واعظی پرسید از فرزند خویش هیچ میدانی مسلمانی به چیست؟ صدق و آزادی و خدمت به خلق هم عبادت ، هم کلید زندگیست. گفت: " زین معیار اندر شهر ما ، یک مسلمان هست آن هم ارمنیست

تنهایی را دوست دارم زیرا بی وفا نیست تنهایی را دوست دارم زیرا عشق دروغی در آن نیست تنهایی را دوست دارم زیرا تجربه کردم تنهایی را دوست دارم زیرا خداوند هم تنهاست

هیچکس اشکی برای ما نریخت، هر که با ما بود از ما می گریخت ، چند روزیست حالم دیدنی است ، حال من از این و آن پرسیدنی ست ، گاه بر روی زمین زل میزنم ، گاه بر حافظ تفأل میزنم ، حافظ فالم را گرفت ، یک غزل آمد که حاالم را گرفت ، ما ز یاران چشم دوستی داشتیم ، خود غلط بود آنچه میپنداشتیم.