حتما داره با #چرتکه حساب کتاب میکنه

نکنه توقع داری طرف بیاد منو تبدیل به سفره ماهی کنه منم هیچی نگم و کاری نکنم ؟!

فکر می کنه بشه ؟؟؟؟؟؟؟؟

بسی زیبا..
بامدادجان..
چه متون زیبایی...
دنبال چندتامتن آسم که جبران کنم...
خخخخخخخخخ....
دراسرع وقت منتظربمباران متون ادبی زیبایم باش...

ای کاش....

من یه دخترم .....!

دختری که ارزشمند ترین ثروت اون حیاست

آهای آقایون وقتی دارم با شما حرف میزنم برام خیلی سخته که شما زل بزنید تو چشام ...

وقتی دارم راه میرم برام عذابه که یه چشمی دنبالم باشه ...
منم مثل شما گاهی دلم میخواد قهقهه بزنم
دلم میخواد تو دانشگاه وقتی یه اتفاق خوب می افته بپرم و فریاد بزنم هورااااااااا....
اما اگر میبینید من این کارا رو نمیکنم فکر نکنید من احساس خودمو سرکوب میکنم ....نه !!!!
من یه دخترم و پر از احساس مطمئن باشید من خیلی زودتر از شما به وجد میام !
پس وقتی دیدین یه دختر با نهایت متانت و وقار رفتار میکنه بدونید داره با نفسش میجنگه تا حیاشو حفظ کنه
پس............ هیچ وقت ! با خودتون فکر نکنید ی دختر متین و باوقار احساساتش از اونایی که چشمشون رو رو به همه ی حریم ها بستن کمتره ....
نه !
فقط اونا احساسشونو خرج همه ی مردم شهر نمیکنه!!

پیر مردی تعریف میکرد که به توصیه یکی از سناتورها که از اقوام او بود پس از هماهنگی های لازم، جهت مذاکره در موضوعی اقتصادی و احتمالا عقد قرارداد پیمانکاری به دیدن رییس یک سازمان دولتی رفت.
میگفت من و شریکم ، کروات و اودکلن زده به دفتر وارد شدیم.آقای رییس هم خیلی تحویل گرفت وصحبت شروع شد. پس از زمان کوتاهی ، یک پیش خدمت وارد شد وسلام کرد و جلوی هرکداممان یک لیوان آب جوش گذاشت . یک قندان و یک ظرف شیشه ای هم بر روی میز قرار داد و رفت. در ظرف شیشه ای چندین بسته کوچک کاغذی بود.
دقت کردم دیدم که به هر بسته کوچکِ کاغذی، یک اتکت تبلیغی زرد رنگ با کلمات انگلیس ، وصل است. که تا آن موقع از این خوراکی ها ندیده بودم.
رییس گفت بفرمایید، سرد میشود.
ما که نمیدانستیم چه باید بکنیم منتظر بودیم که اول کارهای او را ببینیم و بعد تکرار کنیم.
بالاخره آقای رییس یکی از بسته ها را در آب جوش گذاشت و اتکت را در دست گرفت و شروع به بالا پایین کردن و تکان دادن نخ کرد. ما هم همین کار را تکرار کردیم.
من احساس کردم که او متوجه این موضوع شده است که داریم کارهای او را تکرار میکنیم و از این بابت نگران بودم که یکدفعه تصمیم گرفتم به او بفهمانم که بار اوّلمان نیست که از این خوراکیها میخوریم و با حرکتی ابتکاری وقتی مطمئن شدم که خوراکی فرنگی به اندازه کافی خیس خورده و آماده خوردن است، به آرامی با نخ، آن را بالا گرفتم و به لبه لیوان چسباندم که چکه اش گرفته شود بعد در یک چشم به هم زدن سرم را بالا گرفته ، دهانم را باز کردم و بسته را به دهان صاحب مرده خود گذاشتم.
شریک بدبخت من هم خواست کم نیاورد و بلا فاصله همین کار را تکرار کرد.
از طرفی دهانم داشت میسوخت و از طرف دیگر نمیدانستم که باید این خوراکی لعنتی را بِمَکم یا گاز بزنم که آقای رییس نتوانست جلو خنده اش را بگیرد و با عجله از اتاق خارج شد.
اما صدایش از اتاق مجاور به گوش میرسید و بعد از سالها ، هنوز صدای قهقهه های او را فراموش نکرده ام.

#مادر_نمونه

هر هر