آسمانها می کشید

وقتی عطش طعم تو را

با اشکهایم می چشید

من عاشق چشمت شدم

نه عقل بود ونه دلی

چیزی نمی دانم از این

دیوانگی و عاقلی

یک آن شد این عاشق شدن

دنیا همان یک لحظه بود

آن دم که چشمانت مرا

از عمق چشمانم ربود

وقتی که من عاشق شدم

شیطان به نامم سجده کرد

آدم زمینی تر شد و

عالم به آدم سجده کرد

من بودم و چشمان تو

نه آتشی و نه گلی

چیزی نمی دانم از این

دیوانگی و عاقلی..

#باران_تویی
#چارتار


از آسمانم، ماتم ببارد

هراسِ ِ بی‌ تو ماندنم ادامه دارد

نمی‌نویسم ترانه بی‌ تو

چگونه پر کشد خیالِ واژه بی‌ تو

به لب رسیده جان! کجایی

کجایی؟ که برده طاقتم جدایی

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که بی‌ مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که در ر‌هِ تو من نفس بریده در گذارم!

مگر ندانی چو از تو دورم

بیراهه‌ای خموش و تار، بی‌ عبورم

نمی‌توانم دگر برویم

که من اسیرِ این خزانِ تو به تویم

به لب رسیده جان

کجایی؟ کجایی؟

رهی نمانده تا رهایی

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که بی‌ مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم!

#باران_تویی! #به #خاکِ #من #بزن

بازا ببین! که در ر‌هِ تو من نفس بریده در گذارم!

باران تویی! به خاکِ من بزن

بازا ببین! که بی‌ مه‌ِ تو من هوای پر زدن ندارم

حس می کنم تو رو، تو هر شب خودم
من عاشق همین احساس تو شدم
حست جهانمو وارونه می کنه
آرامشت منو دیوونه می کنه

حس می کنم تورو، یه عمره تو خودم
بازم به من بگو دیر عاشقت شدم
کُشتی غرورمو، دیوونگی کنم
بازم منو بکُش تا زندگی کنم
می میرم از جنون، تا گریه می کنی
با بغضِ هر شبت، با من چه می کنی

چشمای خیستو، رو بغض من ببند
من گریه می کنم حالا برام بخند
من در کنار تو، دریای خاطرَه م
وا می کنی درو، بی تو کجا برم؟

#علی #ارشدی

#تو_که_دیدی

#همون #دستایی #که #عمری #به #دستای #تو #عادت #کرد . #تورو #دست #خدا #داد #و #خیال #دلو #راحت #کرد

#تو #که #عمری #فقط #گفتی #جدایی #چاره ی #درده . #گذشتی #از #منه #تنها . #آره #این #اشک #یک #مرده

#تو #که #دیدی #غریبیمو #چرا #فکر #سفر #کردی . #یکم #فک #کن #به #رفتارت #کیو #تو #در #به #در #کردی .

#تو #دستای #منو #عادت #به #دستای #خودت #دادی . #ندونستم #مثل #بید #میلرزی #به #هر #بادی

چقد سخته تو تنهایی همش میگم که اون مرده ولی نه ای دل ساده تورو از خاطرش برده

چقد سخته تو گریونی ولی اون داره میخنده قسم میدیش که برگرده ولی اون از تو دل کنده

تو که دیدی غریبیمو چرا فکر سفر کردی یکم فک کن به رفتارت کیو تو در به در کردی

تو دستای منوعادت به دستای خودت دادی.ندونستم مثل بید میلرزی به هر بادی

نمیدیدم انگاری کور شدم
فاصله دوستام ازم دور شدن
اصن نمیشنیدم که بخوام گوش کنم
کنترل نداشتم رو خودم
انگار دو نفر بودم ، باخودم قهر بودم
هیشکی مهم نبود ، فقط اونو بخندونم
از خوشحالی من شادمه زیادی
واسه خودم ساختم یه آدمه خیالی
باهمه دوستام بحث هر دفعه سر این
گذاشتم اختیارش هر شب همه چی
بردمش بالا تو کلم منه گیج
بعدشم خودم دستم بش نرسید
آسمون آبیمو غلبه کرد
خبر بد ازین شبح محو
مثه نفس گرم
تو زمستون غیب شد بر نگشت بقله من

عاشــــــــق یه زندونیه یه زندونیه
با اینکه در زندانش بازه میخواد عاشق باشه
گیج و گمه توی خوابش دائم
خبر نداشتی دنیا کجاس
قدم برداشت افتاد تو چاه

عشق یه طرفه ، رودخونه
چشام خسته و قرمز از خون پره
دورم خاکستر سیگار دود شده
داغون چپیدم تو خونه
مثه روزای تلخم که گفتم در گوشت
صدامو گوش کن ببین چقدر درد توشه
هر کی اومد اشک.شونشو خیس کرد
صورتو تا دید فهمید روحمو ****
دربو داغون پشیمون از دعوا با اون
جلو چشام عکس شبام با اون
دیگه قرمز نیس گیلاس شرابامون
چشمام خیره به ماه الان
کبوتری بدون بال پرواز
اشکای زیاد که از چش پاشید
چطور میتونی انقد سنگدل باشی؟

عاشــــــــق یه زندونیه یه زندونیه
با اینکه در زندانش بازه میخواد عاشق باشه
گیج و گمه توی خوابش دائم
خبر نداشتی دنیا کجاس
قدم ورداشت افتاد تو چاه
...

