اگر لر نبود .......
لُر، بزرگ ترین قومِ ایران و جهان با بیشترین گونه هاى نژادی: لُر بَختیاری… لُر لرستانى… لُر بویراحمدی… لُر لَك… لُر بوشهری… لُر مَمسَنی… لُر بَهمِئی… کدامین تبار این همه گوناگون از نژاد است؟ قومی که در تمامیِ رویدادهاى تاریخ حضور داشته است، تنها قومی که توانست بابل را به مدت ٦ قرن فتح کند... قومی که در كوههاى بختیارى ٢ زخمِ کاری به اسکندر ِجهانگشا وارد کرد و باج و خراج از او سِتاند… قومی که ١٢ هزار گاردِ جاویدانِ هخامنشی بودند و سپاهِ قدرتمندِ ایران را تشکیل می دادند… آری قومِ کاسی(لُر) متمدن ترین قومِ جهان… اتابکانِ(لُرستان) ٥٣٠ سال حکومتِ بی وقفه بر ایران داشتند... سپاهِ یِکّه تاز ِنادرشاهِ افشار و فاتحانِ قندهار از قومِ دلیر ِمن بودند... قیامِ بابکِ خرّمدین و سرخ جامگان مدیونِ قومِ من است... پادشاهانِ من کورُش ها و کریم خان ها هستند… سردارانِ من آریوبرزن ها و لطفعلی خان ها هستند… شیرزنانِ قومِ من پروشات ها هستند، اولین فرمانده ى نیرویِ دریاییِ ایران در دورانِ پرشكوهِ هخامنشى… قدم خیرها هستند رهبر مبارزانِ با انگلیس... قومِ من چنگیزها و تیمورها را رانده اند... قومِ من در هشت سال دفاع مقدس رشادت هاوازخودگذشتگی های فراوانی ازخودنشان داد.. قوم من بودکه درتنگ تامرادی ارتش تابن دندان مسلح رضاخان میرپنج رابه زانودرآورد.آنهم درجنگی نابرابرکه ارتش رضاخان باپیشیبانی توپخانه سنگین ونیروی هوایی درمقابل سلاح سبک برنوی قوم من تاآخرین نفرمثل سگ کشته شدند .. قوم من شیرزنی بنام بی مریم داشت.که فرماندهی سواران متحدبختیاری وبهمئی وبویراحمدی راداشت وبه همراه برادرش سرداراسدتهران رافتح وازشرحکومت دیکتاتوری إقامحمد قاجارنجات داد.وبعدهادرجریان جنگ جهانی اول سفیرآلمان راازدست انگلیس وآمریکا درخانه شخصی چندماه پناه دادواورااز راه عراق به آلمان فرستاد تاامپراطورآلمان نشان مدال شجاعت به اوبدهد.نشانی که به غیرازبی مریم هرگزبه کسی داده نشد.وبعدازآن بودکه رایش سوم امپراطورآلمان اعلام که لرهاباآلمانها ازیک نژادهستند.وازآن موقع برسرزبانهأافتادوحالاایرانیهاهمه جا پوزش رامیدهندونمیداننداگرشیرزن قوم من نبود.ادعای هم نژادی باآلمان هم نبود... قوم من بود.که مردی بنام رکل به رضاخان دیکتاتور ومخوف گفت اگرمیخواهی باتو صلح کنم بایددخترت رابه عقدپسرم دربیاوری....قوم من بودکه اعلام کرداگ

با لباس آبی از من دل که نه جان می بری
تو مسلمانی از این ساده مسلمان می بری

عقل و هوش از سر من با هر نگاهت می پرد
این تفاوتی که هست در هر انسان می بری

اوج تصمیم منی هر جا که باشی هستم و
مثل یک کشتی به آبم مثل بادبان می بری

تو که ماهی من که برکه، در دلم هستی و دور
ماه من کی با خودت من را به آسمان می بری؟

ترسم از سوختن که نیست از عشق تو داغم هنوز
این خیال است که مرا سمت زمستان می بری

هر چه می خواهی بکن از عشق من کم شد مگر؟
ماه من بی فایدست زیره به کرمان می بری

روح اله پورجلالی

#مــاه ، در بـرکـه شـب، سرسـره بـازی می کـرد
شـعـر چــشمـان #تـو را قـافـیـه سـازی می کــرد

گاهی از #ظلمت و خاموشی و سرما می گفت
گـاهی از عـشـق و جـنـون، #روده درازی می کرد

آســمــان، عـرصــه ی پـــهــنــاور #پــرواز نـبـود...
کـهـکـشـان بـستـه و #تـاریـک، فـضـا بـاز نـبـــود...

