شبی با بید می رقصم، شبی با باد می جنگمکه چون شب‌بو به وقت صبح، من بسیار دلتنگم



مرا چون آینه هر کس به کیش خود پنداردو الّا من چو می با مست و هشیار یکرنگم



شبی در گوشه ی محراب قدری ربّنا خواندمهمان یک بار تار موی یار افتاد در چنگم



اگر دنیا مرا چندی برقصاند ملالی نیستکه من گریانده‌ام یک عمر دنیا را به آهنگم



به خاطر بسپریدم دشمنان! چون نام من عشق استفراموشم کنید ای دوستان! من مایۀ ننگم



“مرا چشمان دل سنگی به خاک تیره بنشانید”همین یک جمله را با سرمه بنویسید بر سنگم

#باورم_نمیشود !

#که #گاهی ....

#دل #سنگم #برای #داشتنت #آب #میشود !

دگر طاقت نمانده است ای مه آزارم مده آخر

نه از سنگم نه از آهن ،دل جان دارم، انسانم...

نمیدانی تنم در آتش عشق تو می سوزد؟

چرا رحمت نمی آید عزیزم ،دلبرم،جانم!

نرفته قولم از یادم، هنوزم ساده و صافم
دارم اندازه‏ی قلبت، با اشکام، عشق می بافم
تا روزی که تو برگردی، به این در خیره می مونم
اگرچه دوری از دستم، تو دوستم داری، می دونم
هنوز خالیه جات اینجا، هنوزم من وفادارم
هنوزم توی این خونه، من از هرچی دوتا دارم
یه وقتایی دوتا بشقاب میچینم، تو میگی سیرم
یه وقتایی بدون تو، باهات مهمونی می گیرم
منم کابوس شبهات، تویی رویای هر روزم
واسه هرشب دعا کردن، دارم سجاده می دوزم
اگر پای درختی خشک، با اشکام، آب می‏ریزم
خودم حالیمه بی جونه، ولی از عشق، لبریزم
همش حس می کنم هستی، نمی خوام دیگه تنها شی
یه حسی می گه که باید، همین دور و ورا باشی
تو از شمعی، من از بادم، تو از شیشه، من از سنگم
ولی برگردی قول می دم، دیگه باهات نمی جنگم
درخت خشک این خونه، با اشکام خیس و نم داره
اگرچه جون نمی گیره، دلم تنهاش نمی ذاره
از اون روزی که تو رفتی، هوای خونمون سرده
دیگه چند روز که، عطرت، از این خونه، سفر کرده
بذار بد باشه رفتارت، بهم بی مهری کن بازم
فقط برگرد که من بی تو، با این دنیا نمی سازم
تو پیشم نیستی اما من، می خندم توی تنهایی
تو رویاهام یا من اونجام، یا تو، همیشه اینجایی

تو دنیای زمین و توپ رنگـی یه پرسپولیس داریم به چه قشنگی
اسم قشنگش روی تخت جمشید از اون قدیم ندیما می درخشید
رنگِ آتـیش غـیرت پــیرهنش مـی یاره افـتخار واسـه مـیهنش
طرفداراش سر به فلك می كشن عــاشـق رنـگِ مـثِ آتـیشِشَن
دفـاع ِ مـحكمش مثِ یه سـدِه هر كسی از جـونش نذاره ، ردّه
دروازه بـاناش مثِ پـادشاهن شــاهینن و بـدون اشتــباهن
آقــای گل همیشه از قرمزاس حسابِ سرخ از همهُ لیگ جداس
یه پرسپولیسه با یه دنیا عاشـق یه دشـتِ غـرقِ گـلای شـقایق
قصّـه ی سُــرخا پـر افـتخاره از بس كه گل زدن ، همش بهاره
هركی كه پرسپولیسو خوب شناخته واسش ترانه خونده یا كه ساخته
تـیمِ بـزرگـمون از اون قـدیما سـر بـوده از قـوی ترین تـیما
حرفِ قشنگش بشه هر زمانـی می پیچه عطرِ خـوش ِ قهرمانـی
یه سر و گـردن از همه بـهتره پـرسپولیس از همه تـیما سـره
تو تاریخش اِسمای نـامی داره هر جای دنـیا بـری حـامی داره
سنگم از آسمون بیاد ، هوادار می یاد به عشقِ بردنِ یه دیدار
ما تـیمِ صـدر جدولیم همیشه خدا می دونه قهرمان كی میشه
هر جا كه پرسپولیس میشه برنده می شـكفه كلی گلِ سرخِ خنده
به غیرت بـازیكناش می نـازه فـردا رو با تعصّبش می س

