#باور #خالی

من از آغازِ این پایان رو سقفِ غصه آوارام
یکی امشب تموم میشه توی چشمای بیدارم
مثِ یه کوچه ی بن بست تهِ این قصه میمیرم
ولی آینده ی دردو روی این صفحه میچینم

مثِ یه بهمنِ سنگین پر از زخمِ زمستونم
به ظاهر سالمم از تو خراب و خرد و داغونم
دارم آهسته تن میدم به این دردای اجباری
یه زخمی رو تنم مونده مثِ زخمی که تو داری
***
از این شبهای طولانی دیگه راهی به فردا نیست
تو میدونی که درمونی برای زخمِ دردا نیست
من و تو فکرِ هم نیستیم همیشه قصه این بوده
میون اینهمه تنها دروغی بدتر از ما نیست
***
نمونده راهِ آغازی کنارِ تابلوهای ایست
من از آخر شروع میشم که اینجا ابتدایی نیست
دلا زخمیه پاییزن بهار از قلبِ ما رفته
نشسته سایه ی وحشت توی هر روزِ این هفته

به امروز اکتفا کردیم که امیدی به فردا نیست
ببین تصویری جز دیوار از این پنجره پیدا نیست
تمومِ باورم پر شد از این تصویرِ پوشالی
که قابِ لحظه های من شده از باورم خالی
***
سکوت ما رضایت نیست تو میدونی که اجباره
تو میدونی که این کابوس، شبِ این قصه بیداره
یه دنیا درد و غم پاشید تو قلبِ خستمون اما
چشای بسته ی ماها هنوز در حالِ انکاره
***
سهیل پی

#دخترک و #پیرمرد

فاصله #دخترک تا #پیرمرد یک نفر بود، روی #نیمکتی_چوبی، روبروی یک #آبنمای_سنگی.

#پیرمرد از #دختر پرسید: - #غمگینی؟ - نه. - #مطمئنی؟ - نه. - چرا #گریه می کنی؟ - #دوستام منو #دوست ندارن. - چرا؟ - چون #قشنگ نیستم - قبلا اینو به تو گفتن؟ - نه. - ولی تو #قشنگ ترین #دختری هستی که #من تا حالا دیدم. - #راست می گی؟ - از #ته #قلبم آره

#دخترک بلند شد #پیرمرد رو #بوسید و به طرف #دوستاش دوید، #شاد_شاد.

چند دقیقه بعد #پیرمرد #اشک_هاشو پاک کرد، #کیفش رو باز کرد، #عصای #سفیدش رو بیرون آورد و رفت...

به #راحتی میشه #دل دیگران رو #شاد کرد حتی با یک #حرف_ساده.

اقایون ، خانوما یه ذره بیایید جلوتر بشینید
برای دوستایی که پشت در مجلس هستن جا باز بشه

هوا سرده بنده خداها از دور کامنت میزارن !

خخخخخخخخخخخخخخخخ

دیشب مهمون داشتیم ، یکی از خانما که باردار بود داشت تعریف میکرد که شنیده
انار بچه رو خوشگل میکنه و از این حرفا !!!

مادر بنده هم با اشاره به منه سراپا تقصیر گفت : نه ، کی گفته ،

مثلا من سر این انار خوردم چی شد !!!

ینی تخریب در حد هیروشیما….

هیچی دیگه من الان تو راه یونیسفم ، دارم میرم خودسوزی

هرشب وقتی تنها میشم حس می کنم پیشه منی
دوباره گریم می گیره انگارتوآغوشه منی ...

غصه نخورسیاه نپوش گریه نکن برای من
دیگه فقط آرزومه بارون بباره روتنم ...

روسنگ قبرم بنویس تنهاترین تنها منم

بچه :بابا من برای چی بدنیا اومدم؟

بابا :تو بدنیا اومدی تا زیباییهای این دنیا رو ببینی، عاشق بشی، بگی، بخندی، محبت کنی،

لذت ببری،

بچه :بابا؟

بابا :بله!

بچه :ببند!!!

در دم
دام می افکنم برای تماشای یک دل سیر فروغ بی فروغ نگاه تو...
در دم جان می سپارم... میان دست تو ...
میان حس تو...
زیر چشم تو...
زیر سایه ی تو...
پر پر میزنم... در دم، هر دم... بی تو !!!
در دم درد من این است
ز بی دردی دردهای کهنه
مجذوب عفونت های خسته ی فردا شده ام...!
در دم درد من این است
ز کوشش فراموشی نگاه سردِ دم وبی دم تو
که یادواره ی سنگینی است و به دوش ذهن میکشم...!
در دم... امان از این دردم... درد دردناکی است!
و در این دم... میکشد اخر مرا دردم...!
منم اسیر بند یک دم...
من آدمم...
گروگان یک آه و دم!!!
در دَم...

توصیه ی من به بعضی از دختر خانوما
.
.
طوری زندگی کنید که وقتی سر سفره عقد، عاقد گفت : دوشیزه ی مکرمه ی پاک دامن ...

دوستاتون بتونن جلو خندشونو بگیرن !!

زندگی هیچ گاه به بن بست نمیرسد.

کافیست چشم باز کنیم وراههای گشوده ی بیشماری را فرا روی خود ببینیم.

خدا که باشد ،

هرمعجزه ای ممکن میگردد.

ﺑﻪ ﺧﺪﺍ گفتند: ﺧﺪﺍﻭﻧﺪا ﻋﺰﯾﺰﺗﺮﯾﻦ بندﮔﺎنت چه ﮐﺴﺎﻧﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ؟


ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﻓﺮﻣﻮﺩ: ﺁﻧﺎﻥ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮﺍﻧﻨﺪ ﺗﻼﻓﯽ ﮐﻨﻨﺪ


ﺍﻣﺎ بخاطر ﻣﻦ، ﻣﯽ بخشند...

.
و تنهـــا همـــــــــــدرد یک لیوان نسکافــــــــه داغ!
تا عـــطرش مرا از دردهایم فــــــــــارغ کند ..
چه سخـــــت است نه؟!
وقتی که بــــوی عـــــطر تــنــی نیست
تا تسکین درد هایت باشد؛
آدم به عـــــطر یک لیوان نسکــــــــــــافه دل ببندد…!

یه وقتــــــایی هست که جواب همه نگرانیـــات و دلتنگیات
میشــه یه جمله
که میکوبن تو صورتــــت
“بهم گیر نـــــــده، حوصله ندارم “

لعنت به مستراحی که سوسک ها بدون اطلاع و هماهنگی سرشان را از چاه بیرون بیاورند.
لعنت به مستراحی که مرکز کانونی تحدّب کاسه اش روی صورت آدم باشد.
لعنت به مستراحی که قبل از نشستن کسی درش را بزند.
لعنت به مستراحی که آبش برود و آفتابه اش خالی باشد.لعنت به مستراحی که صدا را ۵۶ مرتبه اکو کند.
لعنت به مستراحی که شیلنگش از هفت جا سوراخ شده باشد.
لعنت به مستراحی که سر شیلنگش همیشه توی چاهش افتاده باشد.
لعنت به مستراحی که فاصله کاسه اش از دیوار پشتی فقط یک سانت باشد.
لعنت به مستراحی که فشار شیر آبش مثل شیر سماور است.
لعنت به مستراحی که بدون آن بنی بشر هیچ چی نیست