سخت ترین دو راهی ، دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است !
گاهی کامل فراموش میکنی
و بعد میبینی که باید منتظر می ماندی
و گاهی آنقدر منتظر میمانی
تا وقتی که میفهمی
زودتر از این ها باید فراموش میکردی . . .
.

#منطـقه #دیـدنی #چمستان #دریاچه_الیمالات
در ۸ کیلومتری نور در مسیر جاده نور به
چمستان قرار دارد و فاصله آن از جاده
اصلی نور به چمستان حدود ۳ کیلومتر
است.این دریاچه که در دل جنگل واقع
شده است به عنوان گردشگاه مورد
استفاده قرار می گیرد.
دریاچه‌ای که وقتی برای اولین‌بار بعد از
طی‌کردن و دور زدن در جاده‌ای پر درخت
به آن می‌‌رسید و وارد محوطه‌اش می‌شوید
شکوه طبیعت آن شما را می‌گیرد
و باورتان نمی‌شود که با چنین
منظره‌ای روبه‌رو هستید. این دریاچه
آنقدر زیباست که گویی ‌جنگل‌ را
در آغوش گرفته است.
در آنجا همه چیز برای چند ساعت
تفریح و البته آرامش مهیاست.
اتومبیل را که پارک کردید با شوق مسیری
پنج دقیقه‌ای را پیاده‌روی ‌کنید و
بعد از طی این مسافت از بلندی
به سمت پایین که دریاچه آنجاست
هدایت می‌شوید. پلی زیبا شما را
به آنجا وصل می‌کند. نمای زیر پل
سدی است که بعضی وقت‌ها پر آب است.
پس از پشت‌سر گذاشتن چند پله
به سنگ‌های زیبای کنار رودخانه
نزدیک می‌شوید. می‌توانید روی سنگ‌های
کنار رودخانه لم بدهید و ساعت‌ها به جنگلی
که دریاچه را بغل کرده است نگاه کنید
و از انعکاس آن همه درخت در آب،
آن را سبز ببینید و بعد از آن وقتی
به خود می‌آیید که زمان‌‌خیلی زیادی
گذشته و به غروب آفتاب نزدیک می‌شوید
و این توقف زمان برایتان از آن لحظه‌هایی
است که بسیار کم در زندگی پیش می‌آید
قایق‌ها برای رفتن به دریاچه منتظر شما
هستند؛ قایق‌های پدالی و موتوری‌ای
که برای مسافران پهلو گرفته‌اند و
با هر بادی که می‌وزد کمی در جایشان
تکان‌تکان می‌خورند و موج کوچکی را
در اطرافشان ایجاد می‌کنند.
دریاچه الیمالات در مسیر
جاده ارتباطی نور به چمستان قرار دارد
و در قسمت جنوبی دوراهی
روستای کارگرکلا جای گرفته است.
فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان
حدود سه کیلومتر برآورد می شود
این دریاچه در فصل پاییز باید بسیار زیبا باشد
چون اون جنگل انبوه وقتی رنگارنگ میشه
که پاییز از راه برسه! دریاچه الیمالات
در مسیر جاده ارتباطی نور به چمستان
قرار دارد و در قسمت جنوبی دوراهی
روستای کارگرکلا جای گرفته است.
فاصله آن از جاده اصلی نور به چمستان
حدود سه کیلومتر برآورد می شود.

♫♫♫


هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داري، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
اين شبای بيقراری، مال من

منمو، حسرت با تو ما شدن
تو ای يو، بدون من رها شدن

آخر غربت دنياست مگه نه
اول دوراهی آشنا شدن

تو نگاه آخر تو
آسمون خونه نشين بود
دلتو شکسته بودن
همه ی قصه همين بود

می تونستم با تو باشم

مثه سايه مثل رويا
اما بيدارمو بی تو
مثه تو تنهای تنها

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داري، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
اين شبای بيقراری، مال من

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داري، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
اين شبای بيقراری، مال من

♫♫♫

اعتراف میکنم یکی از دوراهی های اصلی زندیگم توی بچگی این بود که هربار بستنی دو قلو میخریدم تو این میموندم که باید با دو دست بگیرم همون جور که به هم چسپیده بخورم یا جداشون کنم اول این یکی بعد اون یکی!!!

سخت ترین دو راهی ، دوراهی بین فراموش کردن و انتظار است

گاهی کامل فراموش میکنی و بعد میبینی که باید منتظر می ماندی

و گاهی

آنقدر منتظر میمانی تا وقتی که میفهمی زودتر از این ها باید فراموش میکردی . . .

دیگه میرم نمیخام زندگی رو بعد از این برای تو سخت کنم
درسته هیچی نبودم اما آرزوم بود تورو خوشبخت کنم

تو زیادی و من از کم کمتر. آره خوب هیچی ما هم سطح نیست
حالا وقته بودنم تموم شد و واسه موندنمم فرصت نیست

از خیال روزی که نبینمت همیشه پشت دلم میلرزید
اگه کم گذاشتمو کم بودم به خدا بدون که دستم نرسید

عاشقت بودمو از دست تو دل. پر و لبریز شد از غصه و درد
تو فقط بگو ازم چی خواستی؟ که دلم تونست و واسه تو نکرد؟

حالا چی شد که یهو فهمیدی جام تو این زندگی کم رنگ شده؟
اتفاقی بود دیدی رفتن. یا که نه دلت برام تنگ شده؟

حالا که جاده دوراهی شده و منم تنهایی باید برگردم
لااقل پاشو منو بدرقه کن فکر نکن راه تو رو سد کردم

حالاکه جاده به من نزدیکه نمیگم بیا منو راهی کن
نمیگم بیا با هم برگردیم . لااقل یک ذره همراهی کن

ماکه هیچیمون مثل هیچکی نبود من بیچاره چقد تاریکم
نمیخوام سرت رو شونم باشه لااقل یکم بیا نزدیکم

حال و روز ِ عجيبي دارم همیشه بر سر دوراهیم یک راه به تو می رسد
... و یک راه به تنهایی ! همیشه تُرا بر می گزینم و می رسم به تنهایــ ـ‌ـ‌ـ‌‌ـ‌ ـ‌ ـی ...