خداوندا تو میدانی ...
منم ، دلتنگ دلتنگم
منم ، یک شعر بیرنگم
منم ، دل رفته از چنگم
منم ، یک دل که از سنگم
منم ، آواز طولانی
منم ، شبهای بارانی
منم ، انسانیم فانی
خداوندا تو میدانی ...
منم ، در متن یک دردم
منم ، برگم ، ولی زردم
منم ، هستم ، ولی سردم
منم ، مُرده م ، منم مُرده م
منم ، یک بغض پر باران
منم ، غمهای بی سامان
منم ، هستم دراین زندان
منم ، زخمهای بی درمان
منم ، دارم تب و تابی
ز تنهائی ، ز بیتابی
منم ، رفته به گردابی
مرا باید که دریابی
منم ، یک آسمان دردم
منم ، دریا شود قبرم
منم ، دنیا شود جبرم
منم ، پایان شده صبرم
منم ، یک ذره گردم
منم ، خواهم کسی همدم
منم ، برخود ستم کردم
دلم خون میشود هردم
منم ، از عشق گویانم
منم ، دردست درمانم
منم ، آمد به لب جانم

خداوندا ! بمیرانم !

نرفته قولم از یادم، هنوزم ساده و صافم
دارم اندازه‏ی قلبت، با اشکام، عشق می بافم

تا روزی که تو برگردی، به این در خیره می مونم
اگرچه دوری از دستم، تو دوستم داری، می دونم

هنوز خالیه جات اینجا، هنوزم من وفادارم
هنوزم توی این خونه، من از هرچی دوتا دارم

یه وقتایی دوتا بشقاب میچینم، تو میگی سیرم
یه وقتایی بدون تو، باهات مهمونی می گیرم

منم کابوس شبهات، تویی رویای هر روزم
واسه هرشب دعا کردن، دارم سجاده می دوزم

اگر پای درختی خشک، با اشکام، آب می‏ریزم
خودم حالیمه بی جونه، ولی از عشق، لبریزم

همش حس می کنم هستی، نمی خوام دیگه تنها شی
یه حسی می گه که باید، همین دور و ورا باشی

تو از شمعی، من از بادم، تو از شیشه، من از سنگم
ولی برگردی قول می دم، دیگه باهات نمی جنگم

درخت خشک این خونه، با اشکام خیس و نم داره
اگرچه جون نمی گیره، دلم تنهاش نمی ذاره

از اون روزی که تو رفتی، هوای خونمون سرده
دیگه چند روز که، عطرت، از این خونه، سفر کرده

بذار بد باشه رفتارت، بهم بی مهری کن بازم
فقط برگرد که من بی تو، با این دنیا نمی سازم

تو پیشم نیستی اما من، می خندم توی تنهایی
تو رویاهام یا من اونجام، یا تو، همیشه

یه جفت جوراب داشتم، خیلی باهم معاشرت داشتیم! توی دوران اوج رابطه مون یه لنگه اش گم شد... امروز کشومو ریختم بیرون، یهو دیدم اون تــَــه زُل زده تو چشمام!!!! گفتم: کجا بودی لوتــــــــی؟!؟!؟ گفت: باس یه مدت با خودم خلوت می کردم، ولی تمام این مدت بوی تو رو می دادم... بــــــوییدمش... همون لحظه فهمیدم خیلی مــَــــــــــرده! سنگم بود با اون بو باید پودر میشد تا الان...!!!!!