کنارم هستی و اما ، دلم تنگ میشه هر لحظه
خودت میدونی عادت نیست ، فقط دوست داشتنه محضه
کنارم هستی و بازم ، بهونه هامو میگیرم
میگم وای چقدر سرده ، میام دستاتو میگیرم

یه وقت تنها نری جایی ، که از تنهایی میمیرم
از اینجا تا دمه در هم ، بری دلشوره میگیرم
فقط تو فکره این عشقم ، تو فکره بودنه با هم
محاله پیشه من باشی ، برم سرگرم کاری شم

میدونم که یه وقتایی ، دلت میگیره از کارم
روزایی که حواسم نیست ، بگم خیلی دوست دارم
تو هم مثله منی انگار ، از این دلتنگیا داری
تو هم ازبس منو میخوای، یه جورایی خودآزاری(یه جورایی، خودآزاری)

کنارم هستی و انگار ، همین نزدیکیاست دردام
مگه موهاتو گم کردی؟ ، که موجش اومده اینجا
قشنگه رده پای عشق، بیا بی چتر زیره برف
اگه حاله منو داری ، میفهمی یعنی چی این حرف

میدونم که یه وقتایی ، دلت میگیره از کارم
روزایی که حواسم نیست ، بگم خیلی دوست دارم
تو هم مثله منی انگار ، از این دلتنگیا داری
تو هم ازبس منو میخوای، یه جورایی خودآزاری(یه جورایی، خودآزاری)

اونکه یه وقتی تنها کسم بود
تنها پناه دل بی کسم بود
تنهام گذاشت و رفت از کنارم
از درد دوریش من بیقرارم
هوم ههوووووم
خیال میکردم پیشم میمونه
ترانه عشق واسم میخونه
خیال می کردم یه همزبونه
نمیدونستم نامهربونه
هوم هووووووم
با اینکه رفته اما هنوزم
از داغ عشقش دارم میسوزم
فکر و خیالش همش باهامه
هرجا که میرم جلو چشامه جلو چشامه
دلم میخواد تا دووم بیارم
رو درد دوریش مرحم بزارم
اما نمیشه راهی ندارم
نمیتونم من طاقت بیارم
نمیتونم من طاقت بیارم
اونکه یه وقتی تنها کسم بود
تنها پناه دل بی کسم بود
تنهام گذاشت و رفت از کنارم
از درد دوریش من بیقرارم
هوم هووووووم
خیال میکردم پیشم میمونه
ترانه عشق واسم میخونه
خیال می کردم یه همزبونه
نمیدونستم نامهربونه
هوم هووووووووم
با اینکه رفته اما هنوزم
از داغ عشقش دارم میسوزم
فکر و خیالش همش باهامه
هرجا که میرم جلو چشامه جلو چشامه
دلم میخواد تا دووم بیارم
رو درد دوریش مرحم بزارم
اما نمیشه راهی ندارم
نمیتونم من طاقت بیارم
نمیتونم من طاقت بیارم

اگه میبینی میترسم
اگه چیزی نمیپرسم
اگه بیهوده پوسیدم
من از ترس تو ترسیدم
از این لب بستگی ها وُ
از این دل خستگی ها وُ
توی ظهره یه تابستون
از این یخ بستگیها وُ
از این تسلیم اجباری به این تقویم تکراری
تموم عمرو بخشیدم من از ترس تو ترسیدم
بیا وُ تکیه گاهم شو
از آغاز همین قِصه
اخه چشمو چراغ من
چرا میترسی هم غُصه
مگه هر قطره بارون
واسه دریا یه دُنیا نیست
تو که باشی منم هستم
دیگه این قطره تنها نیست
توی این جشن بارونی
تو دریایی نمیدونی
یه عمری تو گوشت خوندن
نمیزاریم نمیتونیم
چه حرفایی تو دلهامون
سوالا که نپرسیدیم
دوباره از نگاه هم
منوتو هردو ترسیدیم
چه حرفایی تو دلهامون
سوالا که نپرسیدیم
دوباره از نگاه هم
منوتو هردو ترسیدیم

یه روز تو زندگیم بودی
همین جا روبروم بودی
اما آرزوم نبودی
فک میکردم از آسمون
باید بیاد یه روزی اون
تا آرزوم بشه تموم

یه اشتباهی کردم و
دل تو رو شکستم و
نمی بخشم خودم و

حالا پشیمون شدم و
میخوام تو باشی پیشم و
حق داری که نبخشی

شرمندتم
که ستاره داشتم و
دنبال اون می گشتم و

شاکی از این بودم
که من ستاره ای ندارم

ستاره بود تو مشتم و
تکیه می داد به پشتم و
احساسشو میکشتم و

احساستو میکشتم....


شرمندتم
که ستاره داشتم و
دنبال اون می گشتم و

شاکی از این بودم
که من ستاره ای ندارم

ستاره بود تو مشتم و
تکیه می داد به پشتم و
احساسشو میکشتم و

احساستو میکشتم....