من و ضربان قلب تمام آهو های جهان...
من و اولین لحظهء رهش جوجه های در حال آموختن پرواز از لبهء صخره ها...
من و تلاش غزال فراری از دست شیر گرسنه...
من و لحظهء آخر پنهان شدن خورشید زیر ماه...
من و تقلای پلنگی که از سرعت زیادش در تعقیب شکار نتوانسته خوب بپیچد...
من و لحظهء شکار پروانه با شلیک آب از دهان ماهی تفنگی برکه...
من و وقتی که قلب تو را شکار کردم...
من و لحظهء "بعله" ات زیر چادری از ریزه های شیرین قند...
من و لحظهء امضای نا امیدانه ها...
من و گاهِ "آخ" های مادر...
من و "آنِ" اولین چکهء اولین قطرهء اشکِ اولین لحظهء اولین دیدار حریم و حرمت!

ســـــــــــــــــــلام ... ای ماهِ ماه تابِ من ! ... ســــــــــــــــــــــلام ...

غبار خیال
می شرد از اعماق من
بلند و بلند
در دالانهای تو به تو
عالم و آدم همه نزدیک میشود
دیدارها،همه آشناتر
بی نامها،شناساتر
و معانی
شبیه بال پرندگان غنی
در وزش آسمان، در چوب بلوط
در شکسته های برکه از روز فرو میرود
گویی که ماهی سوار است
شعور من

هیچکس تنهایی ام را حس نکرد

برکه طوفانی ام را حس نکرد

او که سامان غزلهایم از اوست

بی سروسامانی ام را حس نکرد

#دانای #علی #که #بود؟
حدود دو قرن پیش در محله(عینک)و به روایتی (سیاه اسطلخ) رشت مردی می زیست که اصالتا زنجانی بود او از کودکی در رشت زندگی می کرده و شغل او زراعت بود و نیز از طریق فروش علف به صاحبان دام امرار معاش می کرده است.
این عبد
صالح خدا همچون کربلائی احمد (حافظ کل قران) و شیخ رجبعلی خیاط عارف و زاهد و ... به علت ایمان و تقوا
و صداقت در گفتار و رفتار و سلامت نفس به مناعت طبع و دستگیری و یاری نیازمندان و رعایت حرام و حلال وروحیه شجاعت،علیرغم اینکه نه امام زاده بودند و نه سید ، هم در حیات خود رافع مشکلات مردم بودند و هم
در ممات خود واسطه خیرات وبرکات برای زوار و متوسلین به قبر خود میباشند. این عارف زاهد به علت داشتنطی الا رض،مریدانی داشت و از هر پیرمرد رشتی اگر درباره دانای علی سوال شود با شور و شعف داستان نجات یک حاجی رشتی که در مکه گرفتار راهزنان و سارقان شده بود و تمام پول و مال خود را از دست دادهبود و سرانجام توسط دانای علی با طرفه العینی با سلامت به زادگاهش برگشته بود و از نماز خواندن او در مکه معظمه و رشت در یک روز برایت تعریف می کند از چگونگی مرگش ، روایت است که ماموران ظالم زمان ،او را به اتهامی (عدم پرداخت مالیات) دستگیر و شکنجه می کردند که یکی از مریدانش که متنفذین بوده اگاه میشود و از کرامات و مقاماتش برای ماموران می گوید که گرچه موجبات آزادی او فراهم می کند ولی افشایاین راز مرگ او را به دنبال داشته است .جنازه اش را در جوار قبرستان عمومی شهر (آن زمان) به خاک می سپارند که فعلا به علت گسترش شهر و توصعه شهر سازی از آن قبرستان اثری به جا نمانده است در سال 1321/1320 هجری شمسی قبر دانای علی نیز قرار بود به بهانه ی تعویض خیابان تخریب شود، مهندسین شهر داری به
مسئولیت مهندس سیمرغ (که چند سال بعد به مقام شهرداری رشت رسید) هرچه تلاش کردند در دوربین های نقشه برداری غیر از امواج آب چیزی ندیده اند و خداوند رعبی در دلشان ایجاد کرد که جرئت تخریب را پیدانکردند . و لذا قبری که تا کنون در کنار خیابان بود با تعریض خیابان بیستون (طالقانی) در وسط خیابان اصلی شهر قرار گرفت ، اگرچه بعضی از مردم سقوط شهردار از بالکن شهرداری و یا مرگ فرزندش را دلیلترسیدن مسئولین و عدم جسارت به قبر می دانند ولی نبودن دلیل و مدرک معتبر این روایت را منتفی می کنند

چشمهای تو شفافترین برکه هاست


اما قامت من شاید آنقدر بلند


که توی چشمهای تو جا نمی شود


باید برای عاشقی هایم


دریا می جستم !