نام من سرباز کوی عترت است ، دوره آموزشی ام هیئت است .

پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار ،سر درش عکس علی با ذوالفقار .

ارتش حیــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازی پی هر فرصتم .

نقش سردوشی من یا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است .

رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است ، زینب آن را دوخته پس مشکی است

. اسـم رمز حمله ام یاس علــی ، افسر مافوقم عباس علی (ع)

دلتنـــــــــــــــــگی

عین آتش زیر خاکــــــستر است

گـــــــاهی فـــــــکر میکنی تمـــــــــام شده

امّـــــا یــک دفــــعه

همه ات را آتــــش مـــــــــــیزند . . .

اگر حرفـــ های دلــــــــم بی اگر بــــــــــود
اگر فرصتــــ چشــــــــم من بیشتــــــــر بود
اگر می توانستـــــــــم از خاکـــ
یکـــ دسته لبخنـــــــــد پرپر بچینـــــــــم
تـــــــــــو را می توانستـــــــــم ای دور
از دور ...
یکـــ بار دیگــــــــــر ببینــــــــم....

وَقتــ ــیـ تو نیستیـ ...

دیگَـ ــرسُراغـ هیچـ کدامــ از آرزوهایـ خاکـ گرفتهــ نمیرومــ

اصلـ ـاً وَقتیـ تو نیستیـ ...

چهـ فرقیــ میکنَـ ـد

کلـ ـید را زیـ ـر کُدامـ گُلـــدانـ گذاشتهـ امـ

عادت نــــدارم درد دلم را ،


به همـــه کس بگویم ..! ! !

پس خاکـــش میکنم زیر چهره ی خنــــدانم.. ،

تا همـــــه فکر کنند . . .


نه دردی دارم و نه قلبــــــــــی ..

کـآش ...
سرِ درِ بـهشـتــ ؛
کسـ ـی باشـَد که بپرســَد :
آدمـی یـا فرشـتـ ـه ؟
و مـَن با صدای ضـعیفــم
که از زجـه رو به بـی صـدایی رَفــته ،
بــگویـَم :

زَن -َـم

و ایـن بـار
همه نگـاهَم کُنند :
نـَه به خاطـِر موی بُلَندَم
نه چشـمان معصـومَم
و نه لرزشِ صدایـَم

.
.
.
بـلکـه به خاطِر روحِ خدا که در من دمـیده شده
و همه ،

تحســین کـُنَند ؛

شـُجاعَـتـ ،
صـداقَتـ
وَفـ ـآ
و نجـآبـَتَم را

در آن کره خاکــی ...

ام من سرباز کوی عترت است ، دوره آموزشی ام هیئت است . پــادگــانم چــادری شــد وصــله دار ، سر درش عکس علی با ذوالفقار . ارتش حیــدر محــل خدمتم ، بهر جانبازی پی هر فرصتم . نقش سردوشی من یا فاطمه است ، قمقمه ام پر ز آب علقمه است . رنــگ پیراهــن نه رنــگ خاکــی است ، زینب آن را دوخته پس مشکی است . اسـم رمز حمله ام یاس علــی ، افسر مافوقم عباس علی (ع) .........