تقدیم به او كه میداند حرف دلم را:
من لبریز از گفتنم نه از نوشتن . باید که اینجا روبروی من بنشینی و گوش کنی . ایمان من به تو ، ایمان من به خاک است . به شکوه آنچه بازیچه نیست ، بیندیش . من خوب آگاهم که زندگی، یکسر صحنه بــازی است . اما بدان که همه کس برای بازی های حقیر آفریده نشده است . مرا به بازی کوچک شکست خوردگی مکشان . تو چون دستهای من، چون اندیشه های سوگوار این روزهای تلخ و چون تمام یادها از من جدا نخواهی شد
حدیث غریب دوست داشتن را اینک از زبان کسی بشنو که به صداقت صدای باران سخن می گوید . من هرگز نخواستم که از عشق ، افسانه ای بیافرینم . باور کن . من می خواستم که با دوست داشتن، زندگی کنم . کودکانه و ساده و روستایی . من از دوست داشتن فقط لحظه ها را می خواستم . آن لحظه ای که تو را به نــام می نامیدم . من هرگز نمی خواستم از عشق، برجی بیافرینم .
مـــرگ سخن ساده ای است . مگذار که خالی روزها و سنگینی شب ها در اعماق من، جایی از یاد نرفتنی باز کند . ما برای فرو ریختن آنچه کهنه است آفریده شدیم . بـــــــــــــــــــــــازگــــــــــــــــرد !

تنبلهای عزیز توجه فرمائید راهکار های جدید رسید:
1 روزها استراحت کنید تا شبها بتوانید راحت بخوابید
2 در نزدیکی تختتان صندلی راحتی بگذارید، تا اگر از خواب بیدار شدید، روی آن بنشینید و استراحت کنید.
3 خوابیدن به نشستن، نشستن به ایستادن، ایستادن به راه رفتن اولویت دارد
4 جایی که می توانید بنشینید چرا می ایستید. 5
5 کار امروز را به فردا موکول کنید و کار فردا را به پس فردا.
6 اگر حس کار کردن به شما دست داد، کمی صبر کنید

اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد/ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد

و گر به رهگذری یک دم از وفاداری/چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد

و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس/ز حقه دهنش چون شکر فروریزد

من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم/بس آب روی که با خاک ره برآمیزد

فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست/کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد

تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز/هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد

بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ/که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد

#حافظ

اگر روم ز پی اش فتنه‌ها برانگیزد/ور از طلب بنشینم به کینه برخیزد
و گر به رهگذری یک دم از وفاداری/چو گرد در پی اش افتم چو باد بگریزد
و گر کنم طلب نیم بوسه صد افسوس/ز حقه دهنش چون شکر فروریزد
من آن فریب که در نرگس تو می‌بینم/بس آب روی که با خاک ره برآمیزد
فراز و شیب بیابان عشق دام بلاست/کجاست شیردلی کز بلا نپرهیزد
تو عمر خواه و صبوری که چرخ شعبده باز/هزار بازی از این طرفه‌تر برانگیزد
بر آستانه تسلیم سر بنه حافظ/که گر ستیزه کنی روزگار بستیزد
#حافظ

الا ای همنشین دل که یارانت برفت از یاد / مرا روزی نباد آن دم که بی یاد تو بنشینم .

به انتظار آمدنت، راه ها را گل باران کرده ام... پا برهنه بیا! بیا و بنشین؛ نه بر خیالم که بر دلم...

صرف فعل نشستن به گویش چراغعلی: مو بنشینم، تونم بنشینی، اونم بنشینه، ما که بنشینم، شمام که بنشینید، دیه جا نی اونا بنشینن!

همه هست آرزویم که ببینم از تو رویی / چه زیان ترا که من هم برسم به آرزویی به کسی جمال خود را ننموده ای وبینم / همه جا به هر زبانی بود از تو گفتگویی همه خوشدل اینکه مطرب بزند به تار چنگی / من از آن خوشم که چنگی بزنم به تار مویی چه شود که راه یابد سوی آب تشنه کامی / چه شود که کام جوید زلب تو کام جویی شود اینکه از ترحم دمی ای سحاب رحمت / من خشک لب هم آخر زتو تر کنم گلویی بشکست اگر دل من به فدای چشم مستت / سر خم می سلامت شکند اگر سبویی همه موسم تفرج به چمن روند وصحرا / تو قدم به چشم من نه بنشین کنار جویی السلام علیک یا حجت‌بن‌الحسن المهدی «عجل الله تعالی فرجه الشریف»