منتظر نباش که شبی بشنوی از این دلبستگی های ساده دل بریده ام
که عزیز بارانی ام را در جاده ای جا گذاشتم
یا در آسمان به ستاره ای دیگر سلام کرده ام
توقعی از تو ندارم
اگر دوست نداری در همان دامنه ی دور دریا بمان
هرجور تو راحتی باران زده ی من
همین سوسوی تو از آن سوی پرده ی دوری برای روشن کردن اتاق تنهاییم کافیست
منکه اینجا کاری نمی کنم فقط گهگاه گمان دوست داشتنت را در دفترم حک میکنم
همین
این کار هم که نور نمی خواهد
می دانم که به حرف هایم می خندی
حالا هنوز هم وقتی به تو فکر می کنم باران می آید
صدای باران را می شنوی؟
bamdad
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی
